شعار سال: لیلا صوفیزاده، نایبرییس بانوان فدراسیون فوتبال یکی از چهرههای جنجالی فدراسیون به حساب میآید. مدیری که در فدراسیون پنج ستاره (!) صرفا به خاطر اظهاراتش و نه دستاوردهایش در رسانهها مطرح شده. ایشان اخیرا در اظهارنظری در رابطه با پاداش پرداخت نشده تیم فوتسال زنان که در سال ۲۰۱۸ مقتدرانه قهرمان آسیا شدند، اظهارات عجیبی را مطرح کرده که نه تنها صدای بازیکنان تیم ملی را درآورده بلکه رسانهها را نیز متعجب ساخته است. صوفیزاده گفته است: «ملیپوشان در شرایطی اعتراض میکنند که قبل از اجرای برنامههای هدفمند فدراسیون پیشبینی نمیکردند در آسیا پنجم و ششم هم شوند. هر کدام از این بازیکنان بعد از قهرمانی آسیا ارزش اجتماعی بالایی کسب کردند و مبالغ زیادی را از طریق تبلیغات محیطی به دست آوردند.»
برای بررسی نظرات خانم صوفیزاده سراغ فاطمه اعتدادی یکی از اعضای تیم قهرمان سال ۲۰۱۸ رفتیم. اعتدادی که ملقب به ماشین گلزنی است و نامزدی بهترین بازیکن زن فوتسال جهان در سال ۲۰۱۸ را نیز در کارنامه دارد در حالی که به قول خودش از شنیدن این مصاحبه «داغ» کرده است درمورد اظهارات صوفیزاده، پرداخت پاداشهایشان و وضعیت این روزهای خودش به سوالات ما پاسخ داد.
آیا شما قبل از مسابقات فوتسال قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۸ فکر نمیکردید حتی پنجم یا ششم هم شوید؟
واقعیت این است که نمیدانم چرا چنین صحبتی انجام شده است. حتی فکرش را هم نمیکردیم و الان همه بچهها ناراحت هستند و در صفحات شخصیشان در شبکههای اجتماعی نسبت به این مساله واکنش نشان دادند. سوال اینجاست که چرا خانم صوفیزاده چنین حرفی زده است؟ واقعا ما با این همه بازیکن بزرگ، اعضای کادرفنی قدرتمند مثل آقای صانعی یا خانم مظفر و با این همه تلاش و استعداد باید میرفتیم برای مقام پنجمی؟ قبل از اینکه ایشان بیاید و مسوولیت قبول کند ما با اقتدار قهرمان آسیا شده بودیم. چه خانم صوفیزاده یا هر کس دیگری که در مسند نایبرییسی فدراسیون قرار میگیرد وظیفه دارد که تیم را بفرستد به مسابقات و حمایت کند. حالا اینکه ایشان میگوید ما خیلی تلاش کردیم سرجای خودش ولی ما هم همان موقع که از مسابقات آسیایی برگشتیم همه جوره از آنها تشکر کردیم. بابت اردوهای منظم و بازیهای تدارکاتی و کادر کاملی که برای ما فرستادند. هنوز هم میگوییم دستتان درد نکند، ولی وقتی ما تیمی هستیم که قهرمانی داشتیم و برای تکرار آن میرویم، آیا وظیفه فدراسیون این نیست که حمایت همهجانبه کند؟ ما، همه بچهها ناراحت هستیم به این خاطر که شخصیت ما زیر سوال رفته. الان دیگر بحث، بحث مالی نیست.
این درست که الان شما مطالباتی فراتر از مسائل مالی دارید، ولی بالاخره تکلیف آن پاداش ۲۲ میلیون تومانی بعد از نزدیک به سه سال چه شد؟
نمیدانم! خودشان قول داده بودند که این پاداش پرداخت شود ولی پرداخت نشده! حالا مایی که قهرمان شدیم و پاداشی که به ما قول داده بودند را نگرفتیم شدیم «آدم بده؟» من یک استوری طولانی نوشته بودم ولی پاک کردم و منتشر نکردم، اما الان میبینم این حرفها باید گفته شود. پاداش ما در همین مدت یکهشتم شده. این دیگر ارزشی دارد؟ سه سال پیش قول دادند ۲۰ میلیون بدهند الان با این پول چه کار میشود کرد؟ البته این را هم بگویم که خیلی از ارگانها به ما هدایایی دادند از جمله صداوسیما و ما منکر این مساله نیستیم، منتها این پاداشی است که خودشان قول دادند و نمیدانم چرا پرداخت نمیکنند. ما سر جنگ با کسی نداریم، منتها باز هم میگویم حالا علاوه بر نگرفتن پاداش، شخصیتمان هم رفته زیر سوال. امیدوارم بچهها هر چه زودتر به حقشان برسند.
