بعد از خروج آمریکا از برجام اروپایی ها به این فکر افتادند که ساز و کاری را ترتیب دهند برای ادامه روابط مالی با ایران و پایمال نشدن برجام به نام اس پی وی. اما آماده سازی و نهایی شدن این ساز و کار به رغم ماراتن مذاکرات دیپلماتیک میان طرف ایرانی و اروپایی به تأخیر افتاد و آمریکا هم اروپا را از انجام دادن چنین طرحی بر حذر داشت و فعلا اروپا با همین دست فرمان امروز و فردا می کند. آیا با تأخیر اروپایی ها این احتمال وجود دارد که اصولا این طرح ملغی شود؟ آیا اروپایی ها در مقابل تهدیدات آمریکا عقب نشینی می کنند و با او همراه می شوند؟ روابط ایران با اروپا به چه سمتی می رود؟  در این باره با فریدون مجلسی، دیپلمات اسبق وزارت خارجه گفتگو کرده که در ادامه می خوانید:

همان گونه که پیش بینی می شد اختلافات پیش آمده بین دو کشور اسپانیا و ایتالیا، منجر به تعلیق اعلام آغاز به کار اس.پی.وی شد، آیا این موضوع بر کل این مکانیزم تاثیر منفی خواهد داشت؟
به تعویق افتاد اما بعید است که کل مکانیزم ملغی شود. با این وجود که از داخل ایران هم اشتیاقی برای اصلاح روابط با اروپا دیده نمی شوداروپا هم اراده قوی برای این کار از خود نشان نمی دهد، به خصوص اینکه اف ای تی اف هم بلاتکلیف مانده است.بنابراین فضا فضای امیدواری و گشایش نیست و دو طرف به صورت کج دار و مریز پیش می روند. مادامیکه ایران از برجام خارج نشود اروپایی ها بدون اینکه خارج بشوند محدودیت ها را بیشتر می کنند.

موضوع دیگر تهدیدات مستمر آمریکا است. به نظر شما این تهدیدات تا چه اندازه روی اروپایی ها اثر دارد؟
ببینید اروپا نسبت به ما هیج دینی ندارد و تا زمانی که رفتار ما به این شکل خصومت آمیز ادامه پیدا کند آن ها هم تا حدی خواهان تحریم و تحدید ایران هستند منتها اروپا با خود امریکا رقابت جداگانه ای دارد که نمی خواهد فرمانبردار دستوررات امریکا باشد. اروپا خودش مستقلا خواهان یک سری تحریم ها برای ایران است نه اینکه ما فکر کنیم به تبعیت از امریکا می خواهد اینکار را بکند و جالب این است که برداشتن یا برنداشتن تحریم ها اختیارش دست ایران است، کما اینکه خارج شدن ایران از برجام هم در اختیار ایران است سوییچ جنگ در حاد ترین شرایط اش در اختیار ایران است.

از جنگ سخن گفتید، یعنی اگر ایران از برجام خارج شود جنگ می شود؟
تعارف که نداریم با این رویکرد ما داریم وارد فاز جنگ می شویم.حالا گلوله در داخل ایران شلیک نمی شود اما در خارج از ایران که شلیک می شود. جنگی است که به اصطلاح تندروهای هر دو طرف در آتش آن می دمند ودر داخل ایران هم علاقه مندان به آن تعدادشان کمنیست. خب ببینید وقتی ما این اجازه را به خودمان می دهیم که دیگران را تهدید کنیم آن ها هم نمی نشینند ما را نگاه کنند، متقابلا همین کار را می کنند و جنگ ها از همین جاها شروع می شود.

اگر مکانیزم اس پی وی آغاز شود چقدر تاثیر بر روابط اقتصادی ایران خواهد گذاشت؟
چنانچه اس پی وی راه بیافتد تازه می رسیم به مرحلهدوم یعنی اینکه خریداز مجاری غیربانکی از کمپانی های اروپایی صورت بگیرد و شرکت های اروپایی معاملاتشان را از مجاری این صندوق یا این سیستم بگذرانند و شرکت های خصوصی اروپایی از این نترسند که رابطه با ایران قرار است به ضررشان تمام شود. این در سطح شرکت های کوچک تری که این نگرانی در آنهاکمترهست می تواند بخشی از نیازهای ایران را برطرف کند. این ساز و کارها در یک حد محدودی خواهد بود. فرض کنیدکشور عمان که یکی از فقیر ترین کشور های دنیا بود الان یکی از مرفه ترین کشور های دنیاست و در مسیر برنامه های اقتصادی و توسعه دارد قدم می گذارد چرا ما به همچین روشی مسائلمان نبایدحل و فصل شود؟ ما باید سعی کنیم پتانسیل های بالقوه را تبدیل به صورت ها کنیم.اگر ما بعد از جنگ می امدیم و در مسیر توسعه قدم می گذاشتیم و پول هایمان را صرف شعار نمی کردیم الان کسی برای ما این عرض اندامی ها را نمی کرد و ناچار نبودیم که برویم دنبال اس پی وی یا از چین خواهش کنیم که با ما با ما همکاری بانکی خود را قطع نکند و باز هم با ما همکاری بکند یا از کشور های دیگر انتظار داشته باشیم پادر میانی بکنند. ما باید به دنبال افزایش روابط و افزایش ارتباط خودمان با کشورها باشیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری خبر آنلاین، تاریخ انتشار10 بهمن 97 ، کدخبر: 1226776، www.khabaronline.ir