وی با اشاره به این که مفهوم کشاورزی قراردادی باید در چارچوب تاریخی آن مورد بررسی قرار گیرد، اظهار داشت: در طول تاریخ هرگاه کشاورزی تجاری فرصتی برای ظهور و خودنمایی پیدا کرده، کشت قراردادی یا کشاورزی سفارشی بروز نموده است.

شیرزاد با بیان این که سابقه کشاورزی قراردادی در کشور ما به اوایل قرن نوزده میلادی با حضور ۳۶ شرکت خارجی در زمینه کشت محصول پنبه برمی گردد گفت که این نوع فعالیت، مقوله جدید و مفهوم تازه‌ای در ادبیات کشاورزی ما نیست.

مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران تصریح کرد:کشاورزی قراردادی حاوی نتایج مثبت و اثربخشی در فرآیندهای تولید کشاورزی از جمله توسعه ترویج، گسترش صنایع تکمیلی و تبدیلی، تسهیم مخاطره تولید، حل معضل تأمین مالی و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی است.

وی ادامه داد:کشاورزی قراردادی معلول مناسباتی است که در جریان تکامل کشاورزی اقتصادی به صورت قراردادهای میان فروشنده (تولید کننده) و خریدار محصولات کشاورزی خودنمایی می کند.

شیرزاد خاطرنشان کرد: نقش بخش دولتی در فرایند کشاورزی قراردادی عبارت است از عنصر مرضی الطرفینی که حامی و ضامن عملیاتی شدن و تحقق قراردادهاست.

وی افزود: تنظیم قواعد، دستورالعمل ها و تفاهمنامه های حقوقی جامع الاطراف از سوی دولت متضمن پاسداری از قراردادهای کشاورزی است.

شعارسال ، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت وزارت جهاد کشاورزی ، تاریخ انتشار 10 مهر 97 ، maj.ir