پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
شنبه ۲۸ تير ۱۴۰۴ - 2025 July 19
کد خبر: ۱۶۱۳۵۶
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۰

زبان خوب است اما فقط از نوع فرنگی‌اش!

مقاله‌ای می‌خواندم که با استناد به نتایج یک پژوهش تحلیل کرده بود «دانش‌آموزان ایرانی از آنجا که در خواندن زبان فارسی ضعیفند، در درک و دریافت درس‌هایی چون علوم و ریاضی نیز به مانع برمی‌خورند.» به‌عبارت دیگر، ضعف محصل‌های ما در خواندن، آن هم «خواندن فارسی»، موجب می‌شود تا کمیت‌شان در سایر علوم نیز بلنگد و با مشکل مواجه شوند. از خانواده و مدرسه گرفته تا انواع مؤسسات آموزشی و از خویشاوندان و همسایه‌ها گرفته تا برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی، همه و همه مدام بر طبل موفقیت خیل دانش‌آموزان ما می‌کوبند؛ که البته از منظر همه آنها موفقیت به این معناست که دکتر و مهندس شوند!(تازه منظورشان هم از دکتر، نه اخذ دکتری در یک عالمه رشته دیگر، بلکه عمدتاً «پزشک» است و تازه آن هم فقط از نوع شیک و بالاشهری‌اش!) اما جای بسی شگفتی است که خانواده‌ها و سیستم آموزشی نسبت به خواندن فارسی بچه‌ها و بالا رفتن سطح دانش فارسی آنها، هیچ حساسیتی نشان نمی‌دهند!

شعار سال: این یک واقعیت است که بیشتر پدر و مادرها در بحث آموزش‌های مدرسه‌ای دانش‌آموزان صرفاً به بعضی درس‌ها از جمله علوم و ریاضی و صدالبته زبان‌های فرنگی، بخصوص زبان انگلیسی اهمیت می‌دهند.هیچ آدم عاقلی نمی‌تواند مخالف یادگیری زبان خارجی باشد، اما نه به این معنا که خواندن متون فارسی و تقویت آن عبث شمرده شود! بارها به شخصه دیده‌ام پدر و مادرانی را که وقتی متوجه شده‌اند فرزند‌شان رمان یا کتاب شعری در دست دارد، برآشفته‌اند که فرزندشان به جای خواندن این خزعبلات[!] وقت‌اش را صرف خواندن درس‌های مهم کند! غافل از آنکه وقتی «خواندن و ارتباط با متن» محل اعتنا نباشد و اصولاً سطوح خواندن نیز به محصلان آموزش داده نشود، بدیهی است که درک مطلب هم عمدتاً ضعیف شود و این ضعف خودش را در نهایت در مواجهه با کلیت علوم نشان بدهد. مخلص کلام ، وقتی دانش‌آموزان و دانشجویان سواد خواندن متون فارسی را نداشته باشند، عموماً در ارتباط‌گیری با درس‌های اختصاصی‌شان نیز مشکل خواهند داشت.

نتایج این پژوهش نیز بر همین نکته صحه می‌گذارد:«دانش‌آموزان و دانشجویان با ضعفی که در خواندن فارسی دارند، در درک و دریافت دانایی و دانش نیز درمی‌مانند و به درک درستی از چیزهای دیگر هم نمی‌رسند»؛ که البته بیراه نمی‌گوید. به عبارت خیلی ساده‌تر، آنها که از خواندن و فهم متون فارسی عاجزند، شاید حتی دکتر و مهندس‌های خوبی هم از آب درنیایند! یعنی می‌شوند از جمله هزاران هزار تحصیلکرده‌ای که از گنجینه‌ها و ریشه‌های فرهنگی خودشان بی‌خبرند. آیا شک داریم که فرزندان ‌ما هر کاری که بخواهند بکنند و هر رشته‌ای را که ادامه دهند و هر پیشه‌ای که بخواهند در پیش بگیرند، باید بتوانند بخوانند: «فارسی بخوانند»! از این‌ها گذشته، من از شما می‌پرسم: تحصیلکرده‌ای که از تاریخ و فرهنگ خودش بی‌اطلاع باشد، چه جور آدمی است؟ و در غیر این‌ صورت، چگونه قرار است به یک آدم مطلع و آگاه تبدیل شود؟ طبیعی است که باید بخواند؟ اگر نخواند و تازه نداند که چگونه باید بخواند، تکلیف چیست؟ این جلب توجه چگونه باید ایجاد شود؟ کاش می‌شد این حقیقت را فریاد زد که نتیجه برنامه‌ریزی بی‌توجه به مقوله ادبیات و اولیای بی‌خبر از این مقوله، نتیجه‌اش جز این نیست که با خیل فارغ‌التحصیلانی مواجه باشیم که هیچ بهره‌ای از تاریخ و فرهنگ ما نمی‌برند و با آن همه فیض و حکمت نهفته در فرهنگ مکتوب ما بیگانه‌اند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران تاریخ انتشار 16مهر 97، کدمطلب: 484919، www.iran-newspaper.com


خبرهای مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۲۳ - ۱۳۹۷/۰۷/۱۸
0
0
باید برای کودکانمان اموزش هایی ترتیب بدهیم تا استعداد خودرا بشناسند و کورکورانه به سمت رشته هایی که ساختا نشدن نرن

س ی
آخرین اخبار
پربازدیدترین