شعارسال: برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تصاویر ویرانی‌ها، کشته‌شدگان تل آویو، نه‌تن‌ها یک تراژدی نیست، بلکه سوخت موتور جنگ اوست. نتانیاهو با لباس سیاه در میان مردم ظاهر می‌شود و حالتی غم انگیز به خود می‌گیرد. این تراژدی برای او به مانند سوخت ماشین جنگی است که در غزه هم به کار برد. او به این تصاویر نیاز دارد تا افکار عمومی داخلی را برای ادامه جنگ بسیج کند.

در داخل اسرائیل، خانواده‌های گروگان‌ها بار‌ها در تجمعات اعتراضی اعلام کرده‌اند که نتانیاهو عمداً از آزادی گروگان‌ها جلوگیری می‌کند تا از آن‌ها به‌عنوان بهانه‌ای برای تداوم جنگ برای در غزه استفاده کند. از همین رو برای پایان دادن به این نزاع بهترین کار زدن یک ضربه با حداکثر توان است. درست برعکس سیاستی که به تداوم درگیری‌ها به وضعیت فعلی می‌انجامد. نباید فراموش کرد که پس از ۷ اکتبر، اسرائیل برای جنگ‌های طولانی مدت آماده‌تر از ایران است.

آیا حملات ایران موجودیت اسرائیل را تهدید می‌کند؟

با این حال سؤال کلیدی این است: آیا حملات ایران توانسته موجودیت اسرائیل را به خطر بیندازد؟ شواهد موجود نشان می‌دهد که پاسخ منفی است. شاخص اصلی برای سنجش این موضوع، رفتار ایالات متحده است. آمریکا به‌عنوان اصلی‌ترین حامی اسرائیل، در صورتی که احساس کند موجودیت این رژیم در خطر است، به‌سرعت وارد میدان خواهد شد. اما در حال حاضر، واشنگتن مدعی است که هیچ دخالت مستقیمی در این درگیری ندارد. بااین‌حال، بر اساس اظهارات وزیرخارجه ایران، اطلاعاتی در اختیار دارد که از نقش آمریکا در این تنش‌ها حکایت می‌کند.

از سوی دیگر، ایران نیز تمایلی به ورود مستقیم آمریکا به این جنگ ندارد. ورود آمریکا می‌تواند معادلات را به‌کل تغییر دهد. اما این وضعیت شکننده نمی‌تواند به صورت مداوم با حملات متقابل که در آن یک طرف بزند و طرف دیگر پاسخ دهد ادامه پیدا کند. به تعبیر «نوکتیس دریون»، تحلیلگر نظامی سابق آمریکایی، ایران باید این «مسابقه سیلی» را با یک پاسخ قاطع و غالب خاتمه دهد؛ پاسخی که یا اسرائیل را کاملاً از میدان به‌در کند یا آن‌چنان آسیبی به آن وارد آورد که تنها هدفش بقا باشد.

نتانیاهو و تجارت با ویرانی

نتانیاهو در حال تجارت با تصاویر کشته‌شدگان و ساختمان‌های ویران است. او از این تصاویر به‌عنوان ابزاری برای توجیه سیاست‌های جنگ‌طلبانه خود و جلب حمایت داخلی و بین‌المللی استفاده می‌کند. اما این بازی خطرناک است. ایران، با توجه به اظهارات مقاماتش، نشان داده که آماده است در صورت ادامه حملات به زیرساخت‌های اقتصادی‌اش، پاسخ‌هایی در سطحی مشابه یا حتی شدیدتر بدهد. این رویکرد می‌تواند به تشدید درگیری‌ها منجر شود و پای دیگر بازیگران منطقه‌ای، از جمله کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس، را به این منازعه باز کند.

ضربه نهایی یا تداوم چرخه؟

برای پایان دادن به این جنگ، ایران باید استراتژی خود را از پاسخ‌های متقابل و محدود به یک اقدام قاطع تغییر دهد. این به معنای نابودی کامل اسرائیل نیست، بلکه به معنای وارد کردن ضربه‌ای است که توان نظامی و اقتصادی این رژیم را به حدی تضعیف کند که دیگر نتواند به ماجراجویی‌های خود ادامه دهد.

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از دیدار، تاریخ انتشار: 26خرداد1404، کدخبر:185904، https://www.didarnews.ir/