شعارسال: مديريت بحران رسانه اي

١- يك آگهي از يك برند جهاني محصولات بهداشتي در رسانه ها هياهو مي سازد: در تصويرها، زني رنگين پوست با لباس تيره، به زني سفيدپوست با لباس روشن تبديل مي شود. واكنش بسياري از مخاطبان به آگهي، خشمگينانه و با برداشتي نژادپرستانه و تحقيرآميز است: واكنشي كه چند ساعت پس از انتشار فراگير آگهي، آن برند را پس از توضيحات مفصل، وادار به عذرخواهي مي كند. عذرخواهي، خود يك توفان تازه خبري مي سازد: رسانه ها حالا پر مي شوند از تفسيرهاي عجيب تر و متضاد: تفسيرهايي كه حتي عذرخواهي انتشاردهنده آگهي هم آتش شان را تندتر كرده است.

۲- در آگهي يك برند مشهور جهاني پوشاك ورزشي، زني با ظاهر و آراستگي متفاوت براي تبليغ كفش جديد آن برند ديده شده است: تصوير اين مدل با تعريف احتمالا عمومي از زيبايي زنانه متفاوت است و چند ساعت بعد او به رسانه ها اعلام مي كند كه انبوهي از پيام هاي خصوصي و كامنت هايي سراسر توهين و تهديد و حاوي خشونت جنسي و فيزيكي دريافت مي كند. كاربران هميشه در صحنه، همه خيالات خود را درباره او برايش نوشته اند. رسانه رسمي برند سفارش دهنده آگهي با حمايت جدي از مدل خود، ماجرا را به مسير جديدي هدايت مي كند. حمايت گروه هاي فعال حقوق زنان اين بار قوي تر و رسمي تر پيش مي رود.

۳- خبر تلخي از ربودن و آزار يك خانم مسافر در راه فرودگاه، رسانه ها و گفت وگوهاي عمومي را فرا مي گيرد: گويا راننده از طريق اپليكيشن يك سرويس رزرو آنلاين خودرو، مسافر را سوار كرده و طبعا مشخصات اعلامي او در اپليكيشن و سامانه آن سرويس ثبت شده است. بعد از چند روز سكوت و تكذيب هدفمند رقبا، اين سرويس جوابيه اي به رسانه ها مي دهد و با ابراز تاسف و يادآوري سابقه فعاليت خود، اعلام مي كند كه راننده غيرفعال و خارج از سيستم كاري بوده و با مشخصات جعلي به سامانه متصل شده است. تعدادي از كاربران، معتقدند اين توضيحات در نهايت چيزي از كوتاهي آن شركت و ابعاد حادثه كم نمي كند. عده اي از كاربران هم اين پاسخ را با توجه به جديد بودن سرويس آنلاين در فرهنگ ايراني، ناگزير و منطقي مي دانند.

۴- وقتي از رسانه هاي رسمي و نسبت عجيب آنها با فضاي غيررسمي انتشار پيام و محتوا در اينترنت سخن مي گوييم، سه مثال يادشده نمونه هاي خوبي براي بررسي همين فضاي مبهم و فراگير خبري اند: واكنش هر سازمان يا برند به بحران رسانه اي و شايعات و تفسيرهاي متغير مخاطبان، هميشه كافي و كارساز نيست: لايه اي از انتشار دغدغه ها و خبرها و جهت دهي افكار در همين فضاي رسمي و غيررسمي وجود دارد، كه به نسبت قدرت نفوذ و فراگيري اش در جامعه مخاطبان، مي تواند بحران رسانه اي و سازماني را تشديد يا مديريت كند.

۵- گاهي حتي داشتن استراتژي و پيش بيني براي بحران هاي رسانه اي، براي يك اتفاق تازه كافي نيست: چيزي كه در مديريت بحران مهم تر است، واكنش مناسب در زمان مناسب و رسانه مناسب است. واكنشي كه حتي پيش بيني واكنش بعدي رقبا و مخاطبان به آن، دشوار است.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت مجیران، تاریخ انتشار:18مهر1396 ، کدخبر: 3642351 : www.magiran.com