شعار سال: خبر تلخ بود تاسف برانگیز؛ البته برای اولین بار نیست که این اتفاق میافتد و در طول سالیان گذشته آذربایجانیها تلاشهای زیادی کرده اند تا با استفاده از هر ترفند و حربهای و البته خرج کردن پول رشتههای ورزشی ایرانی را به نام خودشان ثبت کنند.
آخرین بار هم توییتر رسمی یونسکو بود که با یک اطلاع رسانی خبر از این داد که «فرهنگ پهلوانی، ورزش زورخانهای» در یونسکو به نام جمهوری باکو ثبت شده است! آنها در شرایطی اقدام به انجام این کار کرده اند که سال ۲۰۱۰ و پس از رایزنیهای مختلف این رشته ورزشی در یونسکو به نام ایران ثبت شده بود.
چه شد که این طور شد؟ خواب عمیق مسئولان
دقیقا ۱۲ سال پیش بود که فدراسیون وقت ورزش زورخانهای این رشته را در یونسکو ثبت کرد. رشتهای که در آذربایجان هیچ خاستگاهی ندارد و به قول همه آنهایی که در این رشته فعالیت میکنند: «آذربایجانیها حتی گود زورخانه هم ندارند، چه برسد به اینکه این رشته برای خودشان باشد!».
اما چه اتفاقی میافتد که پس از ۱۲ سال یونسکو آذربایجان را به رسمیت میشناسد و این رشته ورزشی را به نام آنها ثبت میکند؟ آیا این غیر از خواب و غفلت مسئولان ورزش کشور است؟ این تقریبا به یک رویه تبدیل شده است که هر سال در سالگرد ثبت آیینهای پهلوانی زورخانهای نه تنها فعالیت ویژهای در ایران انجام نمیشود بلکه حتی یک پیام تبریک هم روی سایت این فدراسیون گذاشته نمیشود تا به همین راحتی آذربایجانیها نخستین رشته ورزشی در ایران که ریشه در فرهنگ و سنت ایرانی دارد را به نام خودشان سند بزنند.
سندسازی به سبک آذربایجانیها
۴ نوامبر ۲۰۲۱ (۱۳ آبان ۱۴۰۰) بود که آذربایجانیها با سندسازی درخواست ثبت این رشته به عنوان میراث فرهنگی این کشور را ارائه کردند تا پس از گذشت تقریبا یک سال این رشته را به نام خودشان سند بزنند. نکتهای که دردآور است و از همه جالبتر این است که آذربایجانیها حتی فدراسیون ورزش زورخانهای هم ندارند. جالبتر این است که محسن مهرعلیزاده که رئیس مادام العمر این رشته ورزشی در فدراسیون بین المللی است اظهار نظری در این مورد نمیکند و اصلا تلفن همراهش را پاسخ نمیدهد! فدراسیونی که در سال حتی یک خبر از دل آن بیرون نمیآید، اما سالانه بودجه قابل توجهی را دریافت میکند. فدراسیونی که شاید تنها وظیفه مهمش این باشد که از این رشته به عنوان یک میراث فرهنگی ایران به خوبی دفاع کند.
بی خبری یا خاموشی آقایان مسئول؟
آنچه قصه را دردآورتر میکند عدم واکنش مسئولان به این اتفاق است. نه تنها مهرعلیزاده بلکه رئیس فدراسیون فدراسیون ملی ورزش زورخانهای (مهر علی باران چشمه) که مشاور عالی مهرعلیزاده در فدراسیون بین المللی است هم واکنشی به این اتفاق نداشته است.
آذربایجانیها از میزبانی کشورهای اسلامی در فکر این تغییر بودند
همان سالی که آذربایجانیها میزبانی چهارمین دوره بازیهای کشورهای اسلامی را در اختیار گرفتند تلاشهای خودشان برای ثبت این رشته ورزشی به نام خودشان را آغاز کردند. آنها حتی همان زمان یک شیطنت هم کردند. آنها در سایت رسمی بازیها و در گزارشیاز ورزش زورخانهای مبدا این رشته را به آذربایجان نسبت دادند. در این گزارش ذکر شده بود که طبق واقعیتهای تاریخی منبع ورزش ملی آذربایجان ورزش زورخانهای است که اساس آن به ۷۰۰ سال قبل برمیگردد که به دست پوریای، ولی چارچوب مشخصی گرفت! آن زمان و پس از پیگیریهای زیاد، آذربایجانیها مجاب شدند تا این اشتباه فاحش (که مشخص بود عمدی بوده است) را روی سایت بازیها اصلاح کنند، اما پس از گذشت این همه سوال مشخص شد که از همان زمان برای سند زدن ورزشهای پهلوانی و زورخانهای به نام خودشان برنامه داشته اند.
پروژه چوگان را برای زورخانه اجرا کردند
چند سال قبل بود که آذربایجانیها در اقدامی مشابه، چوگان را هم به نام خودشان به ثبت رساندند. آن زمان واکنش رسانهها مسئولان ورزش را از خواب غفلت پراند و در نهایت آذربایجانیها مجبور شدند چوگان قره باغ را ثبت کنند و میراث ملی ما شریک پیدا کرد!
سالها هزینه برای هیچ
سال هاست که ایران برای جهانی کردن ورزش زورخانهای هزینههای زیادی کرده است. فدراسیونی که بین المللی اش را ثبت کردیم و سالانه هزینههای زیادی را برای آن میدهیم، اما ظاهرا دیگر عنان کار از دست مهرعلیزاده و رفقایش خارج شده که حالا اگر شکایتی هم شود شاید در نهایت کار را به اینجا برساند که مثل چوگان، آذربایجان هم در رشته زورخانهای شریک ایران شود!
چه کسی مسئول است؟
دست بر قضا متولی جهانی ورزش زورخانهای ایرانی است. اصلا آن فدراسیون بین المللی و جهانی این رشته وسط تهران است و رئیسش کسی نیست جز رئیس سابق سازمان تربیت بدنی آقای مهندس مهرعلیزاده.
محسن مهرعلیزاده که ظاهرا زور هیچ کدام از اسلاف وزاری فعلی و سابق به او نرسیده تا به امروز زمامدار فدراسیون IZSF است: فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای …
این فدراسیون رقم قابل توجهی را از بودجه عمومی کشور دریافت میکند. بودجه برای صدور ورزشی هزینه شده که امروز نه تنها صادر نشده بلکه از دست ما هم در آمده. حالا آذریها هستند که آن را ورزش ملی خودشان میدانند و مسابقاتش را برگزار میکنند و کل هزینهای که آنها برای این کار کرده اند به جرات یک دهم همه هزینههای IZSF در چند سال گذشته نبوده است. یعنی تصور اینکه آذریها پول داشتند و زورخانه را ملی کردند، غلط است. آذریها اتفافا اینجا با پول خودمان ما را زمین زدند و هنوز حافظهمان خدمات شبانه روزی IZSF به آذریها و تلاش برای احیای زورخانه در آذربایجان با محوریت خیام عروجاف را به یاد میآورد.
دیر شد آقایان، از خواب بیدار شوید
نه جواب تلفن را میدهند و نه اظهار نظری روی سایت خودشان میکنند. این نحوه مدیریت باید هم کار را به جایی برساند که آذربایجانیها پیش دستی کنند و با سوء استفاده کردن از غفلت مسئولان ورزش ما، رشتهای را به نام خودشان سند بزنند که ورزشکارانش آموزش دیده ایران هستند، بدون اینکه حتی یک فدراسیون داشته باشند، زورخانهای داشته باشند و...
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری خبرآنلاین، تاریخ انتشار:۱۱ آذر ۱۴۰۱، کدخبر: ۱۷۰۲۱۵۴، www.khabaronline.ir