سوالم همین است که چرا این پول پرداخت نشده تا الان؟ فدراسیون از ۳ سال قبل میلیونها دلار پول برای فوتبال مردان هزینه کرده. چطور میگویند اعتبار ندارند؟
من مطمئنم این پول آمده توی فدراسیون و ما فقط این وسط بازیچه قرار گرفتیم. مگر میشود این پول نیامده باشد؟ پس پول این آقایان را چه کسی میدهد؟ تازه فقط همین پاداش نیست. ما به خاطر اشتباه یکسری از مسوولان چهار، پنج تا سکه ریاستجمهوری را هم نگرفتیم. نمیدانم مشکل کجا بود. کاغذ بازی بود؟ اسم نداده بودند یا هر چیز دیگری ولی به خاطر اشتباه بعضیها آن سالی که آقای رییسجمهور ۱۰ تا سکه ما را دادند باید ۴ یا ۵ سکه دیگر هم میگرفتیم برای مقام سومی در ترکمنستان. اما نفهمیدیم چه شد که هنوز آن سکهها را هم نگرفتیم. مجلس هم قرار بود ۱۰۰ میلیون به ما پاداش بدهد و آن را هم نگرفتیم. همان دو سال پیش ما رفتیم توی مجلس و آقای امیررضا خادم گفتند که ۱۰۰ میلیون جایزه بین کادر و بچهها پخش شود. از مسوولان تیم خواستند که پیگیر باشند ولی آن هم نرسیده دستمان. ۵۰۰ دلار هم که قول داده بودند پرداخت کنند آن هم ندادهاند. ۵۰۰ دلار برای هر کدام از بچهها و ۱۵۰۰ دلار هم برای کادر فنی که باید فدراسیون پرداخت میکرد، اما هنوز این کار انجام نشده. همان موقع بعد از بازی به اعضای کادر فنی گفتند ۱۵۰۰ دلار فردا که رسیدیم تهران پرداخت میکنیم. فردای آنها دو، سه سال طول کشیده! پس شد ۲۲ میلیون، ۴ یا ۵ سکه ریاستجمهوری، ۱۰۰ میلیون مجلس و پاداش ارزی. شما همینها را حساب کنید ۷۰ یا ۸۰ میلیون میشود. برای یک بچهای که در لیگ بازی میکند این پول رقم دو سال قراردادش میشود.
خانم صوفیزاده معتقد است شما با قهرمانی در آسیا جایگاه اجتماعی کسب کردید و از طریق تبلیغات درآمد قابلتوجهی به دست آوردید.
این را بگویم که جایگاه اجتماعی خیلی خوب است. این چیزی است که به لطف مردم و رسانهها اتفاق میافتد. اما این جایگاه اجتماعی از سال ۲۰۱۵ که برای نخستینبار قهرمان شدیم به دست آمد. مساله بعدی در مورد تبلیغات اینکه ما وقتی از مسابقات برگشتیم یکی، دو تا تبلیغ توسط چهار، پنج نفر از بازیکنان انجام شد و یک پولی گرفتند و تمام. یعنی بعد از آن ما هیچ درآمدی از طریق تبلیغات نداشتیم. مگر مواردی در حد یک استوری که آن هم قیمتش بسیار ناچیز بوده. این مبالغ اصلا قابل توجه نیست. همانطور که خودتان میدانید کار تبلیغی برای فوتبالیستهای خانم خیلی سخت است. ما همانطور که قراردادهایمان خیلی پایین است بسیاری از اسپانسرها هم نمیپذیرند که روی ما سرمایهگذاری کنند، چون دیده نمیشویم. به خاطر همین تبلیغاتمان کمتر است و درآمدی نداریم از این راه.
