با این همه اغلب این انتقادات متوجه معلول هاست و در سطح جامعه کمتر کسی رئیس دولت را به واسطه خلف وعده در مسائل بنیادین مثل آزادی اقتصادی، بهبود فضای کسب وکار، عدم مداخله در اقتصاد و... به عنوان ریشه های اصلی معضلات امروزی اقتصاد شماتت می کند.

رئیس جمهور و معاون اولش بارها در رقابت های انتخاباتی و سخنرانی های خود در جمع مدیران یا فعالان اقتصادی بر اصول بنیادین اقتصاد آزاد رقابتی تاکید کردند و از برنامه های خود برای میدان دادن به بخش خصوصی و خروج دولت از اقتصاد و رفع انحصار و رقابت سخن گفتند اما هرچه گذشت، از این گفته های خود در عمل دورتر و دورتر شدند.

به گونه ای که معاون اول که او را یکی از امیدهای بهبود وضعیت اقتصادی دولت می دانستیم، اکنون می گوید «نمی توانیم یکباره اقتصادی را که دولتی بوده به سمت اقتصاد آزاد ببریم.. باید سیاست مدیریت شده داشته باشیم» و کیست که نداند معنای این گزاره ها دولتی تر کردن اقتصاد و اداره دستوری و متمرکز آن است.

دولت دوازدهم در حوزه اقتصاد در نظر و عمل حتی به راهی متفاوت از دولت قبل رفته و می رود، در حدی که یکی از وزیران اصلی اقتصادی دولت که پنج سال همراه و همکار دولت بوده و همواره مدافع اقتصاد آزاد بوده است، راهش را از دولت جدا کرد و در استعفانامه اش دلیل این جدایی را نقض پیاپی حاکمیت قانون و اصول اقتصاد آزاد رقابتی عنوان کرده است. او با استعفایش این پیام را به جامعه داد که دولت از اصولش رو برگردانده و به تعبیر برخی، آنچه نشان داده تنها در باغ سبز بوده است.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت خبری مخبر ، تاریخ انتشار: 3آبان 1397 ، کدخبر: 1398742،www.mokhbernews.ir