شعارسال: متن کامل این نامه در پی می‌آید:

جناب آقای علی عسگری
ریاست محترم سازمان صدا و سیما
ضمن عرض سلام و احترام و خسته نباشید.



مدتی است که بنده با تمام وجودم بابت آنچه در برنامه‌های خبری سیما می‌گذرد نگرانم، در این یک سال و نیم که از کووید گذشته بدون هیچ رویکرد سیاسی و صرفا از منظر تخصصی رسانه می‌گویم به ضعف و ناتوانی محتوایی برنامه‌های خبری و تحلیلی صدا و سیما در مسئله کووید پی بردم، سازمانی که رسالتش آگاهی بخشی و دفاع از حقوق حاکمیت و ملت است ضعف‌های بی شماری در بحران کووید داشته است که باورم نمی‌شود بضاعت این سازمان در همین حد بوده است. اکنون به پاره‌ای از سیاست‌های این سازمان می‌پردازم:

۱_ در قبل از شروع کووید رسانه ملی می‌بایست با توجه به اخطار‌های سازمان بهداشت جهانی حتما سلسله برنامه‌های خبری در جهت بررسی نحوه کسب آمادگی در مواجه با کووید برگزار می‌کرد و نقاط قوت و ضعف ما را می‌دید، اما به شکل عجیبی به جز شبکه رادیویی سلامت بقیه شبکه‌های تصویری و شنیداری عمدتا روی تکذیب کووید و گفته‌های مقامات رسمی متمرکز می‌شدند و آن ویدیوی عجیب گزارش از قم در عادی بودن اوضاع قبل از اعلام رسمی پیدایش کووید منتشر شد که بعد‌ها دست مایه نقد و تمسخر منتقدان قرار گرفت.

۲_ از لحظه ورود کووید تا امروز که بیش از ۱۰۲ هزار نفر از هموطنان عزیزمان فوت شدند، ندیده ام که رسانه ملی ما حتی یک برنامه با حضور متولیان وزارت بهداشت و منتقدان و کارشناسان در یکی از برنامه‌های پرمخاطب شبکه یک و دو و سه برگزار کند و انتقادات مطرح شده عمدتا تنها در شبکه سلامت سیما و شبکه رادیویی سلامت بوده و من هیچ دلیل منطقی برای این رویکرد نمی‌بینم و معتقدم می‌توانست این سازمان از مصیب کووید با وجود لطمات سختی که به مردم وارد شده است برای تقویت جایگاه کارشناسی خود بهره بگیرد. قدرتمندترین نظامات سیاسی دنیا را در اعتراض پذیر‌ترین آن‌ها می‌دانم و هنر و کار سخت ما به عنوان افراد متعهد به کشور و نظام در رسانه باید این باشد تا چگونه بتوانیم کشوری رو به جلو با ظرفیت پذیرش بالای اعتراض و انتقاد سازنده داشته باشیم، تمام پیشرفت‌های ملت‌های جهان در یک چیز اساسی نهادینه شده است و آن هم اعتراض به وضع موجود وگرنه بشر در درون غار‌های اولیه می‌ماند، هنر رسانه ملی باید پذیرش اعتراض و هدایت آن‌ها و بلند کردن صدای نقد باشد، مردم که وقت ندارند تا گوش جان به مدح و ثنا و شعار و وعده بپردازند.

۳_ استفاده از مجریان بعضا پر اشتباه و حرف‌های بی اساس و بعضا هیجانی افرادی، چون خانم میرسیدی در گفتگو‌های خبری که خودشان پزشک هستند، اما کارشناس سیاست‌ها گذاری سلامت و بهداشت نیستند، از آنجا که بدون ماسک در تلویزیون ظاهر می‌شود و می‌گوید ما و تعداد زیادی‌ای همکاران همه اینجا هستیم و اصلا ماسک نمی‌زنیم و…. تا آنجا که می‌گوید من خودم هم احتمالا کووید گرفتم و.. اصلا نگران نباشید و.. تا روزی که، تصاویر افتاده بر تخت ایشان ظاهر می‌شود و تا جایی که هشدار‌های تند می‌دهد همه و همه این اعتبار یک رسانه است که پای عملکرد افراد ذبح می‌شود. شاید از من بپرسید اگر جای خانم میرسیدی بودید چه می‌کردید که عرض می‌کنم: اولا در زمان اجرای برنامه هایم در شبکه رادیویی سلامت برخلاف گفته‌های آقایان نمکی و حریرچی که در شروع زمان شیوع کووید به مردم توصیه کرده بودند نیاز به ماسک نیست به مردم گفتم که ماسک بزنند و اگر قرار بود تسلیم آرای آقای نمکی و همکارانش بشوم به مردم می‌گفتم من و همکارانم اگر ماسک نداریم به دلیل نظر وزارت بهداشت است و ما مقید به تبعیت از آرای آن‌ها هستیم.
از نحوه گزارش‌های سازمان صدا و سیما در مورد فتح الفتوح تولید کلروکین و رمدیسیویر و فاوی پیراویر و … که اکنون ثابت شده همه این دارو‌ها یا بی تاثیر یا بسیار کم اثر هستند می‌گذرم که درصورت تمایل خدمت شما خواهم گفت کجای کار رسانه در این مورد می‌لنگید.

جناب آقای علی عسگری، آنقدر در درون نظام و کشور صدا‌های متین و کارشناس داشتیم و داریم که می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم که هیچ خلایی چه به لحاظ ظرفیت نقد و بررسی و چه به لحاظ تامین استراتژی‌های یک حکم رانی خوب مشکلی وجود نداشته باشد در زیر فقط بخش اندکی از پیش بینی‌های صورت گرفته در کانال خبری ام را در مورد کووید منتشر می‌کنم، لطفا به تاریخ این پیش بینی‌ها نگاه کنید و به مواضع خبری سازمان صدا و سیما در برنامه‌های شبکه‌های خبری پرمخاطب همان موقع نگاه کنید تا دریابید چرا عمیقا نگرانم.

شعارسال، بااندکی تلخیص و اضافات برگرفته از انصاف‌نیوز، تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۰، کدخبر: ۳۰۶۷۹۳، ensafnews.com