همین که صدای آیفون بلند می شد، خلاف همیشه اولین نفری بود که پشت صفحه نمایش آن حاضر می شد. بالاخره انتظار ها به پایان رسید و مامور پست به در منزل آمد و با بردن نام پدر، از او خواست شخصا برای گرفتن بسته پستی، پایین بیاید. او نیز از شوق پله ها را یکی در میان طی کرد تا به در خانه رسید.
مامور پست که از این همه شور و شوق او تعجب کرده بود، پاکت سفید رنگی را به او تحویل داد. پدر پاکت را چند باری این طرف و آن طرف کرد و گفت: فقط همین؟ مامور پست با خنده جواب داد: داداش مگر چقدر خلاف کرده ای که منتظر یک طوماری؟ پدر: خلاف؟ مامور پست خودش را جمع و جور کرد و گفت: آقا این قبض جریمه شما به انضمام تصویرتان است، که توسط دوربین های راهنمایی و رانندگی ثبت شده. حالا برای این که جریمه تان را بپردازید، آن را برایتان آورده ایم. پدر گفت: من و خلاف اصلا امکان ندارد. سریع پاکت را باز کرد اما تصویر کاملا روشن بود. در عکس چهره خودش به عنوان راننده و خودرو اش در حال لایی کشیدن و هنرنمایی در بزرگراه نزدیک منزل به خوبی نمایان بود. دیگر حرفی برای گفتن نمانده بود. در را بست و پشت آن ایستاد. اولین کاری که کرد، تماس با شرکتی بود که از آن خرید پستی کرده بود. باید خرید را پس می داد. دوباره با حسرت نیم نگاهی به قبض جریمه انداخت، باید برنامه سفر یک روزه ای را که به خانواده قول داده بود نیز برهم بزند تا بودجه به رخ کشیدن مهارت رانندگی اش تا حدی تامین شود.
آیا حضور پلیس برای جریمه شدن الزامی است؟
به گزارش روزنامه خراسان، تا قبل از مجهز شدن راه ها به سیستم های الکتریکی نظارت کننده، رانندگان کم دقت و گاه عاشق سرعت با خیال راحت تری در خیابان های شهر جولان می دادند و دقیقا زمانی که به خودروی پلیس نزدیک می شدند، کاملا منضبط رفتار می کردند. حتما شما هم خاطره نه چندان دور از هنرنمایی همین راننده ها را در ساعات پایانی شب در بولوار وکیل آباد در ذهن دارید. اما خوشبختانه این روزها با مجهز شدن بیشتر خیابان ها، میدان ها و بزرگراه های شهری به دوربین های حساس به سرعت، این اتفاق ناخوشایند کمتر می افتد. به هر حال باز هم کسانی هستند که به دلیل بی توجهی به مقررات رانندگی خود را در معرض مجازات های پلیس قرار می دهند. برای متخلفان قبض های جریمه به شکل های زیر صادر می شود:
قبض های تسلیمی: متداول ترین و در عین حال نوستالژیک ترین نوع جریمه این است که پلیس خودرو را متوقف می کند و بعد از گرفتن مدارک مورد نیاز و پر کردن قبض جریمه، آن را به راننده خودرو تحویل می دهد. در این قبض ها مشخصات راننده متخلف، خودرو، نوع و محل وقوع تخلف به همراه نام مامور جریمه کننده درج می شود.
قبض های الصاقی: زمانی که راننده در محل حضور ندارد، مامور پلیس همان قبض جریمه را پر می کند و تنها بخش مشخصات شخصی راننده را خالی می گذارد وسپس قبض را به بدنه خودرو الصاق می کند. البته بیشتر این قبض را پشت شیشه پاک کن سمت چپ قرار می دهند تا راننده به محض نشستن پشت فرمان، چشمش به آن روشن شود و حساب کار دستش بیاید.
قبض های دو برگی: این قبض ها زمانی صادر می شود که راننده متخلف به هر دلیلی به فرمان ایست پلیس توجه نکند یا امکان توقف خودرو وجود نداشته باشد. در این شرایط مامور راهنمایی و رانندگی قبض جریمه و تخلف راننده را ثبت می کند و نزد خود نگه می دارد. در این قبض ها مشخصات خودرو و حتی ویژگی های ظاهری راننده تا حد امکان درج می شود. اگر مامور راهنمایی و رانندگی تشخیص دهد، شخص خاطی عمدا از متوقف کردن خودرو سر باز زده است، علاوه بر مبلغ مد نظر برای تخلفش، 50 هزار تومان دیگر برای توجه نکردن به فرمان پلیس نیز جریمه می شود.
قبض های الکترونیکی: این موضوع که نظارت پلیس تنها به حضور فیزیکی اش در سر چهار راه ها و میدان ها ختم نمی شود و نظارتی هوشمند و بدون توقف در تمام مسیرهای عبوری اعمال می کند، مزایای زیادی دارد که یکی از مهم ترین آن ها افزایش امنیت در بعد روانی است. البته می توان قانونمند کردن بیشتر رانندگان در تمام مسیرهای عبوری را نیز به آن اضافه کرد. در این نوع قبض ها، تصویرهای ثبت شده دوربین های حساس به سرعت ملاک صدور قبض جریمه قرار می گیرند.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت الف ، تاریخ انتشار 10 خرداد 97، کد خبر: 3970310100 ، www.alef.ir
ا.ف75