شعار سال: آیین نامه دورکاری کارمندان در اواخر دهه ۸۰ یکی از تلاش‌ها و برنامه‌های مختلف دولت برای تحقق دولت الکترونیک و کم شدن سفر‌های درون شهری اعلام شد و برخی دستگاه‌ها زیرساخت و حتی برنامه‌های خود را در این خصوص اعلام کردند، اما این سیاست به دلایل مختلف بعد از مدتی مسکوت ماند تا اینکه از اسفند سال گذشته در پی شیوع کرونا در کشور و سرعت ابتلا به این ویروس، موجب شد این آیین نامه بعد از یک دهه سکوت، دوباره اجرایی شود.
اما مشکل این‌جاست که انگار اصولا مدیر ایرانی دوست دارد کارمند در مقابل چشمش باشد و کارمندی که دور از چشم مدیر کارش را انجام بدهد، دیده نمی‌شود.
اگر در اداره باشید، اما هیچ کاری نکنید، ارزشمندتر از کارمندی به نظر می‌رسید که با تخصص و تعهد در منزل مشغول کار کردن است.

درواقع معنا و مفهوم دورکاری برای برخی از مدیران به درستی مشخص نیست و آنان بر این عقیده‌اند که کارمند یعنی کسی که در محل کار حضور دارد و روز کاری‌اش را می‌گذراند و اگر غیر این باشد نوعی مرخصی محسوب می‌شود.

تصور کنید یک مدیر در بخش دولتی مجبور شود خودش در محل کار باشد و کارمندان و همکارانش دورکاری داشته باشند، این مدیر یک روز هم چنین وضعیتی را تحمل نمی‌کند. شاید نوعی کلافگی به او دست می‌دهد و از فردا فراخوانی برای حضور تمام کارمندان صادر می‌کند. اتفاقی که هم‌اکنون کمابیش در بعضی ادارات استان مازندران نیز مشاهده می‌شود.
این درحالی است که مازندران همواره به عنوان یکی از استان‌های پرخطر در زمینه ویروس کرونا مطرح بوده و درحال حاضر نیز بیشترین شهر‌های وضعیت نارنجی کشور در این استان قرار دارند و همه می‌دانند که کنترل و رعایت پروتکل‌ها تنها راه نجات است.

چند روز پیش نامه‌ای سرگشاده خطاب به استاندار و مسئولان ستاد مبارزه با کرونای استان منتشر شد.

برخی از کارمندان سازمان برنامه مازندران به شدت از وضعیت مدیریت کرونا در این اداره گلایه‌مند بودند.
عدم رعایت بخشنامه دورکاری در این سازمان موجب نگرانی جدی از سلامت کارکنان شده است و اساسا معلوم نیست چه اصراری برای بی‌اعتنایی به دستور ستاد ملی کرونا، آنهم در اداره‌ای که کمترین برخورد را با ارباب رجوع دارد، در کار است.
در بخشی از متن این نامه آمده «اینجانب بعنوان یک شهروند ساروی با افتخار نسبت خانوادگی با شهدای دفاع مقدس که خود و همسرم بعنوان خدمتگزاران مردم در دستگاه اجرایی استانی مشغول خدمت هستیم همواره با استرس و نگرانی ابتلا به این ویروس منحوس دست و پنجه نرم می‌کنیم. صراحتا عرض می‌نمایم، مشکل کارکنان و خانواد‌های منتسب به سازمان مدیریت و برنامه استان مازندران با ریاست محترم این سازمان است.»

در ادامه نوشته شده «عالی‌ترین مقام تصمیم گیرنده این سازمان، علیرغم وجود زیرساخت‌های کافی جهت انجام دورکاری کارکنان و نیز ابتلای روز افزون کارمندان این سازمان به ویروس کرونا، همواره با مخالفت با اجرای طرح دور کاری، ضرب المثل مرغ من یکپا دارد را به رخ میکشد.»
در انتها نیز با اشاره به اطلاع از عواقب این کار از مسئولان خواسته تا با پیگیری‌ها خود از نگرانی‌های کارکنان این سازمان و وابستگانشان بکاهند.

البته ممکن است بسیاری از ما با موارد مشابهی در ادارات مختلاف برخورد کنیم، ولی آن‌چه مشخص است این‌که در این سازمان نگرانی‌ها به حدی بالا بوده که موجب انتشار نامه‌ای سرگشاده شده است. به احتمال بسیار زیاد نویسنده این نامه و همکارانش یش از این اقداماتی را انجام داده‌اند که مستقیما صدایشان را به رئیس سازمان برسانند، اما موفق نبودند و به همین خاطر نیز به عنوان آخرین امید به رسانه‌ها پناه آورده‌اند تا شاید حرفشان در شلوغی‌های این روز‌ها در جایی شنیده شود.

مدیران محترم اگر شما با کرونا شوخی دارید، بدانید و آگاه باشید کرونا با جان مردم شوخی ندارد! ادامه محدودیت‌های فعلی تا پایان سال و اقداماتی از قبیل همین دورکاری هیچ فایده‌ای که نداشته باشد لااقل سبب تثبیت وضعیت فعلی و کنترل اوضاع می‌شود تا افراد بیشتری هرروز قربانی بی‌توجهی ما به بزرگ‌ترین فاجعه قرن ۲۱ نشوند.
کرونا ویروس مانند طاعون، تیفوس، وبا و هر بیماری دیگری روزی از بین می‌رود و بالاخره مردم از زیر این بار خارج خواهند شد. اما آن زمان از یاد هیچکس نخواهد رفت که در این دوران چه کسانی به جان مردن بها می‌دادند و چه کسانی به آمار قربانیان کرونا به چشم اعداد و ارقام نگاه می‌کردند.

یکی از مهمترین مشکلات مدیرانی که در حوزه دورکاری دچار سردرگمی شده‌اند این است که اصلا نمی‌دانند که برای دورکاری باید کدام بخش‌ها را تعطیل کند و هیچ دانشی از پدافند غیرعامل و ترکیب نیرو‌های انسانی ندارند. همین سبب می‌شود تا به کل بی‌خیال دورکاری و دردسر‌های یک کار جدید شوند و زیر بار این کار نروند.
چندی قبل رئیس جمهور در یکی از سخنرانی‌هایش به صراحت اعلام کرد: "مسئولی را که کارمند دورکار را مجبور به حضور در محل کار کند مجازات می‌کنیم. ".
اما به نظر می‌رسد برخورد آقای روحانی آنقدر نرم و لطیف بود که انگار مسئولان دیگری نیز برای چنین برخورد‌هایی داوطلب شده‌اند.
در وانفسای بی‌توجهی برخی ادارات به ضرورت دورکاری، شاهد جریمه‌های سبک و سنگین اصناف مختلف برای عدم رعایت محدودیت‌های کرونایی در کشور و مازندران هستیم.

در جلسات مختلف آماری از تعداد افراد متخلف و میزان جریمه معین شده، اعلام می‌شود، اما حتی یکبار هم پیش نیامده که از برخورد با مدیری که به فتوای شخصی خود عمل می‌کند، سخن به میان آید.
در این میان بی توجهی دولتی‌ها به بخشنامه‌هایی که خودشان صادر کردند تنها نمک به زخمشان پاشیدن است.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از عبارت، تاریخ انتشار:۲۳ بهمن ۱۳۹۹، کد خبر:۵۸۸۷۸، www.ebaarat.ir