ورای جریان چپ و راست سیاسی، دولتها متاسفانه دچار سوء تدبیرهای اساسی در مباحث اقتصادی هستند. این سوء تدبیرها، فشارهای زیادی را بر شهروندان وارد نموده و منجر به صدمه دیدن عزت انسانی شده است. پدیدهای مذموم در حوزه دین، اخلاق، انسانیت و حتی سیاست در حال وقوع است. چاره کار در شرایط حاضر، نقد دولت و ارایه برنامه میان و بلند مدت نیست. همسایه و همشهری تو، الان کمک فوری میخواهد. آستین همت را بالا بده و به اندازه خودت، حتی شده در حد چند کیلو میوه، یک وعده غذا، چند برگه ده هزار تومانی یا هر روش دیگری که خودت میدانی، کمکش کن. اگر بچه بودی و این وضع مادرت بود، چه انتظاری از جامعه داشتی؟
شعار سال: میگوید منم زنم، منم غرور دارم. منم دوست دارم زندگی کنم. در بدبختی زندگی میکنم. سه بچه دارم. دخترهای من جوان هستند. یک جفت جوراب ندارند. چه جوری بگم؟!
صاحب خانه داره جواب مان میکند. یک میلیون تومان کرایه میخواد. نهار میخوریم، نمیدانیم شام چه میشود؟ شام میخوریم، نمیدانیم نهار فردا را چکار کنیم؟ تا کی باید به این وضع بچه هایم گریه کنم. من الان ذره نان با آب میخورم، ...
چه باید بشه کارمون؟ دولت ما را نمیبینه؟ یعنی مسئولین نمیبینند به چه بدبختی داریم زندگی میکنیم؟
این داستان، داستان تلخ خیلی از مردم ماست، به حرف هیچ کس اعتماد نکن و مسئولیت را از خودت دور نساز، کافی است به حاشیه شهر بروید و از سوپر مارکت و نانوای محل، پرس و جو کنید. آدرسهای دقیق را به شما میدهند. توکل به خدا. بسم الله.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی