شعار سال: دردهای درخت سبز در نام پرطمطراق پایتخت تجارت کشور لمس نشده و فریاد مطالبه گری، عدالت‌خواهی و عدم تبعیض های درخت سبزی ها شنیده نشده است به همین دلیل در دهه های اخیر چندان گره ای از کلاف مشکلاتش این محله گشوده نشده است.

درخت سبز، یکی از محلات بندرعباس است که با نام مسجد صاحب الزمان(عج) عجین شده است.

صبح روز جمعه که برای تهیه گزارش به این محله رفتیم، تعدادی از جوانان و نوجوانان در کانون فرهنگی هنری المهدی(عج) مسجد بودند که می‌گفتند بعد از نماز جماعت صبح، دعای ندبه خوانده اند وبرای فرج آقا و مولایمان حضرت ولی عصر(عج) دعا کرده اند.

نمازهای صبح، ظهر و مغرب به جماعت و با حضور پرشور اهالی اقامه می‌شود، نوجوانان و جوانان محله بیشتر اوقات فراغت‌شان را به فعالیت های کانون و بسیج و امورات جهادی و... می‌پردازند که در تابستان برای دختران و پسران هم دوره های مختلف آموزشی و ورزشی و مهارتی برگزار می‌شود.

برخی از آنها می گویند اگر یکی دو میز فوتبال دستی برایمان بیاورند، می‌توانیم این ورزش را انجام دهیم، آنها در اتاق کانون والیبال نشسته بازی می‌کنند که در کنار هم صحنه های زیبایی را خلق می‌کنند.

البته نبود پارک در کنار مسجد نیز احساس می‌شود، گویا قرار بوده شهرداری تعدادی از خانه‌های جلوی مسجد را باتوافق ساکنانش تملک کند و به محدوده فضای مسجد افزوده شود که هنوز محقق نشده است.

با ورود به محله دو موضوع توجهم را جلب کرد، اول اینکه در ورودی محله خیابانی که در آن کلانتری است، چاله ای کم عمق و عریض در خیابان ورودی محله بود که نیاز به ترمیم داشت و موضوع دیگر هم نظافت خیابان شهیدعوض پور توسط رفتگران شهرداری بود که با وسواس خاصی نظافت می‌کردند و بایستی به آنها خداقوت گفت، البته صحنه عجیبی که آنجا مشاهده کردم، قطع تعدادی از درختان در این خیابان و ضلع شرقی مسجد و خشکاندن آنها بود.

طرح فاضلاب

گویا طرح فاضلاب در محله اجرا شده است و حتی خانه هایی که در ارتفاع بیش از ۱۰ الی ۱۵ متری روی کوه قرار دارند، لوله های پلاستیکی سیاه رنگشان را از خانه های شان در کوچه دلاوران ۶ از روی کوه عبور داده‌اند و به زیر زمین و به داخل لوله های انتقال فاضلاب شهری منتقل کرده‌اند.

این چنین که کمالی، یکی از ساکنان محله می‌گوید گویا همه ساکنان نتوانسته‌اند انشعاب فاضلاب داشته باشند و بدلیل صعب العبور بودن و سربالایی های پرپیچ وخم برخی مسیرها، هنوز انشعاب فاضلاب شان وصل نشده است اما در مقابل هزینه انشعاب را از اهالی گرفته اند و کسانی هم که پرداخت نکرده اند، اخطار قطع آب دریافت کرده‌اند و هم در قبوض آب در هر دوره از گذشته تاکنون هزینه دفع فاضلاب از آنان دریافت می‌شود.

وی می گوید: زمانی بایستی هزینه انشعاب و دفع فاضلاب دریافت شود که مشترکین از خدمات این بخش استفاده می‌کنند.

در بیشتر کوچه های محله همچنان فاضلاب روان است و در برخی کوچه ها هم کانال آبراهه توسط شهرداری در یکی دو سال اخیر احداث شده است و در برخی کوچه ها، فاضلاب از داخل کوچه راه بازکرده و می‌رود.

در کوچه پشت مدرسه دخترانه شیخی فینی که مانند بسیاری از کوچه های این محله که کوچه های فرعی نامگذاری نشده اند و نمی توان آدرس دقیقی داد، خانمی با بیل در حال باز کردن مسیر فاضلاب از داخل کوچه بود و می گفت: این کوچه شیب هم ندارد، اما آبراهه احداث نشده است.

چندمتر آن طرفت تر آبراهه بتنی ساخته شده است که اگر در کوچه ما هم ساخته می‌شد و فاضلاب عبور می کرد، مشکل مان کمتر بود.

