ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺁﻣﺎﺭﻫﺎﯼ ﺗﺨﻤﯿﻨﯽ، بخش چشمگیری از ﺟﻤﻌﯿﺖ شوش ﺭﺍ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ که اغلب بیکار یا دارای شغل کاذب هستند.

ﺍﺷﺘﻐﺎﻝﺯﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌های مسئولان محلی ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ‌های و گپ و گفت‌های محلی ﺩﺭﺻﺪ قابل توجهی از ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ می‌گویند ﮐﻪ ﺑﻪ گفته‌های مسئولان ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.

اسفند ماه سال ۸۶ بود که سرپرست فرمانداری شوش گفت: نرخ بیکاری در شهرستان شوش بیش از ۱۵ درصد است که باید تلاش کنیم این نرخ را تک رقمی کنیم. حمید سیلاوی در جلسه شورای اشتغال وقت شهرستان شوش آمار نجومی اشتغال آینده را بیان می‌کرد و خبر از هزاران طرح و فرصت شغلی برای شوش می‌داد.

از آن روز تا کنون بیش از ۸ سال می‌گذرد و همچنان جلسات شورای اشتغال برگزار می‌شوند و وعده‌ها همچنان پا برجا هستند.

آذر ماه پارسال نیز نماینده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی بی پرده گفت در جاهایی حق مردم خورده می‌شود و باید این نکته را متذکر شد.

وی با تاکید بر اینکه بیکاری مهمترین مسئله این شهرستان است تصریح کرد که مسائل، مشکلات و ظرفیت‌ها مشخص است اما این تنگ‌نظری‌ها اجازه نمی‌دهد مشکلات حل شود. آب از کنار کشاورز ما رد می‌شود ولی نمی‌تواند از آن استفاده کند و این نشان می‌دهد ما در شرایط تحریم داخلی هستیم.

اما منظور از "حق‌خوری” یا "تنگ نظری‌ها” که نماینده شوش به آنها اشاره کرده است چیست؟ آیا مسائلی وجود دارد که شهروندان از آن بی‌خبرند؟

بخشی از جوانان شوشی ﺩﺭ پاسخ به این سوال می گویند ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮ، ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ ﺍﺯ شوش ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻧﺪ. شوش ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﻣﻮﺝ جدید ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ شهر ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺍﺳﺖ. مهارجرت های داخلی ازجمله به شهر قم و مهاجرات‌های خارجی به استرالیا، آلمان و…

جوانان و فعالان اجتماعی همواره می‌پرسند ﭼﻪ ﮔﺎﻡﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝﺯﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﻊ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ؟

ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ دوستان و نزدیکانمان ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ؟ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ، ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ شوش ﺩﺍﺭﺩ؟ هدف ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ شوش ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﭼﯿﺴﺖ؟ آیا ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎ خوب یا تبعات بدی ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ؟

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری نسیم شوش، تاریخ چهارشنبه 23 دی 1394، کد مطلب:ـ، www.nasimshush.ir