شعار سال: ماجرای جنجالی علیرضا بیرانوند، فسخ قراردادش با پرسپولیس، مذاکره اش با استقلال و پیشنهاد‌های جدید لیگ برتری و خارجی این دروازه‌بان ملی‌پوش وارد فاز جدیدی شده است.

تابستان داغ نقل‌وانتقالات لیگ بیست‌وسوم با جدایی گلر شماره یک سرخ‌ها سوزان‌تر از فصول گذشته شد و رقابت غول‌های لیگ برای جذب بیرو جذاب شده است.

این روز‌ها که ماجرای پیوستن "علیرضا بیرانوند" دروازه بان تیم فوتبال پرسپولیس به رقیب سنتی خود استقلال تهران که با رقم وسوسه کننده‌ای همراه بوده، بخشی از افکار عمومی که طرفدار این دو تیم فوتبال هستند را درگیر خود کرده بود.


در گوشه و کنار هم درخواست‌های ۴۰ میلیاردی و ۵۰ میلیاردی برخی بازیکنان و مربیان نیز شنیده می‌شود.

اما بخش بزرگ افکارعمومی که شاید کمتر فوتبالی باشند به رقم‌های نجومی نقل و انتقالات فوتبال در کشورمان توجه دارند و در این حیطه سوالات بسیاری را مطرح می‌کنند. نکته حائز اهمیت فاصله بسیار زیاد این دستمزد‌های نجومی با حقوق و دستمزد یک کارگر و کارمند است که آنان نیز برای امرار معاش تلاش بسیاری در طی روز از خود نشان می‌دهند.

با یک جمع و تفریق ساده در فرض یک قرارداد ۴۰ میلیاردی، آقای بازیکن بیست و چندساله صرفا با توپ بازی ماهانه بیش از ۳ میلیارد درآمد خواهد داشت و مهم‌تر آنکه این پرداخت‌ها از جیب بیت المال صورت خواهد گرفت.

جالب اینجاست که حتی در خصوص رقم‌هایی مانند ۴۰ الی ۵۰ میلیارد تومان آنچنان به طور عادی صحبت می‌شود که گویی این رقم‌ها اصلا پولی به حساب نمی‌آید و با مظلوم نمایی خاصی درباره این رقم‌ها صحبت می‌شود. این درحالی است که متاسفانه رسانه ملی نیز با آب و تاب دادن به این نقل و انتقالات فوتبالی در این عادی سازی سهیم می‌شود. موضوعی که حتی برای دیگر رشته‌های ورزشی نیز مورد گلایه است که چرا با وجود مقام آوری آنان بازهم رشته آنان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

سابقه دوقطبی‌های فوتبال

دوقطبی‌سازی در فوتبال اتفاق جدیدی نیست و موارد متعددی از آن را می‌توان نام برد؛ مثلا کارلوس کی‌روش، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران که خالق دوقطبی کی‌روش – برانکو بود و هواداران پرسپولیس را در مقابل سایر هواداران قرار داد، بعد‌ها هم به دوقطبی کی‌روش – اسکوچیچ تغییر کرد. در انتهای دهه ۷۰ در پرسپولیس دوقطبی علی پروینی‌ها و غیرعلی پروینی‌ها وجود داشت و در استقلال هم دوقطبی فرهاد قلعه‌نویی و ضد قلعه‌نویی. تا لحظه تنظیم این گزارش، بیرانوند هنوز تصمیم نهایی‌اش درباره تیم آینده را اعلام نکرده، اما تا همین حالا هم واکنش‌های مجازی از سوی هواداران استقلال و پرسپولیس عجیب است.

وفاداری یا تعصب؟

وفاداری یا تعصب بیرانوند یک سوی دوقطبی جدید هواداران است؛ برخی هواداران استقلال، او را به بی‌تعصبی متهم کرده و نمی‌خواهند پیراهن تیم‌شان را بر تن دروازه‌بان فصل گذشته پرسپولیس ببینند. برخی هواداران پرسپولیس هم وفاداری دروازه‌بان سابقشان را نشانه گرفته‌اند و دیگر نمی‌خواهند بیرانوند را به‌دلیل مذاکره با آبی‌ها در تیم خود داشته باشند. کاربر پرسپولیسی با نام نوستالژیست در این‌باره نوشته: «بودن یا نبودن بیرانوند دیگه مهم نیست؛ چراکه کسی که به خیانت به میلیون‌ها نفر که، چون کوه پشتش بودند حتی فکر هم بکنه، لیاقت نداره حتی بهش فکر بشه.» یک کاربر استقلالی با نام زاتوپیا هم نوشته: «توی بی‌غیرت رو نمی‌خوایم با لباس آبی ببینیم؛ لباسی که یه اسطوره مردمی یعنی ناصر حجازی تن کرده به تن تو گشاده...» کاربر دیگر هم با انتشار عکس‌های سرم به‌دست نوشته: «اینم وضعیت ماست، کاش به گلر ۱۲۰ میلیاردی بربخوره...».

اما از سوی دیگر ماجرا، نگاه طرفداران به حرفه‌ای بودن فوتبال و انتخاب موقعیت بهتر است؛ اینکه او حق دارد به‌دلیل پرداخت نشدن کامل مطالباتش یا دریافت مبلغ بیشتر برای قرارداد تصمیم بگیرد با چه تیمی به توافق برسد. این موضوع را وکیل این بازیکن هم در برنامه ورزشی شبکه ۳ تأیید کرده و گفته تعصب برای دهه ۶۰ فوتبال است و هزینه‌های زندگی دیگر چنین اجازه‌ای را به بازیکنان نمی‌دهد.

