نسرین باشعور یک دختر رزمیکار است که همراه با تیم ملی کونگفو به مسابقات قهرمانی جهان در هندوستان اعزام شده بود و توانست با کسب مدال طلا به مقام قهرمانی این مسابقات دست پیدا کند.
نسرین باشعور در کنار ورزش کونگفو شاگرد اول دانشگاه و قهرمان ورزش بوده و دستی در نواختن گیتار هم دارد.
وی از سال 80 و در سن 9 سالگی ورزش را آغاز کرده، وی مسیر قهرمانی را سخت و رسیدن به قهرمانی را شیرینی این سختی دانسته و شروع ورزش را مهمترین اتفاق زندگیش اعلام میکند.
با ما همراه باشید در همکلامی با دختر رزمی کار که این روزها گردن آویز طلا در سینه اش می درخشد.
* دختر کونگفو کار سردرودی از زبان خودش
نسرین باشعور متولد سال 1371هستم، کارشناس تربیت بدنی و یک خواهر کوچکتر از خودم دارم به نام نفیسه، پدرم شغل آزاد داشته و مادرم نیز خانهدار است.
* چرا از میان این همه رشته ورزشی کونگفو را انتخاب کردید؟
من از سال 1380 یعنی از سن 9 سالگی ورزش را شروع کردم و در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت داشتم اما از روی علاقه زیادی که به رشتههای رزمی دارم رشته کونگفو را انتخاب کردم.
* مطمئاً برد و باخت جزو لاینفک رشتههای ورزشی است، بهترین برد و بدترین باختی که داشتهاید کدام موارد بود؟
موفقیتهایی که در رقابتهای جهانی داشتم شیرینترین بردها و در مسابقاتی که به تیم داوری باختم بدترین خاطراتی بود که برای رقم زده شد.
* آلبوم افتخارات شما را کدام مدالها تزئین کرده است ؟
مقام اول استانی،کشوری و جهانی، مدال طلای جهانی کونگفو، چهار مدال طلای کشوری کونگفو، چندین دوره حضور پیاپی در انتخابی تیم ملی، مقامهای اول، دوم و سوم کشوری رشته تکواندو
* بهترین مشوقهایی که داشتهاید؟
خانواده و استادم بهترین مشوقهای من بودند و پدرم که کوه صبر و پشتوانه قوی در تمام مراحل زندگیم بوده مهمترین شخصیت زندگی من است.
* نهایت آرزو؟
کسب مقام المپیک
* سختترین و قویترین رقبا و حریفانی که تا کنون داشتهاید کدام حریفان بودند؟
در حالت کلی رقیبان حاضر در فینال مسابقات جزو سرسختترین رقیبان هستند.
* به غیر از کونگفو به کدام رشتههای ورزشی علاقهمند هستید ؟
من رشتههای مختلف ورزشی زیادی را تجربه کردهام و رشته کونگفو را به صورت حرفهای و قهرمانی ادامه میدهم و به غیر از کونگفو ورزش سوارکاری و شنا را نیز خیلی دوست داشته و علاقهمند هستم.
* چرا خیلیها فکر میکنند کونگفو رشته مردانهای است ؟
اکثر ورزشهای رزمی برعکس تفکر خیلیها با وجود قوانین در این رشته به بانوان هم اجازه فعالیت میدهد
* آیا شما اوقات فراغتی نیز دارید که به سایر کارها بپردازید؟
خیلی اوقات فراغت زیادی ندارم چون با درس و دانشگاه و ورزش دیگر فراغت زیادی برایم باقی نمیماند اما بعد از انجام همه این امور در اوقاتی که برایم پیش میآید معمولا به نواختن گیتار میپردازم.
* به نظر شما شهرت یا محبوبیت، کدام یک پسندیدهتر است؟
مطمئناً محبوبیت خیلی خوب و پسندیده است، چرا که شهرت افراد در زمانهای مختلف موقتی بوده و زود هم فراموش میشود و البته شهرت موجب غرور کاذب هم میشود.
* آیا غرور ذاتاً بد است؟
نمیتوان گفت غرور صرفاً بد یا صرفا خوب است بلکه نسبت به موقعیتها درصد خاص خودش را میطلبد.
* حسی که یک ورزشکار در زمان بالا رفتن پرچم کشورش احساس میکند چه حسی است؟
زمانی که پرچم کشورم به عنوان اولین پرچم در رقابتهای جهانی بالا میرود، احساس شادی و خوشحالی وصف ناپذیری دارم یک نوع حس غرور و سربلندی میکنم.
* آیا به نظر شما حجاب در میادین جهانی مانعی برای رشد یک ورزشکار محسوب میشود؟
من با حجاب در ورش مشکلی ندارم و به نظر نمیآید که حجاب مانع رشد در میادین ورزشی باشد چرا که همه بانوان ورزشکار ما با حجاب کامل در رقابتهای جهانی حضور دارند.
* شما را به عنوان دختر شلوغ درسخوان میشناسند یا دختر ورزشکار؟
من شاگرد اول دانشگاه و قهرمان ورزش هستم.
* چه توصیهای به دختران دارید؟
حتماً یک رشته ورزشی را در برنامه زندگی خودشان داشته باشند.
با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار: 28 دی 1395، کدخبر: 13951028000862، www.farsnews.com