از برف ۱۳۵۰ ایران چی می‌دونی؟

برف و بوران ۱۳۵۰ ایران رویدادی بود که از چهاردهم بهمن شروع شد و در عرض چند روز، بخش وسیعی از کشور را به گونه‌ای در برف و یخبندان فرو برد که منجر به مرگ بیش از ۴۰۰۰ نفر گردید و به خشکسالی سیزده ساله کشور پایان داد. ارتفاع برف در مناطق مختلف بین ۳ تا ۸ متر رسید. دمای فیروزکوه به منفی ۳۶ و خراسان نیز دمای منفی ۳۷ درجه و شهرکرد سرمای زیر ۲۷ درجه را تجربه کرد. سه شنبه ۱۹ بهمن ماه ۱۳۵۰ وضع کشور به شکل کاملاً بحرانی درآمد و در بسیاری از شهر‌ها وضع فوق‌العاده اعلام شد. این وضعیت تا ۲۴ بهمن ماه تقریبا برقرار بود.

شعار سال: در جریان برف و کولاک اواسط بهمن ماه ۱۳۵۰ ایران، تعداد زیادی از نواحی روستایی و حتی برخی از دهستان ها، به‌طور کامل از بین رفتند.

بعضی از محققان می‌گویند نزدیک به ۲۰۰ روستا به‌طور کامل از روی نقشه پاک شد. طبق گزارش‌های انعکاسی در رسانه‌های داخلی و خارجی مدفون شدن ۱۲ روستا در منطقه سمیرم، مرگ بیش از هزار نفر در ارتفاعات گیلان، مرگ ۴۰ خانوار در محلات حمزه‌آباد و پیرانشهر، مدفون شدن یک قطار بزرگ با تمام سرنشینانش، خسارات شدید در شهر اردکان در استان فارس و روستا‌های اطراف آن، فوت تمامی ساکنان روستا‌های کاکان یاسوج و کمهر سپیدان فارس، فرود بهمن در روستای شکلاب در نزدیکی مرز ایران و ترکیه و مدفون شدن و مرگ ۱۰۰ روستای و ..، برخی از گزارشات مخابره شده در این خصوص بود.

هشت روز از کولاک شدیدی که در ایران شروع شده بود می‌گذشت و اغلب جاده‌های کشور بسته شده بودند. کامیون دار‌هایی که در راه مانده بودند و می‌دیدند مردم گرسنه هستند قید مال را زدند و مواد غذایی بار زده را بین مردم تقسیم کردند. گاهی اوقات سرما آنقدر در جاده‌ها شدت می‌گرفت که مردم مجبور می‌شدند هر چیزی که دم دست شان است را بسوزانند و خودشان را گرم کنند.

تقریبا از ۲۴ بهمن ماه ۱۳۵۰ دمای هوا کم کم افزایش پیدا کرد و بوران شدید و سهمگین به کار خود در کشور ما پایان داد. از آن پس نوبت بیماری‌های پس از سرما یعنی دلیل آنفولانزا و سرماخوردگی‌های شدید به سراغ مردم آمد و عده‌ای دیگر از هم‌وطنان در بستر بیماری جان سپردند.