شعارسال: ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین آموزش و پرورش گفت: چرا ما ایرانی‌ها آنقدر با خود بی باک و صادق نیستیم تا اصول رفتار حرفه‌ای برایمان مهمتر از شکارگری، کسب وجهه یا پول درآوردن و بیزینس جلوه کند؟ در ۴۰ سال اخیر، کم نبوده و نیستند ابوالمشاغل قهاری که با گذشت بیش از هفتاد یا هشتاد بهار از عمر خود، هرجا بساط آش برپاست آنجا فراشند و به هیچ دعوتی، نه نمی‌گویند!

وی افزود: هستند همه فن حریف‌هایی که به دلیل قحط الرجالی! در لباس صاحب نظر، مشاور عالی، عضو حقیقی یا حقوقی، هیات مدیره یا امنا، رئیس کمیته، ناظر، بازرس ویژه و...، همزمان با خوردن صبحانه در فلان شورای عالی تا پاسی از شب، دائم از این نشست به آن نشست جا به جا می‌شوند که ظاهراً جز بطالت و خسران، حتی به اندازه یک پول سیاه برای ایران و ایرانی مفید فایده نبوده‌اند.

معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد: از کسی که بدون داشتن حتی یک روز تجربه فنی و تخصصی، سکان مدیریت بزرگترین وزارتخانه در کشور را به دست می‌گیرد تا استادی که وظایف دانشگاهی او، قربانی مشغله‌هایی است که همزمان برای امرار معاش یا پر کردن جیب مبارک در چند شرکت برای خود تراشیده است تا معلمی که با داشتن لیسانس الکترونیک، به جای تدریس دروس فنی در هنرستان، ادبیات فارسی تدریس می‌کند، مدیر و معاون مدرسه‌ای که پس از سال‌ها دور بودن از تدریس، ناگهان با خواب نما شدن وزیر و وزارتخانه، طی یک بخشنامه، باید به اجبار به تدریس محتوایی بپردازد که برای اولین بار آن را می‌خواند، همه و همه نمونه‌هایی از رفتار‌های غیر حرفه‌ای در ساختار اداری یا آموزشی ماست.

ابراهیم سحرخیز همچنین تاکید کرد: از ساختاری که از همان ابتدای کار به شما دیکته می‌کند حفظ ظاهر، بله قربان گفتن و پاچه خواری در کنار ردیف کردن انواعی از گزارش‌های پوچ و مهمل، به زبان نیاوردن کاستی‌ها و چشم بستن بر واقعیت‌ها، اتصال به گعده و حلقه خودی ها، آماده کردن بخشی از اسباب بزرگی است! چگونه می‌توان انتظار نقد و خلاقیت، رعایت اخلاق و اصول رفتار حرفه‌ای، مسوولیت پذیری و نه گفتن به برخی دعوت‌ها را داشت.

معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش گفت: همین آموزش و پرورش که در آن ۶۵ درصد کلاس‌های دوره ابتدایی به مرز ۴۰ نفر رسیده یا میانگین نسبت دانش آموز به معلم در خیلی از استان‌ها از جمله تهران، قم و اصفهان به ترتیب در حال عبور از عدد ۴۹٫۶۷، ۴۴٫۷۵ و ۴۴٫۹۸ نفر است، آموزش و پرورش با پر کردن کلاس‌های بدون معلم با دعوت به کار از بازنشستگان، معلمان روزمزد، تدریس اجباری مدیران و عوامل آموزشی مدارس، دادن اضافه تدریس تمام وقت به شاغلان برایش مهم نیست کلاس دوره ابتدایی ما را لیسانس برق پر می‌کند یا آموزش ابتدایی. ادبیات فارسی را دانش آموخته ریاضی درس می‌دهد یا درس خوانده ادبیات!

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرآنلاین، 8مهر1404، 2122318، www.khabaronline.ir