شعارسال: بی توجهی مسوولان و دولت ها به جنگل های ایران سال هاست ادامه دارد. این موضوعی است که در هنگام آتش سوزی جنگل ها به وضوح دیده می شود. درخت هایی که با بیل و سرشاخه درختان خاموش می شوند و هیچ هلی کوپتری وجود ندارد تا به یاری جنگل های باستانی ایران بیاید.

آتش در جنگل های بلوط اطراف "قوری قلعه" و کوه های منطقه "دولی دره" ثلالث باباجانی از دیروز آغاز شده و در حال پیشروی است. به گفته فعالان محیط زیست، علت وقوع این آتش سوزی سهل انگاری ساکنان محلی و گردشگران بوده است؛ عاملی که در بسیاری از آتش سوزی های جنگلی-مرتعی ایران حرف اول و آخر را می زند.

یک فعال محیط زیست استان کرمانشاه می گوید که از تمامی طبیعت دوستان‌ و اداره منابع طبیعی و محیط زیست استان برای خاموش کردن آتش درخواست کمک کرده اند؛ اما آنها مثل همیشه دیر رسیده اند. او به اسکان می گوید که به دلیل صعب العبور بودن منطقه به تنهایی و بدون امکانات و تجهیزات لازم، نمی توانند آتش را خاموش کنند.

هر چند منابع رسمی گفته اند از عصر روز گذشته تاکنون حدود 4 ونیم هکتار از مراتع منطقه اناره دول دره در بخش مرکزی ثلاث باباجانی طعمه حریق شده است؛ اما منابع غیررسمی و فعالان محیط زیست، وسعت آتش سوزی های کرمانشاه را خیلی بیشتر از این می دانند.

سرپرست فرمانداری شهرستان ثلاث باباجانی نیز در این باره به رسانه ها گفته که نیرو‌های مردمی، بخشداری، دهیاری، منابع طبیعی، هلال احمر و محیط زیست جهت اطفای حریق همچنان در منطقه حضور دارند؛ اما او تاکید کرده که مدیریت میدانی منطقه و مهار کامل آتش نیازمند امدادرسانی بیشتر است.

نبود یگان هوایی اطفای حریق و تجهیزات لازم

وزش باد و صعب العبور بودن منطقه، دو عامل مهم پیشرفت آتش بوده اند. این عاملی است که در اغلب آتش سوزی های جنگل-مرتعی ایران وجود دارد و در وسعت و بزرگی خسارت، بسیار تعیین کننده است.

از آنجایی که ارزش جنگل ها و درختان جنگلی ایران هنوز برای سیاستگزاران و برنامه ریزان جا نیفتاده، بودجه های لازم برای حفاظت و نگهداری جنگل نیز تامین نمی شود. همین موضوع است که جنگل ها ومراتع ایران را با مشکلات بزرگی روبه رو کرده است که اطفای حریق جنگل یکی از مهم ترین آنهاست.

از ابتدای تابستان امسال ده ها آتش سوزی بزرگ و کوچک، جنگل های منطقه را درگیر کرده و صدها هکتار از بلوط های ارزشمند زاگرس سوخته است؛ این در حالی است که زاگرس، آب 40 درصد ساکنان ایران را تامین می کند.

پهنهٔ رویشی زاگرس شامل رشته‌کوه‌های زاگرس، وسیع‌ترین و اصلی‌ترین رویشگاه گونه‌های مختلف بلوط در ایران بوده و به همین دلیل از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است. جنگل‌های بلوط منطقه زاگرس از منتهی‌الیه شمال غربی ایران در استان آذربایجان غربی آغاز و سپس در غرب و استان‌های کرمانشاه، ایلام، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و لرستان و جنوب غرب ایران استان‌های کهگیلویه و بویراحمد و فارس را طی می‌کند.

جنگل‌های زاگرس با گستردگی در ۱۱ استان کشور با ۶ میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند که حدود ۷۰ درصد تیپ گونه‌های جنگلی زاگرس را بلوط‌ها شامل می‌شوند.

به گفته کارشناسان جنگل، فرم غالب جنگل شناسی، جنگل‌های شاخه زاد بوده و این دلالت بر تخریب ناشی از حضور طولانی مدت جوامع انسانی دارد. متأسفانه به دلیل رشد جمعیت در قرن اخیر و نیاز جنگل نشینان به سوخت، منبع غذایی برای دام‌ها و زمین‌های کشاورزی، بهره‌برداری غیراصولی از این جنگل‌ها، چهره آن‌ها را از اساس دگرگون ساخته ‌است و به جز نقاط معدودی، نشانی از انبوهی سابق این جنگل‌ها نیست.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری  اسکان نیوز، تاریخ انتشار 4 مرداد 98، کد خبر:21554 ،www.eskannews.com