حضرت خدیجه کبری (س)، سه یا چهار دهه قبل از آغاز بعثت در مکه به دنیا آمد و در دهم بعثت در سن ۶۵ سالگی درگذشت، آرامگاه او در قبرستان معلاه در دامنه کوه حجون مکه قرار دارد. حضرت خَدیجَه دختر خُوَیلِد، مشهور به خدیجه کبری (س) و ام‌المؤمنین، نخستین همسر پیامبر اکرم (ص) و مادر حضرت زهرا (س) است. حضرت خدیجه (س) قبل از بعثت با حضرت محمد (ص) ازدواج کرد و اولین زنی است که به ایشان ایمان آورد.

حضرت خدیجه کبری (س) همه ثروت خود را در راه نشر اسلام به کار گرفت. پیامبر (ص) به احترام خدیجه، در طول حیات او همسر دیگری انتخاب نکرد و پس از درگذشت وی همواره از او با نیکی یاد می‌کرد. پیامبر از خدیجه دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب (س)، رقیه (س)، ام‌کلثوم (س) و فاطمه (س) داشت؛ بنابراین همه فرزندان پیامبر اسلام (ص) به‌جز ابراهیم، از خدیجه (س) بودند.

حضرت خدیجه (س) سه سال قبل از هجرت، در ۶۵ سالگی در مکه درگذشت. پیامبر او را در قبرستان معلاة به خاک سپرد. خدیجه (س) از پدری به نام خویلد بن أسد بن عبدالعزی بن قصی، از خاندان قریش و مادری به نام فاطمه بنت زائده متولد شد.

همه منابع تاریخی، خدیجه را اولین همسر پیامبر (ص) معرفی کرده‌اند. با این حال، زمان دقیق ازدواج این دو روشن نیست. سن پیامبر (ص) در هنگام ازدواج با خدیجه (س)، ۲۱ تا ۳۷ سال ذکر شده است ولی آنچه مورد اعتماد مورخین است ۲۵ سال است چنانکه در منابع آمده است، خدیجه (س)، پیشنهاد ازدواج با پیامبر (ص)‌ را مطرح کرده است. این پیشنهاد پس‌ از آن روی داد که با درستکاری و درست‌گفتاری و امانت‌داری و کرامت اخلاقی محمد (ص) آشنا شد و او را امین بر مالش قرارداد و پس از برگشتن پیامبر (ص) از سفر تجاری شام، توسط میسره، غلامش، با ویژگی‌های محمد (ص) آشنا شد. برخی از مورخان بر این باورند که خدیجه، به دلیل صداقت، امانت و حسن خلق و درست‌کاری پیامبر (ص)، پیشنهاد ازدواج را مطرح ساخته است.

نقش حضرت خدیجه (س) در اسلام

کمک‌های مالی حضرت خدیجه (س) موجب غنای پیامبر (ص) شد. خداوند در مقام بیان نعمت‌های خود به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «خداوند تو را فقیر یافت و بی‌نیاز نمود.» رسول خدا (ص) نیز همواره می‌فرمودند: «هیچ مالی به من سود نبخشید، آن‌گونه که ثروت خدیجه (س) به من سود بخشید». بنابر روایات اسلامی، پیامبر (ص) از اموال خدیجه (س) در راه کمک به آزادی بدهکاران، یتیمان و بینوایان استفاده می‌کرد.

در ماجرای محاصره شعب ابی‌طالب، اموال حضرت خدیجه (س) در حمایت از بنی‌هاشم مصرف شد تا آنجا که در روایت آمده است: «‌ابوطالب و خدیجه (س) همه اموال خود را برای حفظ اسلام و محاصره‌ شدگان انفاق نمودند.» در جریان محاصره شعب ابی‌طالب، حکیم بن حزام برادرزاده خدیجه (س)، شترها را می‌آورد و با آن شترها، گندم و خرما را حمل می‌کرد و با زحمت و خطر زیاد، آن‌ها را به بنی‌هاشم می‌رساند این بخشش به‌گونه‌ای بزرگ و خالصانه بود که خداوند آن را گرامی داشت و این کار بزرگ خدیجه (س) را در ردیف نعمت‌ها و مواهب بزرگ خود به بنده برگزیده‌اش محمد (ص) برشمرد پیامبر (ص) نیز همواره از بخشندگی و ایثار این بانوی گرامی، باعظمت و بزرگی یاد می‌کرد.

حضرت خدیجه بانویی شریف، ثروتمند و دارای اعتبار در روزگار خود بود. همچنین پیامبر (ص)، خدیجه (س) را از جمله زنان کامل در جهان و نیز از بهترین زنان معرفی کرده است.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری آنا ، تاریخ انتشار: 25 اردیبهشت 1398 ، کدخبر: 381335 ، www.ana.ir