حواله مازراتی و پورشه فوتبالی‌ها برای دست آورد تقریبا هیچ!

اخیرا نیز خبری در مورد ترخیص ماشین‌های لوکس ملی پوشان فوتبال منتشر شد که گفته می‌شود هدیه حضور آنان در جام جهانی است. این درحالی است که تیم فوتبال ایران در جام جهانی قطر با دو شکست و یک پیروزی به کارنامه خود پایان داد و در میان دیگر تیم‌های آسیایی مانند عربستان، کره جنوبی و ژاپن نمایش ضعیفی از خود به نمایش گذاشت.

این در شرایطی است که جوانان آرزوی چنین زندگی را در سر می‌پرورانند و جامعه دچار یک دوگانگی در زندگی می‌شوند. از یکسو مبالغ اینچنینی که دست یافتنی نیست را در ذهن خود با توجه به رقم‌های نجومی فوتبالی و نوع برخورد رسانه‌های ورزشی کم تلقی می‌کند، اما در واقعیت به هیچ وجه حتی به یک صدم چنین مبالغی هم دست نمی‌یابند؛ بنابراین دچار یک دوگانگی که نتیجه آن ناامیدی و آرزو‌های واهی است، می‌شود.

همچنین در حوزه اجتماعی با توجه به مشکلات اقتصادی یک احساس ناعدالتی در جامعه بوجود می‌آید و زمانی که مردم در حال خرید و مشاهده گرانی‌ها هستند از چنین مواردی صحبت می‌کنند و به سبب گرانی ناتوان از تهیه مناسب آن هستند به اعطای هدیه‌های مختلف به فوتبالیست نازپرورده انتقاد می‌کنند. این در شرایطی که آنان نیز طمع بیشتر کرده و سال به سال رقم دستمزد فوتبالی‌ها بالاتر می‌رود، اما در بطن جامعه حقوق کارگر افزایش چندانی نمی‌یابد و در برابر تورم بیش از پیش ناچیز می‌شود.

دروغی به اسم سقف قرارداد!

چندی پیش فدراسیون فوتبال برای بستن راه خرج‌های مولتی میلیاردی در فوتبال، قوانینی را مصوب و به باشگاه‌ها ابلاغ کرد که بر اساس آن سقف قرارداد اکثر باشگاه‌ها به عدد ۳۵۰ میلیارد تومان رسید و آن‌ها که ترانسفر داشتند یا به آسیا می‌رفتند، ارقام بالاتری خرج می‌کردند. از لحظه تصویب این قوانین دو موضوع مطرح شد؛ اول این‌که هوشنگ نصیرزاده مدیرعامل تراکتور به عنوان عضو سازمان لیگ چه نقشی در این تصمیم‌گیری داشته و مورد دوم این که همه باور دارند در فوتبالی که بعضی مدیران چاه پول را به سمت بازیکنان باز کرده‌اند، امکان کنترل قیمت‌ها وجود ندارد.

اگر بخواهید سقف قرارداد را در فوتبال ایران نقد کنید، نیاز نیست تا پایان نقل و انتقالات منتظر بمانید. همین حالا اخباری به گوش می‌رسد که رویای کنترل قیمت‌ها را پرپر می‌کند. مدیرانی هستند که دست به جیب می‌کنند و بی‌رویه به مربیان و بازیکنان پول می‌دهند. گویا از جایی دستور گرفته‌اند که خرج کردن ایرادی ندارد، وگرنه چطور می‌توان به این روشنی سقف قرارداد را دور زد و نگران محرومیت نشد؟ مسئولان فدراسیون می‌گویند کاملا جدی هستند، اما انگار این جدیت‌شان بیشتر درباره استقلال و پرسپولیس است تا باشگاه‌های دیگر. مثلا فدراسیون فوتبال از حمید سجادی وزیر ورزش درخواست کرده تا اجازه ندهد در دو باشگاه بزرگ پایتخت ولخرجی صورت بگیرد، اما چشم خود را به روی خرج بعضی باشگاه‌های دیگر بسته است؟


قنبرزاده نایب رئیس دوم فدراسیون فوتبال می‌گوید: «ببینید ما حساسیت داریم و شک نکنید برخورد لازم با متخلفان صورت می‌گیرد.»

البته اگر این برخورد‌ها از جنس برخورد‌های قبلی باشد، بیشتر شبیه نوازش و حتی تایید خواهد بود. اخباری از بعضی باشگاه‌ها به گوش می‌رسد که اگر بشنوید، مخ‌تان سوت می‌کشد...

با این حال مسئولان باید به جای فربه کردن‌های غیر اصولی بخشی که به اندازه کافی به آنان رسیدگی می‌شود، بیشتر با مدیریت هوشمندانه به سمت تقویت تولید حرکت کرده و با بها دادن به کار‌های صنعتی و تولیدی کشور را به سمت رشد تولید و حداقل اشتغالزایی برای هواداران این تیم‌ها هدایت کنند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرنامه دانشجویان ایران، تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۲، کدخبر: ۴۷۵۰۸۵، iusnews.ir