قیمت نفت بر اساس پیش بینی کارشناسان در صورت حذف نفت ایران از بازار می توانست به رقم 100 دلار نیز برسد، اما اختلاف آمریکا با هشت واردکننده عمده نفت ایران سبب شد که واشنگتن یک بازنگری در این زمینه نماید. اما این بازنگری چقدر دوام دارد و افق بعد از آن چیست؟

هفته گذشته بلومبرگ اذعان داشته است که هفت کشور از این هشت کشور به یک توافق با واشنگتن برای خرید موقت نفت ایران نائل شدند و آنها می توانند به خرید نفت ایران ادامه بدهند. این هفت کشور بر روی هم به گفته بلومبرگ نزدیک به یک میلیون بشکه نفت ایران را خریداری می کنند.واژه کلیدی در این خبر " می توانند" این هفت کشور می باشد.

برای مثال ژاپن یکی از بزرگترین وارد کنندگان نفت خام است و این کشور یکی از مشتریان اصلی نفت خام ایران بوده است. ژاپن پیش از شروع تحریم ها، خرید نفت از ایران را کاهش داد، اما آمریکا این کشور را در زمره کشورهای استثنا قرارداد، و حال پالایشگاههای ژاپن اجازه خرید دارند، اما هنوز پالایشگاههای این کشور مطمئن نیستند که به روند خرید نفت از ایران ادامه دهند یا نه. ژاپن میزان خرید را به روزی 100 هزار بشکه کاهش داده بود که که با استثنا قائل شده از سوی آمریکا این عدد تا 165000 در روز نیز بعد از سال نو میلادی قابل افزایش خواهد بود، اما پالایشگاههای ژاپن به دلیل موقت بودن این مجوز در مورد افزایش ظرفیت خرید از ایران تردید دارند.

کره جنوبی دیگر متحد اصلی آمریکاست که از قضا خریدار بزرگ نفت ایران نیز هست. به این کشور مجوز خرید روزانه 200 هزار بشکه داده شده است، اما وارد کنندگان نفتی کره جنوبی، هنوز اقدام به افزایش ظرفیت خرید از ایران ننموده اند.

هند وچین از مهمترین کشورهای وارد کننده نفت هستند که اطلاعات در دست نشان می دهد که آنها 300 هزار بشکه در روز ثبت سفارش کرده اند. در این میان چین بیشترین برد را خواهد کرد زیرا 360 هزار بشکه قصد افزایش خرید را دارد و شرکت های چینی وجود دارند که تمایلی به تجارت با آمریکا ندارند وکماکان خریدار نفت ایران هستند و این در حالی است که چین شرکت های زیادی نیز دارد که با ایران در تجارت هستند. از سوی دیگر شرکت های چینی هستند که درصنعت نفت و گاز ایران سرمایه گذاری کرده اند و هزینه و سود خود را با دریافت نفت خام تأمین خواهند کرد، پس وارد کردن چین به فهرست همراهان واشنگتن کاری دشوار است اما جین تاکنون از رعایت مجوز خرید نفت ایران از سوی آمریکا تخطی نکرده است.

هند کشوری است که بیشترین مصرف نفت ایران را دارا می باشد و کاهش خرید نفت ایران، این کشور را بیش از پیش تحت فشار قرار خواهد داد. بیگمان برای هند بسیار دشوار است که بتواند جایگزینی مناسب با قیمت نفت ایران و به تازگی با سرویس هایی که ایران در کنار فروش نفت خود برای حفظ بازار ارائه می دهد، پیدا کند. گرچه در این نقطه آمریکا و هند چشم امیدشان به افزایش تولید اوپک می باشد.

سایر وارد کننده ها بایستی به آرامی نفت ایران را با نفت دیگری جایگزین کنند که امری بسیار دشوار است زیرا تهران با کاهش قیمت و سرویس تحویل دهی و تأمین کل فرآیند بیمه توسط خود، سعی در حفظ این بازارها برای خود دارد. حال با پایان مهلت آمریکا وارد کنندگان نفت ایران دو گزینه پیش روی دارند:

یا باید به خرید نفت خود ادامه دهند و خشم آمریکا را به جان بخرند یا باید جایگزینی یابند. آمارهای رشد اقتصادی نشان می دهد که در صورت ادامه خرید نفت ایران شاید به دلیل حراج نفتی ایران این کشورها سود خوبی نمایند اما از دست دادن تجارت با آمریکا و کاهش رشد اقتصادیشان،ضرری بسیار بیشتر از سود حاصل از خرید نفت ایران است به آنها تحمیل خواهد کرد، بدین سان، در صورت پیش رفتن برنامه های آمریکا بیگمان، بسیاری از وارد کنندگان گزینه سودده را برخواهند گزید.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری صنعت حمل و نقل گردشگری ، تاریخ انتشار:7 آذر1397 ، کدخبر:www.iran4rah.com،1811281310