همین اعداد را خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا ) در آبان 1396 گزارش کرده بود و البته تهیه‌کنندگان گزارش نمی‌دانستند نرخ رشد اقتصادی ایران در سال 2019 بنابرمحاسبه مرکز پژوهش‌های مجلس و اساس محاسبات اکونومیست و بانک جهانی منفی خواهد بود. این میزان تولید ناخالص داخلی ایران را در پله‌هایی پایین‌تر از ترکیه و عربستان به‌مثابه دو رقیب اصلی منطقه‌ای ایران قرار خواهد داد . این واقعیت سرسختی است که به نظر می‌رسد حالا مقام‌های دولت ایران و نهادهای دیگر آن را پذیرفته اندو تلاشی هم برای برطرف کردن روند فزایند تولید ملی ایران با رقبای همسایه شاهد نیستیم. اما این‌یک رخداد عجیب خواهد بود که امارات متحده عربی نیز به‌زودی در تولید ناخالص داخلی از ایران جلو بیفتد. آمارهای ارائه‌شده دریک گزارش منتشرشده از سوی اتاق بازرگانی تهران نشان می‌دهد تولید ناخالص داخلی امارات متحده عربی در سال 2018برابر با 433 میلیارد دلار بوده و در سال 2019 به 455 میلیارد دلار می‌رسد. درصورتی‌که نرخ رشد اقتصادی امارات در همین اندازه حدود4درصدی 2019 باقی بماند و رشد اقتصادی ایران در سال 2019 رشد منفی حدود منفی 4درصد را تجربه کند و با لحاظ کردن میانگین رشد بلندمدت ایران و امارات متحده عربی به نظر می‌رسد تولید ناخالص داخلی این کشور کوچک حاشیه‌ای خلیج‌فارس به‌زودی از ایران بیشتر خواهد شد. از سوی دیگر با مقایسه میزان جمعیت ایران و امارات و تولید ناخالص سرانه دو کشور به شرایط نامساعدتری می‌رسیم . این اعداد و مقایسه‌ها با توجه به سابقه تاریخی دو کشور و با توجه به امکانات سرزمینی و منابع طبیعی و ادعاهای ایرانیان می‌تواند کمی ترسناک باشد.

نرخ‌های ناپایدار رشد

گزارش «مرکز پژوهش‌های مجلس» نرخ رشد اقتصادی ایران را هم در سال جاری و هم در سال آینده منفی ارزیابی می‌کند. این پیش‌بینی را پیش‌ازاین نهادهای بین‌المللی ازجمله صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی پیش‌بینی کرده بودند که تولید ناخالص داخلی ایران در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ کاهش خواهد یافت. آنچه تازگی دارد، مقدار سقوط نرخ رشد ایران است که در گزارش «مرکز پژوهش‌های مجلس» شدیدتر از پیش‌بینی‌های قبلی است.«مرکز پژوهش‌های مجلس»، که بازوی پژوهشی دستگاه مقننه لقب گرفته و مهم‌ترین «اندیشکده» جمهوری اسلامی به شمار می‌رود، در گزارش خود سقوط نرخ رشد ایران را در سال جاری و سال پیش رو عمدتاً به تحریم‌های اقتصادی نسبت می‌دهد و می‌نویسد که این تحریم‌ها «از طرق مختلف بر اقتصاد ایران مؤثر است. کانال‌های مستقیم تأثیر تحریم‌ها شامل کاهش صادرات به‌خصوص صادرات نفتی، کاهش واردات به‌خصوص واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای و محدودیت‌های بانکی است. بااین‌حال تبعات غیرمستقیم تحریم‌ها به‌خصوص تأثیر آن برافزایش سطح نا اطمینانی در اقتصاد ایران نیز دارای اهمیت است که لازم است در تحلیل‌ها موردتوجه قرار گیرد.»پیش‌بینی نرخ رشد اقتصادی ایران در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ بر دو سناریوی خوش‌بینانه و بدبینانه تکیه دارد. سقوط تولید ناخالص داخلی در ایران، یا به‌بیان‌دیگر رشد اقتصادی منفی، به‌صورت مشخص چه تأثیری بر زندگی مردم خواهد داشت؟ در پاسخ این پرسش، «مرکز پژوهش‌های مجلس» به تجربه سال ۱۳۹۱ مراجعه می‌کند که در جریان آن تولید ناخالص داخلی ایران ۷.۷ درصد سقوط کرد. مرکز پژوهش‌ها با استناد به حساب‌های ملی بانک مرکزی می‌نویسد که سقوط تولید ناخالص داخلی در سال موردنظر درآمد ملی ایرانیان را ۱۴.۶ درصد کاهش داد. اگر نرخ رشد ۱.۲ درصدی جمعیت ایران را هم در نظر بگیریم، درآمد سرانه هر ایرانی در سال ۱۳۹۱، در رابطه با رشد منفی ۷.۷ درصدی، نزدیک به ۱۶ درصد کاهش‌یافته است.اگر این محاسبه را ملاک قرار دهیم، میانگین درآمد ملی هر ایرانی در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ می‌تواند به‌صورت تقریبی بیش از ۲۰ درصد سقوط کند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت خبری تحلیلی ساعت24 ، تاریخ انتشار: 6 بهمن 1397 ، کدخبر: 420906 ، www.saat24.news