پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۰۸۴۰۰
تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۰
در شرایطی که لیگ برتر به ایستگاه پایانی رسیده و دو تیم پرسپولیس و سپاهان به ترتیب باید در شهر جم و اصفهان به مصاف پارس‌جنوبی و استقلال خوزستان بروند تا تکلیف قهرمانی مشخص شود، استقلال در ورزشگاه آزادی برای قطعی‌کردن سهمیه مستقیم لیگ قهرمانان آسیا به مصاف سپیدرودی می‌رود که آخرین تلاش‌هایش را برای بقا انجام می‌دهد تا در صورت لغزش نفت مسجدسلیمان، بتواند با گرفتن امتیاز از شاگردان مجیدی، خودش را در لیگ برتر حفظ کند. نکته ناراحت‌کننده برای هواداران استقلال، خداحافظی دفاع راست محبوب و محجوب این تیم بعد از یک دهه درخشان با پیراهن آبی است.

شعار سال: خسرو حیدری امشب در پایان هفته سی‌ام، مقابل سپیدرود رشت مقابل تماشاگران خودی از دنیای فوتبال خداحافظی خواهد کرد. خسرو یکی از بازیکنان باشگاه استقلال است که بین هواداران پرسپولیس نیز همیشه با احترام از او یاد شده. خسرو را همواره با سانترها و توسرتوپ‌های معروفش می‌شناسند که پاس‌ گل‌های زیادی را برای مهاجمان استقلال در فصول گذشته فراهم کرد.

دوران باشگاهی؛ آغاز با پرسپولیس، پایان با استقلال
خسرو حیدری فوتبال را با نوجوانان پرسپولیس آغاز و یک فصل و نیم برای این تیم در رده نوجوانان بازی کرد؛ اما بعدها تصمیم گرفت به تیم دیگری برود. خسرو فوتبال حرفه‌ای خود را از ابومسلم آغاز کرد. در این تیم، زیاد فرصت بازی پیدا نکرد؛ اما طبق گفته خودش، دوران خوبی را در تیم مشهدی پشت سر گذاشت. بعد از ابومسلم، به پیکان رفت و بازهم دو فصل پیراهن این تیم را بر تن کرد. در پیکان دو برابر حضورش در ابومسلم به میدان رفت و موفق شد اولین گل دوران حرفه‌ای باشگاهی را با پیراهن پیکان وارد دروازه حریف کند. حضور در پاس تهران در واقع معرفی خسرو حیدری به فوتبال ایران بود. او با پیراهن پاس تهران تبدیل به بازیکن فیکسی شد که مقابل پرسپولیس و استقلال درخشش درخور ملاحظه‌ای داشت و هر دو تیم سرخابی در پایان فصل سوم حضور حیدری، تمایل به جذب او داشتند. خسرو حیدری زیر نظر مصطفی دنیزلی در پاس به مقام نایب‌قهرمانی در لیگ برتر رسید؛ آن‌هم به دلیل شکست در هفته آخر مقابل ذوب‌آهن در اصفهان. در فصل 84-85، پاس تهران کورس قهرمانی را در هفته پایانی به استقلال واگذار کرد. در پایان همان فصل، این بازیکن تصمیم گرفت در نهایت پیراهن آبی را بر تن کند. شاید کمتر کسی در آن دوران تصور می‌کرد خسرو حیدری تبدیل به یکی از قدیمی‌ترین بازیکنان استقلال در تاریخ این باشگاه شود. آغاز فصل جدید فوتبال خسرو با پیراهن استقلال، برای او موفقیت‌هایی پی‌در‌پی به همراه داشت؛ تجربه قهرمانی در لیگ برتر، قهرمانی در جام حذفی و حضور در تیم ملی بزرگ‌سالان از نکات مثبت حضور در استقلال تهران است.

خسرو حیدری در اولین فصل حضور خود در این تیم، موفق شد با مربیگری امیر قلعه‌نویی اولین قهرمانی دوران حرفه‌ای خود را جشن بگیرد که دست بر قضا یکی از دراماتیک‌ترین قهرمانی‌های تاریخ لیگ برتر است. استقلال در هفته پایانی با ازدست‌دادن پنالتی آرش برهانی و البته گل دیدنی جانواریو، موفق شد تیم پیام را در مشهد شکست دهد و با توجه به شکست ذوب‌آهن در اهواز مقابل فولاد خوزستان با حساب چهار بر یک، شاگردان قلعه‌نویی کاپ قهرمانی را بالای سر بردند. جمله معروف قلعه‌نویی خطاب به سرمربی فولاد خوزستان که او را «یک مرد واقعی» قلمداد کرده بود، تا سال‌ها نقل محفل فوتبالی‌ها بود.
حیدری در فصل بعد نتوانست این امر را تکرار کند و با امیر قلعه‌نویی به سپاهان اصفهان کوچ کردند. قرارداد یک‌ساله این بازیکن با سپاهان و پوشیدن پیراهن زرد، برای استقلالی‌ها چندان خوشایند نبود. حضور یک‌ساله‌ خسرو در اصفهان باعث شد یک جام قهرمانی دیگر به کارنامه تیمی او اضافه شود؛ این‌بار با سپاهان در اصفهان. دوری خسرو از تیم محبوبش چندان طولانی نشد و بعد از یک فصل وقفه، بار دیگر با قراردادی سه‌ساله به استقلال بازگشت.

در بازگشت، قهرمانی را به دست نیاورد تا بار دیگر قلعه‌نویی به این تیم بازگردد. هرچند قهرمانی جام حذفی 90-91 به نام قلعه‌نویی ثبت شد که در فینال این جام در دو دیدار رفت و برگشت مقابل داماش گیلان به برتری رسید؛ اما در آن سال مرحوم حجازی و فیروز کریمی مربیان این تیم بودند. بازگشت قلعه‌نویی به استقلال همواره با کسب جام همراه بوده است، پس این‌بار هم خسرو حیدری مطمئن بود با حضور ژنرال می‌تواند تعداد جام‌های قهرمانی خود را در لیگ برتر به عدد سه برساند. همین اتفاق نیز رخ داد و در پایان فصل 91-92، استقلال موفق شد آخرین قهرمانی لیگ برتر را جشن بگیرد. دوران موفق و ثابت خسرو حیدری در استقلال از فصل 95-96 به‌مرور کم شد؛ مصدومیت‌های بدموقع و البته حضور وریا غفوری در استقلال، عرصه را برای خسرو تنگ‌تر از قبل کرد.

دوران کم‌فروغ در تیم ملی
اوضاع در تیم ملی نیز برای خسرو حیدری به همین منوال بود. حیدری که از بازیکنان فیکس تیم ملی در دوران مربیگری علی دایی به شمار می‌رفت، بعد از اخراج شهریار و حضور افشین قطبی، همچنان جایگاهش را در تیم ملی حفظ کرد؛ اما صعود‌نکردن ایران به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، در واقع بزرگ‌ترین ضربه را به خسرو حیدری زد. با حضور کارلوس کی‌روش، خسرو حیدری همچنان به تیم ملی دعوت می‌شد؛ اما به‌مرور رامین رضاییان تبدیل به دفاع راست ثابت تیم ملی در دوران مرد پرتغالی شد. در سال 2016 کی‌روش دیگر خسرو حیدری را به تیم ملی دعوت نکرد و زمزمه خداحافظی اجباری او با پیراهن سفید ایران به گوش رسید. این اتفاق سرانجام رخ داد و خسرو مانند سایر ملی‌پوشان مطرح ایران، بدون برگزاری دیدار خداحافظی، با 59 بازی ملی از تیم ملی ایران کنار رفت.
حالا دفاع راست محبوب استقلال، تمام تمرکزش روی رقابت‌های باشگاهی بود. حیدری در سه فصل پایانی حضورش در استقلال، دیگر آن بازیکن ثابت همیشگی نبود و در صورت مصدوم نبودن به ترکیب تیم اضافه می‌شد؛ هرچند در چند مسابقه شفر سعی کرد با جلوبردن وریا غفوری، به خسرو حیدری بیشتر بازی برسد؛ اما بازی دو سر باخت سرمربی آلمانی برای این دو بازیکن رقم خورد. وریا غفوری به واسطه تغییر پستش از فهرست نهایی جام جهانی 2018 خط خورد. گفتنی است آخرین جام قهرمانی خسرو حیدری با استقلال، مربوط به قهرمانی در جام حذفی فصل 96-97 با مربیگری وینفرد شفر است.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار 26 اردیبهشت 98، شماره: 3429


اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین
پرطرفدارترین