شعار سال: استقلال؛ ۳۴۳ میلیارد تومان
برابر اسنادی که باشگاه استقلال به سازمان خصوصی‌سازی ارائه داده، هزینه قرارداد بازیکنان و مربیان این تیم برای لیگ بیست‌ودوم در مجموع حدود ۳۴۳ میلیارد تومان بوده است. آبی‌ها مجموع رقم قرارداد بازیکنان و تیم‌های پایه و بزرگسال خود را ۳۰۶ میلیارد و ۹۷۰ میلیون تومان اعلام کرده‌اند و رقم قرارداد اعضای کادرفنی تیم هم ۳۶ میلیارد تومان اعلام شده است. این در حالی است که در نامه ارسال شده به سازمان بورس، رقم قرارداد سه بازیکن جدید استقلال یعنی محمد محبی، مهدی قائدی و سیاوش یزدانی در نظر گرفته نشده است.

پرسپولیس؛ ۱۸۷ میلیارد تومان+ یک میلیون و صد هزار دلار
باشگاه پرسپولیس، اما رقم قرارداد بازیکنان و مربیان خود را به شکل تفکیک‌شده، یعنی ریالی و ارزی اعلام کرده است. آن‌طور که آن‌ها می‌گویند، مجموع قرارداد بازیکنان ایرانی تیم ۱۵۳ میلیارد و ۷۸۵ میلیون تومان بوده است. همچنین کادرفنی ایرانی هم برای این فصل ۳۳ میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومان دستمزد می‌گیرد. مجموع قرارداد کادر فنی خارجی تیم، اما ۴۱۰ هزار دلار عنوان شده و قرارداد بازیکنان خارجی هم ۶۸۵ هزار دلار در نظر گرفته شده است. در نامه پرسپولیس هم رقم قرارداد لوکادیا، مهاجم خارجی جدید سرخ‌پوشان اعلام نشده است. اگر قرار باشد بخش ارزی را به بخش ریالی بیفزاییم، با احتساب دلار ۳۰ هزار تومانی، خارجی‌های این تیم حدود ۳۳ میلیارد تومان می‌گیرند؛ آنچه مجموع رقم قرارداد قرمز‌ها را به عدد ۲۲۰ میلیارد تومان می‌رساند.

اختلاف رقم عجیب
بدون شک ملتهب‌ترین بخش ماجرا، اختلاف چشمگیر قرارداد‌ها در پرسپولیس و استقلال است؛ آنچه حسابی در فضای مجازی سر و صدا کرده. برابر آنچه از سوی دو باشگاه اعلام شده، آبی‌ها ۱۲۳ میلیارد تومان بیش از قرمز‌ها خرج بازیکنان و کادرفنی خود کرده‌اند. چنین اختلاف رقمی بین دو تیم واقعا قابل هضم نیست؛ مخصوصا که شاید سه خرید در نظر گرفته نشده آبی‌ها (محبی، قائدی و یزدانی) در مقایسه با تنها خرید اعلام‌نشده قرمز‌ها (لوکادیا) حتی این اختلاف را افزایش هم بدهد. روشن نیست که آیا در صداقت ارقام اعلام‌شده باید شک کرد یا واقعا استقلالی‌ها این‌قدر سخاوتمندتر از رقیب سنتی بوده‌اند!

پرداخت‌های غیررسمی؟
وقتی در مورد عنصر «صداقت» حرف می‌زنیم، به‌طور مشخص مقصودمان پرداخت‌های غیررسمی به بازیکنان و مربیان است؛ آنچه به اصطلاح «زیرمیزی» خوانده می‌شود. به هر حال این شایعه وجود دارد که دو باشگاه برای جلب نظر بازیکنان و مربیان خود، پرداخت‌های غیررسمی هم به آن‌ها داشته‌اند که این ارقام در نامه به سازمان‌های اقتصادی نادیده گرفته شده است. چنین کاری با نیت سبک‌تر نشان دادن مخارج و کاهش فشار صورت می‌گیرد. صد البته ما در جایگاهی نیستیم که این شایعات را تایید یا تکذیب کنیم، اما پرداخت‌های زیرمیزی قبلا هم در فوتبال ایران سابقه داشته است. در روزگاری که سازمان لیگ برای باشگاه‌ها سقف قرارداد در نظر گرفت، خیلی از تیم‌ها برای جذب بازیکن پرداخت‌های غیررسمی داشتند و حتی کار به دادن حواله خودرو، میلگرد و کارت سوخت هم کشید! شاید الان هم از این ترفند استفاده شده باشد، شاید هم نه.

کادر پرسپولیس گران‌تر از کادر استقلال!
این هم از شگفتی‌های ارقام عنوان شده از سوی دو باشگاه است. کادرفنی استقلال که از مربیان خارجی تشکیل می‌شود قراردادی ۳۶ میلیارد تومانی دارد، در حالی که کادرفنی پرسپولیس که نفر اولش یحیی گل‌محمدی ایرانی است در مجموع چیزی حدود ۴۶ میلیارد تومان برای این باشگاه آب خورده است. امیدواریم سطح کیفی فوتبالی که پرسپولیس ارائه می‌دهد، با این رقم تناسب داشته باشد.

صنعتی‌ها هم اعلام می‌کنند؟
یکی از پرتکرارترین کامنت‌های هواداران پرسپولیس و استقلال بعد از افشای رقم قرارداد‌ها در این دو باشگاه آن است که آیا سایر تیم‌ها هم مکلف به روشنگری در این زمینه هستند یا نه؟ افشای این اعداد درشت که با توجه به شرایط اقتصادی موجود برای بخشی از افکار عمومی واقعا ثقیل است، سرخابی‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. این در حالی است که شاید مثلا سپاهان یا فولاد حتی بیشتر از آن‌ها هزینه کرده باشند. در مورد چرایی اعلام رقم قرارداد پرسپولیس و استقلال، به آغاز روند واگذاری این دو باشگاه اشاره می‌شود، در حالی که مثلا باشگاه سپاهان هم لااقل از نظر تئوری غیردولتی محسوب می‌شود، با این حال نمی‌بینیم که رقم قرارداد بازیکنان و مربیان این تیم یا گل‌گهر، مس رفسنجان و... اعلام شود.

چرا ارزان است؟
همه این غر‌ها را می‌زنیم و بعد یادمان می‌افتد همین امسال، در گران‌ترین فصل تاریخ مسابقات سراسری در ایران، مجموع هزینه‌های دو قطب سنتی فوتبال کشور می‌شود ۵۶۳ میلیارد تومان، یعنی حتی کمتر از ۱۹ میلیون دلار. حتی با افزوده شدن پول‌های زیرمیزی احتمالی و هزینه جذب بازیکنان جدید، دو باشگاه بزرگ ایران روی هم ۲۰ میلیون دلار هم خرج نیروی انسانی خود نکرده‌اند؛ کیست که نداند برخی باشگاه‌های عربی و رقبای ایران در منطقه این پول را فقط برای جذب یک بازیکن خارجی هزینه می‌کنند؟ تازه همین عدد هم با وصول حق پخش واقعی تلویزیونی، می‌توانست به آسانی جبران شود.

چرا گران است؟
قبلا هم در مورد ریخت‌وپاش تاریخی و بی‌سابقه امسال باشگاه‌های فوتبال در ایران مطلب نوشتیم. عقیده داریم این ارقام واقعا تناسبی با سطح کیفی فوتبال کشور ندارد. بالاخره بدون تعارف خیلی سال است که فوتبال ایران موفقیت بین‌المللی بزرگی نداشته و روشن نیست چرا باید رقم قرارداد بازیکنان و مربیانش این همه جهش داشته باشد. مدافع یا هافبکی در این فوتبال ۲۰ میلیارد تومان می‌گیرند که یک بازی ملی هم ندارند. این در حالی است که با معادل ارزی این پول یعنی ۶۰۰ یا ۷۰۰ هزار دلار واقعا می‌شود بازیکن خارجی باکیفیت پیدا کرد.