شعارسال: «درمانگران دامپزشکی از ابتدای شیوع کرونا تا کنون در معرض این بیماری بوده‌اند، اما این موضوع در دید کلان مدیریت کشور به علت عدم مطالبه‌گری از طرف نهادهای ذی‌ربط، دیده نمی‌شود»؛ این را دبیر جامعه دامپزشکی حیوانات کوچک به حکیم مهر می‌گوید.
 
از نظر «دکتر ماهان بیطرف» حیوانات خانگی به شکل مکانیکال می‌توانند ناقل باشند اما بخش خصوصی حتی در تهیه الکل و مواد ضدعفونی در مضیقه هستند و این علاوه بر مخاطره بهداشتی، از نظر بار روانی نیز آسیب‌رسان است.
 
این عضو شورای نظام دامپزشکی استان تهران از اینکه درمانگران حیوانات خانگی و دام کوچک حتی یک میز اختصاصی در سازمان دامپزشکی ندارند، گلایه می‌کند و می‌گوید: «ما در جامعه دامپزشکی دام کوچک از ابتدا از همه رؤسای وقت کتباً و شفاهاً خواستار حل این موضوع بوده‌ایم، اما متاسفانه هیچ تغییری رخ نمی‌دهد و هیچ محلی برای اینکه فعالان این حوزه در بروز مشکلات و مواقع بحران مستقیماً پیگیر موضوع باشند وجود ندارد.»
 
 آقای دکتر، تاثیرات کرونا در حوزه درمان دامپزشکی چه بوده است؟
 
متاسفانه در این مدت شاهد بودیم که بعضی افراد حیوانات خانگی خود را واگذار یا رها کردند. حتی در روزهای نخستین شیوع کرونا، شهرداری تهران پیام‌های هشداردهنده اشتباهی را در سطح شهر نصب کرد که در سکوت سازمان و نظام دامپزشکی و با اعتراض انجمن‌های صنفی و تشکل های حمایتی شهرداری اقدام به جمع‌آوری آنها و اطلاع‌رسانی علمی‌تر کرد.
 
حوزه درمان با توجه به نیاز مستمر، تحت تاثیر مستقیم کروناویروس قرار نگرفته است؛ به عنوان مثال حیوان خانگی که مسموم شده یا دچار عفونت گوارشی و شکستگی شده است، نیاز به درمان دارد، اما با توجه به شرایط موجود و پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی از صاحبان حیوانات خانگی خواسته شده تا جهت امور غیرضروری به مراکز درمانی مراجعه نکنند که این موضوع بر اقتصاد این حوزه تاثیر گذاشته است.
 
کجای کار نقص داشت که سبب شد مردم حیوانات خانگی خود را رها کنند؟
 
اگر اطلاع‌رسانی درست، گسترده و به موقع صورت می‌گرفت، شاهد رهاسازی حیوانات خانگی نبودیم. موضوع حیوانات خانگی موضوعی‌ است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. همانطور که اکنون شاهدیم در کشور ایتالیا در قرنطینه و محدودیت تردد حیوانات خانگی در نظر گرفته می‌شود.
 
 به نظر می‌رسد که به نقش دامپزشکان در مبارزه با این بیماری کمتر پرداخته شده است. چرا؟
 
پاسخ شما در این سوال مستتر است که در حوزه سلامت و بودجه آن، آیا جایی به نقش دامپزشکان به شکل شایسته و بایسته پرداخته شده است؟
 
 مهمترین کاستی‌های موجود درمانگران دامپزشکی در شرایط کرونا چیست؟
 
متاسفانه درمانگران دامپزشکی از ابتدا تا کنون بسیار در معرض بیماری بوده‌اند، اما این موضوع در دید کلان مدیریت کشور به علت عدم مطالبه‌گری از طرف نهادهای ذی‌ربط، دیده نمی‌شود و همانطور که می‌دانید در همین سال ۹۸ بیماری هاری توسط همکاران بخش خصوصی در تهران تشخیص داده شد، اما نبود لوازم کافی حفاظتی مانند مواد ضدعفونی کننده، ماسک، دستکش، شیلد محافظ و... ما در شرایط سختی قرار داده است.
 
حیوانات خانگی به شکل مکانیکال می‌توانند ناقل باشند اما بخش خصوصی حتی در تهیه الکل و مواد ضدعفونی در مضیقه هستند و این علاوه‌بر مخاطره بهداشتی از نظر بار روانی نیز آسیب‌رسان است. به عنوان مثال تصور کنید در حین معاینه یک حیوان خانگی، همراه آن در داخل اتاق و در نزدیکی شما سرفه کند و به علت کمبودها شما نه ماسک دارید نه شیلد محافظ صورت و اینجاست که متوجه می‌شوید سازمان به عنوان نهاد حاکمیتی هیچ حمایتی از شما نکرده است. بنده با ارتباطی که با کلینیسین‌های دام بزرگ و رییس کانون سراسری داشتم، متوجه شدم اوضاع این همکاران عزیز که ضامن سلامت غذا و سلامت جامعه هستند، متاسفانه به مراتب پیچیده‌تر است.
 

چه راهکارهایی برای غلبه بر مشکلاتی که ذکر کردید، وجود دارد؟
 
مهمترین راهکار غلبه بر مشکلات نقش پدافند غیرعامل سازمان دامپزشکی کشور در هشدار به موقع است. آیا هیچ بیانیه‌ای از سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی کشور رسما مبنی‌بر عدم ابتلای حیوانات خانگی به این بیماری منتشر شده است و یا اطلاعیه‌ای برای مراکز درمانی ارسال شده است تا در محل دید عموم نصب شود؟
 
این توقع به‌جایی بود که مدیریت پدافند غیرعامل سازمان با بهره‌گیری از دانش غیرنظامی، فنی و مدیریتی به کمک همکاران بشتابند و با برگزاری جلسات غیرحضوری و مجازی با درمانگران و روسای جوامع و تشکل‌های صنفی و سراسری ضمن همفکری و اطلاع‌رسانی اقدامات لازم جهت یاری‌رسانی به بخش خصوصی صورت گیرد.
 
یک موضوعی که اینجا مطرح هست نحوه برخورد با شرایط احتمالی قرنطینه و محدودیت‌های تردد است. آیا سازمان و دفتر پدافند غیرعامل برنامه‌ای برای این موضوع دارد؟ آیا هماهنگی‌های لازم از پیش با درمانگران صورت گرفته است؟ آیا اگر محدودیتی صورت بگیرد جایگاهی توسط مدیریت ستاد کشوری کرونا برای دامپزشکان دیده شده است؟ آیا در این ارتباط رایزنی‌های لازم صورت می‌گیرد؟ کما اینکه در اثر شایعات روزهای اخیر بخش عظیمی از همکاران و صاحبان دام چه در حوزه دام کوچک و چه در دام بزرگ دچار سردرگمی و نگرانی شده بودند و در برخی استان‌ها طرح زوج و فرد در نظر گرفته شده اما امکانات ویژه‌ای برای دامپزشکان در آن دیده نشده است.
 
به عنوان مثال نظام دامپزشکی استان تهران طی اطلاعیه به همکاران درمانگر اعلام کرد می‌توانند در پی شیوع ویروس کرونا با هماهنگی ساعت کاری خود را تغییر و کاهش دهند.
 
در تمامی شرایط و رخدادهای بحرانی باید حقوق و سلامت و بهداشت حیوانات در نظر گرفته شود.
 
 به‌عنوان حرف آخر...
 
متاسفانه درمانگران حیوانات خانگی و دام کوچک حتی یک میز اختصاصی در سازمان دامپزشکی ندارند و ما در جامعه دامپزشکی دام کوچک از ابتدا از همه روسای وقت کتبا و شفاها خواستار حل این موضوع بوده‌ایم، اما متاسفانه هیچ تغییری رخ نمی‌دهد و هیچ محلی برای اینکه فعالان این حوزه در بروز مشکلات و مواقع بحران مستقیما پیگیر موضوع باشند وجود ندارد. در پایان ضمن آرزوی سلامتی برای همه دامپزشکان عزیز کشورم امیدوارم شاهد بازگشایی دفتر حیوانات خانگی در سازمان دامپزشکی کشور باشیم.
 
 ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
 
 
شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از پایگاه خبری حکیم مهر، تاریخ انتشار: 5 فروردین    1399،کدخبر:   56273  ،www.hakimemehr.ir