شعار سال: فردی به نام حسن موسوی چلک که سال گذشته نیز در آستانه ایام محرم با عنوان مددکار اجتماعی گفته بود: "پوشش ما چندان بانشاط نیست و در چنین شرایطی غم جایگزین شادی و نشاط خواهد شد"،
به تازگی و در پاسخ به اظهارات خبرنگار اظهار کرده است:
"میتوانیم روی موضوع نشاط و شادابی با بهرهگیری از ظرفیتهای موجود جامعه کار کنیم. جامعه ما، جامعه شادی نیست.
من کاری با شاخصهای بینالمللی ندارم که وقتی به آنها استناد میشود به نوعی گفته میشود که جهتدار است تا بگویند ایران کشور شادی نیست ولی وقتی داخل کشورمان را نگاه میکنیم که خشونت جزو فراوانیهای بالای پروندههای قضائی است، خود این مساله نشان میدهد جامعه ما، جامعه بانشاطی نیست.
اینکه به سمت موادمخدر صنعتی و الکل داریم گرایش پیدا میکنیم و اتفاقاتی که در فضای مجازی دارد میافتد، همه اینها نشان میدهد موضوع نشاط و شادابی را باید بسیار جدی بگیریم.
هماهنگیهای بینبخشی و بین سازمانهای مختلف و استفاده از تمام ظرفیتها در حوزه اجتماعی میتواند کمککننده باشد. حتما توجه به ارزشهای دینی و هنجارهای اجتماعی در هر جامعهای میتواند در تقویت حوزه اجتماعی تاثیرگذار باشد. باید آیندهپژوهی و آیندهنگری را در حوزه اجتماعی مورد توجه قرار دهیم. "
او می گوید: اگر نگوییم جامعه شادیگریز هستیم ولی بسیاری از محیطهای اجتماعی ما محیطهای شادیگریز هستند.
جالب اینجاست که آقای موسوی چلک همواره در آستانه ماه محرم و یا در ایام محرم دلسوز مسئله شادی و ناشادی جامعه ایرانی می شوند.
ما قضاوت در این باره که چرا برخی از جامعه شناسان و کارشناسان اجتماعی نزدیک به جریان اصلاحات در ایام ماه محرم به ناگاه دلسوز شادی و ناشادی مردم می شوند؟ و آیا این مسئله واقعا به ماه محرم ربط دارد یا خیر را بر عهده مخاطبان محترم می گذاریم...
همه ساله با برآمدن بیرقهای محرم و ایام عزای سیدالشهدا(ع)، کنایهها و متلکهای جریان سیاسی خاص و رسانههای آنها به مراسم عزاداری، هیئتداری، سیاه پوشیدن مردم، غذای نذری و غیره آغاز میشود.
کنایه هایی که البته به نظر می رسد امسال خود را در پشت سنگر کرونا مخفی کردند و جالب آنکه خواستار تعطیلی مراسم عزا ولو با رعایت پروتکل های بهداشتی نیز شدند!