مدت هاست که این مشکلاتِ شخصی، دغدغه‌های زیادی را برای مجموعه کمیته ملی المپیک و به خصوص رئیس آن ایجاد کرده طوری که رضا صالحی امیری شخصاً به موضوع ورود داشته و ساعت‌های زیادی را به حل و فصل آنها اختصاص داده است. نیازی برای اشاره به این مشکلات و اینکه مربوط به شاهرخ شهنازی می‌شود، نیست؛ وی در دوره اولین دبیر کلی خود در کمیته ملی المپیک هم با این مشکلات مواجه بود با این حال و بر خلاف انتظارات دوباره کاندیدای دبیرکلی برای انتخابات ۲۵ دی ماه سال ۹۶ این کمیته شد.

نکته بدتر داستان اما این بود که مجمع کمیته ملی المپیک نسبت به مشکلات شخصی وی و آنچه مانع از رسیدگی به بسیاری از مسئولیت‌های اجرایی او در این پست می‌شد، آگاه بود اما با این حال قرار گرفتن مقابل تیم حمایتی دیگر مدعی دبیرکلی (مهدی علی نژاد) باعث شد تا برخلاف پیش بینی‌ها رأی بدهند و اینگونه باعث ضربه خوردن کمیته ملی المپیک شدند.

**تلاشی که از طرف صالحی امیری بی نتیجه مانده است:

در واقع کمیته ملی المپیک به خاطر دو تصمیم اشتباه از طرف شاهرخ شهنازی و مجمع، ماه‌های گذشته را با حاشیه‌های غیرورزشی سپری کرده که تبعات آن بیشتر از همه متوجه شخصِ رئیس بوده است. صالحی امیری که در ابتدای حضورش شناخت خوبی از ورزش نداشت، اینگونه گُمان می‌کرد که می‌تواند کمک حال دبیرکل خود برای حل مشکلاتش باشد. به همین دلیل از بدو ورود به کمیته ملی المپیک وارد داستان معضلات دبیرکل شد اما با وجود پیگیری‌های زیاد، او که در بسیاری موارد با استفاده از قدرت و جایگاهش مانع تراشی داشته یا به اختلافات رسیدگی کرده، در این مورد هنوز نتوانسته راه به جایی ببرد.

در واقع بعد از گذشت ۱۵ ماه از آغاز به کار هیأت رئیسه و اجرایی فعلی کمیته ملی المپیک، مشکلات دبیرکل نه تنها حل نشده بلکه حادتر هم شده طوری که ساعت‌های غیبت او در محل کمیته خیلی بیشتر و پُررنگ تر از قبل است. پیش از این شهنازی حداقل حضور فیزیکی در کمیته ملی المپیک و نشست‌های این کمیته داشت و فقط به خاطر مشکلاتش، از حق امضای چک و اسناد مالی محروم بود اما حالا این حضور فیزیکی هم خیلی کم و در بسیاری از هفته‌ها صفر شده است.

**باری که دبیرکلِ پُرحاشیه می‌تواند از دوش «رئیس»، «کمیته» و «ورزش» بردارد:
‌

اگرچه بازی‌های المپیک سال آینده برگزار می‌شود اما حساسیت سال جاری و میادین گزینشی آن هم کم نیست. در واقع المپیک و ورود به آن باید دغدغه اول و آخر این روزهای کمیته ملی المپیک باشد اما معضلات دبیرکل و دغدغه‌هایی که ایجاد کرده، به جایی رسیده که عملاً رئیس کمیته ملی المپیک پیگیرِ انجام وظایف دبیرکلی است و این موضوع وقت زیادی را برای رسیدگی به مسئولیت‌های اصلی اش می‌گیرد.

با همه این حال و به خاطر برخی معذورات، صالحی امیری تا به امروز نه تنها اقدامی برای کنار گذاشتن دبیرکل خود انجام نداده بلکه از او و جایگاهش هم حمایت داشته است اما همین که وی چندماه بعد از آغاز مدیریتش و برای نخستین بار، تغییر چگونگی انتخاب دبیرکل را در اساسنامه کمیته ملی المپیک لحاظ کرد نشان می‌دهد که او هم متوجه جدی ترین معضل پیش روی خود شده بود.

البته عدم تصویب اساسنامه کمیته ملی المپیک، به این بندِ جدید هنوز مجوز اجرا نداده به همین دلیل جایگاه دبیرکلی کماکان بدون تغییر مانده در حالی که او عملاً نیست. این موضوع دربازی دبیر کلی و مطرح شدن نام‌های بسیار برای آن هم بی تأثیر نبوده است.

به نظر می‌رسد در این شرایط شاهرخ شهنازی که خود عامل ایجاد حواشی شده بیشتر از هر فرد دیگری است بتواند برای کمک به بهبود اوضاع کمک کند. شاید بهتر بود وی اصلاً کاندیدای دبیرکلی برای انتخابات دو سال پیش نمی‌شد یا حداقل در جریان مجمع انتخاباتی که زاویه‌ای دیگر از مشکلات شخصی اش نمایان شد، از حضور در رأی گیری کناره گیری می‌کرد اما حالا هم او می‌تواند تصمیمی بگیرد تا باری از دوش صالحی امیری، مجموعه کمیته ملی المپیک و در کل ورزش بردارد. اینگونه به درستی فضا برای انتخاب دبیرکل جدید مهیا می‌شود.

به هر حال المپیک مهمترین رویدادی است که نتایج آن، کارنامه مدیران ورزش را بازگو می‌کند در حالی که این شرایط و اینکه دبیرکل درگیر مشکلات شخصی خود است و رئیس هم پیگیر انجام وظایف مربوط به او است، تمرکز لازم را برای معطوف شدن به المپیک و درست طی شدن راه حضور در آن می‌گیرد. شهنازی به عنوان یک مدیر قدیمیِ ورزش باید خیلی خوب متوجه حساسیت این شرایط باشد و با اقدام به موقع خود و استعفایی که می‌دهد، کمک حال شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری مهر، تاریخ 26 فروردین 98، کد مطلب: 4590222: www.mehrnews.com