شعار سال: این روز‌ها وقتی می‌خواهیم از دو باشگاه سرخابی حرف بزنیم قفسه سینه مان به درد می‌آید از بس صدای غصه طرفداران این دو تیم را می‌شنویم، توییت هایشان را می‌خوانیم و در پیج‌های هواداری ضجه زدن هایشان را مرور می‌کنیم! به راستی هنوز هم می‌توان برای یاد کردن از این دو باشگاه با عنوان همیشگی "سرخابی"، رنگ زیبای سرخابی را در ذهن تصور کرد یا تصویری خاکستری و رنگ پریده؟
انبوه بدهی‌های ارزی، جدا شدن ستاره ها، وضعیت نابسامان کادر فنی، وعده‌های توخالی و پوچ، نبود زمین مطلوب برای تمرین، نداشتن مدیرعامل، هراس از عدم بازگشت ستاره‌های خارجی، بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی و بسیاری دیگر از مشکلات اینچنینی در رده‌های پایه و پیشکسوتان به اضافه بدهی‌های داخلی به بازیکنان و مربیانی که یا از روی حجب و حیا و یا بی حوصلگی پیگیر مطالبات شان نیستند، همه و همه اوضاع استقلال و پرسپولیس را به بدترین شرایط همه سال‌های اخیر تبدیل کرده است.
ناصر ابراهیمی معتقد بود این همه تغییرات مدیریتی در این دو باشگاه به دلیل بی قانونی در رأس و مجمع دو باشگاه است. وی گفت: «طی این ۴۱ سال ۲۱ مدیرعامل در باشگاه پرسپولیس تغییر کرده و ۱۹ مدیرعامل در استقلال که نشان دهنده بی ثباتی و تصمیمات خلق الساعه رؤسای مجامع هر دو باشگاه است که همواره یک نفر بوده است». منظورِ پیشکسوت پرسپولیس رؤسای اسبق سازمان تربیت بدنی و وزرای ورزش سال‌های اخیر است که ریاست مجمع هر دو باشگاه را برعهده داشته اند. اتفاقی غیرقانونی که از ریشه در قاموس فوتبال حرفه‌ای نمی‌گنجد که دو باشگاه در یک تورنمنت با یک رییس مشترک حضور پیدا کنند! چرا گرشاسبی، افتخاری، انصاری فر، فتحی، عرب، سعادتمند و خیلی‌های دیگر پس از خروج از اتاق خرابه مدیریت دو تیم سرخابی بازخواست نشدند؟
از این‌ها گذشته کاسه صبر مردم است که این روز‌ها لبریز شده و دیگر طاقت تب و لرز‌های هر روزه باشگاه محبوب شان را ندارند. اسماعیل حلالی در تازه‌ترین اظهاراتش گفت: «عده‌ای در این کشور طرفدار پرسپولیس هستند که در وضعیت معیشتی نابسامان و اوضاع بد اقتصادی حاکم بر مملکت حاضرند اندک پس اندازشان را برای پرداخت بدهی باشگاه به برانکو روی هم بگذارند تا پنجره پرسپولیس باز شود». در چنین وضعیتی کیست که صدای این مردم را بشنود؟ صدای آن‌هایی که با لباس آبی و سرخ بر تن‎هاشان روبروی ساختمان خانه ملت جمع شدند. آن‌هایی که کفش هایشان از طی مسیر باشگاه و وزارت ورزش پاره شد و در نهایت دست به دامان نمایندگان شان شدند. اینکه وزیر ورزش صدای شان را لااقل از این طریق بشنود! وزیری که به تازگی ادعا کرده استقلال بهترین نتایج تاریخش را در همین ۴ سال کسب کرده است! رفتاری که به نظر می‌رسد به نوعی طعنه‌ای برای تخریب هواداران استقلال مطرح می‌شود!
هادی طباطبایی نیز درباره حضورش در مجلس و دیدار با تعدادی از نمایندگان گفت: «در این جلسه همه فقط حرف زدند و کسی پلنی برای رفع مشکل نداشت و این تأسف بار است. تنها بخش خوب ماجرا این بود که حرف‌های استقلالی‌ها به گوش نمایندگان مجلس رسید و اگر اهالی خانه ملت بخواهند می‌توانند با ابزاری مانند استیضاح وزیر ورزش را متوجه اشتباهاتش بکنند». مجلس هم به جای هواداری از یک تیم و قول دادن به هواداران، وظیفه اصلی اش یعنی سوال و جواب از وزیر را انجام بدهد.
در این اوضاع نگاهی سطحی به وضعیت استقلال مشخص می‌کند این باشگاه مدیرعامل ندارد که تازه مانند پرسپولیس شده است. این تیم تازه سرمربی دار شده در حالی که هنوز نتوانسته بازیکنان جدیدش را ثبت قرارداد کند! بدهی هایش به شفر دست و پای این تیم را بسته و در حالی که لیگ از اوایل آبان ماه استارت می‌خورد استقلال هنوز یک هفته کامل تمرین نکرده است! بازگشت دیاباته و میلیچ دو بازیکن اصلی تیمش هنوز روی هوا و وضعیتشان نامشخص است!
در طرف دیگر پرسپولیسی‌ها هستند که مدام بازیکنان شان را یا در حال جدایی یا در سودای آن از تیم می‌بینند! بدهی به برانکو پنجره تیم را بسته و مشکلات مالی، یکی یکی کمر تیم را خم‌تر می‌کند. این‌ها شرح حالی مختصر از دو باشگاهی بود که یکی قهرمان و دیگری نایب قهرمان فصل قبل لیگ برتر شده اند. یکی تا فینال جام حذفی پیش رفت و حذف شد و دیگری همین الان یکی از فینالیست‌های لیگ قهرمانان آسیاست. دو تیمی که باید در اوج آرامش برنامه‌های شان را پیش ببرند، می‌بینند طرفداران شان در روز‌های موج سوم کرونا دست از جان و کار و دغدغه‌های ریالی و روزمره شان شُسته، راهی مجلس شورای اسلامی می‌شوند و دنبال فریادرس می‌گردند تا پرچم تیم محبوب شان بر زمین نیافتد و زیر پا لگدمال نشود!
حرف آخر اینکه؛ آقای رییس جمهور، نمایندگان مجلس، مسئولان ذیربط، مبادا دیر شود!

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشجو، تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۹، کد خبر: ۸۸۳۱۹۹، snn.ir