آیا در این مدت جلسهای با خانم صوفیزاده داشتهاید؟ آیا اصلا ایشان پیگیر شما هستند؟ از شما دعوت میکنند ملاقات داشته باشید؟
اصلا! ایشان حتی تلفنهای ما را هم جواب نمیدهد. بعد از مصاحبه ایشان ما با بچهها هماهنگ شدیم و تماس گرفتیم تا ببینیم آیا ایشان واقعا این حرفها را زده است یا نه تا خدای نکرده عجولانه قضاوت نکرده باشیم. تنها یکی از بچهها موفق شد با ایشان حرف بزند و متاسفانه ایشان به نوعی این مصاحبه و آن حرفها را تایید کرده است. من یک سوال مشخص دارم اینجا. چرا هر وقت ما اعتراض میکنیم خانم صوفیزاده ناراحت میشود از دست ما و مقابل ما قرار میگیرد؟ مگر ما چه کار کردهایم؟ الان یک طوری شده مایی که میخواهیم حقمان را بگیریم شدیم «آدم بده» و فدراسیون که سه سال است پاداش ما را نداده شده «آدم خوبه!»
در حال حاضر شرایطتان به چه صورت است؟ باتوجه به وضعیت بیماری آیا تمریناتتان را ادامه میدهید؟ از طرف فدراسیون حمایتی از شما انجام شده؟
از طرف کادر تیم ملی با خانمها یاری و شریف به صورت مجازی و بابت تمرینات ارتباط داشتیم. اما الان که قرار است لیگ شروع شود بازیکنان دراختیار باشگاهها قرار گرفتهاند و دستورات مربیان خودشان را دنبال میکنند. قرار شده اردوها بعد از بهبود نسبی اوضاع برقرار شود، ولی از سمت فدراسیون یا خانم صوفیزاده اصلا پیگیری ندیدیم. البته خودشان خیلی تاکید دارند که تلاش زیادی انجام میدهند.
وضعیت لیگ و بازیهای پلیآف شما کاملا قطعی شده؟ پروتکلهای بهداشتی و تست کرونا برای باشگاهها مشکلساز نبوده؟
واقعا سخت است. من نظرم این است که اوضاع واقعا بد است و ما همه بلاتکلیف هستیم. این را خواهشا بنویسید تا صدای ما به جایی برسد. البته اگر بشنوند هم اهمیتی نمیدهند، ولی الان بچهها تمرینزده شدند. ما همچنان و هر روز تماس میگیریم تا تکلیف مسابقات را بپرسیم و مدام میگویند فردا فردا فردا! من نمیدانم اگر این فردا نبود چه کار میکردند؟ میگویند ما منتظر ستاد کرونا هستیم و جلسه گذاشتیم با سرپرست چهار تیم حاضر در پلیآف، اما این جلسات خروجی نداشته و خبری دست ما نرسیده. این بلاتکلیفی واقعا جذابیت پلیآف را گرفته و بازیکنان دیگر انگیزه ندارند. اگر میخواهند کنسل کنند بگویند لغو شده تا حداقل ما بچهها را یک ماه بفرستیم استراحت تا ذهنشان باز شود و اگر هم قرار است برگزار کنند که تکلیف معلوم شود. چون ما با بچهها در ارتباط هستیم و به آنها تمرین میدهیم میدانیم وضعیتشان چطور است. همه فوتبالزده شدیم، چون تکلیف معلوم نیست. ما بچهها را بردیم پرفشار تمرین دادیم، چون فکر میکردیم مسابقات نزدیک است، اما مسابقهای در کار نبود. این شلکن سفتکن به بازیکنان آسیب جدی وارد میکند، اما کسی به فکر این موضوع نیست.
خانم صوفیزاده حتی تلفنهای ما را هم جواب نمیدهد. بعد از مصاحبه ایشان ما با بچهها هماهنگ شدیم و تماس گرفتیم تا ببینیم آیا ایشان واقعا این حرفها را زده است یا نه تا خدای نکرده عجولانه قضاوت نکرده باشیم. تنها یکی از بچهها موفق شد با ایشان حرف بزند و متاسفانه ایشان به نوعی این مصاحبه و آن حرفها را تایید کرده است. من یک سوال مشخص دارم اینجا. چرا هر وقت ما اعتراض میکنیم خانم صوفیزاده ناراحت میشود از دست ما و مقابل ما قرار میگیرد؟ مگر ما چه کار کردهایم؟ الان یک طوری شده مایی که میخواهیم حقمان را بگیریم شدیم «آدم بده» و فدراسیون که سه سال است پاداش ما را نداده شده «آدم خوبه!»
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه اعتماد، انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۹، کد خبر:۱۴۹۶۹۹، www.etemadnewspaper.ir