کوچه های داخل محله بی نام و نشان وحتی ساکنان هم نمی‌توانند آدرس دقیق دهند و می‌گویند نزدیک فلان سوپر مارکت و.....که یکی به شوخی می‌گوید باید آدرس دهیم خانه کنار تیر برق چوبی، یا وقتی می خواهند از کوچه هایی آدرس دهند که خانه ها در شوره زار غرق است، درس را فقط می‌توانند بگویند خانه های پشت نانوایی هماگی.

در یکی از کوچه ها هم لوله آب شکسته شده بود و نمی‌توانستند آدرس دقیقی به اتفاقات آب بدهند.

شکستگی لوله باعث شکستگی آسفالت شده بود و نمی دانم اهالی با تلفن ۱۲۲ تماس گرفته بودند یا اینکه با بی‌تفاوتی از کنار این موضوع گذشته بوند که آب هدر می‌رفت.

البته همانجا به یکی از اهالی که ما را همراهی می‌کرد، گفتم تماس بگیرید و به اتفاقات آب اطلاع دهد، یکی از ساکنان می گوید: به دلیل عدم نامگذاری کوچه های داخلی محله، ما حتی به آژانس و پیک هم نمی‌توانیم آدرس دهیم تا چه برسد به پست و ادرات، اگر همه کوچه های داخل محله نامگذاری شوند این مشکل برطرف می‌شود.

تصادفات در محله
از مسجد صاحب الزمان (عج) درخیابان شهید عوض پور اگر که از سربالایی باشیب تند و با سرعت با خودرو به سمت شمال خیابان بروید و به خیابانی می‌رسید که هنوز نامگذاری نشده است و دوسال قبل هم که گزارشی در این خصوص کار کردیم این نقص را عنوان کردیم اما هنوز بی نام است.

اهالی می‌گویند این خیابان که دو مدرسه دخترانه و پسرانه شیخی فینی و دبیرستان زینب کبری(س)، زمین ورزشی انتظار، مسجد امام محمدباقر(ع) که گویا توسط بازاریان احداث شده هم در آن واقع است و از دوطرف خودرو می‌آید و آرم، علامت و سرعت گیر ندارد وبارها تصادف رخ داده است.

زمین ورزشی انتظار که مدتی قبل زمین چمن مصنوعی آن عوض شده و نوجوانان وجوانان در آن ورزش می‌کنند، هم در پشت آن قطعه زمینی خالی است که جوانان درخواست احداث پارک دارند و البته بایستی حصارکشی شود تا کسی سقوط نکند که تا کنوپ این زمین خالی گفته می‌شود به پاتوق معتادان و مشروب‌فروشان شده تبدیل شده است.

پست برق 63.20 کیلو ولت در کنار این زمین ورزشی قرار دارد که مانند دوسال قبل که محوطه جلوی آن همچنان خاکی است.

در خیابان بی‌نامی که سه مدرسه و زمین ورزشی انتظار در آن است، سال گذشته طرح فاضلاب اجرا شده و ترمیم و اسفالت نشده است و دانش آموزان و عابران و اهالی مجبورند گردوخاک را میهمان ریه های‌شان کنند.

مدرسه فرسوده

دیوار حیاط که روی آن شیشه کاری شده تا سارقان وارد نشوند و کلاس های دبستان دخترانه شهید شیخی فینی و یک پیش دبستانی که در آن است، شکاف برداشته اند و جزو مدارس فرسوده اند و به گفته اهالی گویا تا سقف کلاس ها آوار نشوند و تعدادی از دانش آموزان جان شان را از دست ندهند، نوسازی مدارس در چنین محلاتی هم آغاز نمی‌شود.

روبروی دبیرستان زینب کبری(س) سطل زباله بزرگی است که گویا بوی تعفن زباله ها به مدرسه هم می‌رسد.

چند ردیف پله از تپه روبروی مدرسه مشرف به اتوبان شهیدرجایی به سمت پایین در دل کوه توسط شهرداری به سمت اتوبان احداث شده است که سه پیرمرد در زیر سایه درخت کرتی نشسته اند.

عیسی جعفری یکی از آنهاست که می گوید دراستان های دیگر پیران وسالمندان در پارک ها و... می‌روند و می نشینند و از فضای باطراوت و درختان و... لذت می‌برند وما مجبوریم روی کوه و جلوی خانه ها بنشینیم.

یکی از اهالی که بیش از ۷۰ سال سن دارد و بازنشسته شهرداری است و از حدود نیم قرن پیش در این محله زندگی می‌کند، می‌گوید: آن زمان فقط چند نفر در این طرف محله (شمال شرقی) که کوهستانی بود، ساکن بوده اند.

وی می‌گوید: آن زمان ماهی ۸۰۰ تومان حقوق می‌گرفتم و سال های بعد هم توان مالی چندانی نداشتم و نتوانستم برای خانه ام سند بگیرم که البته دوسال اول در محله کپر داشتیم و بعد با بلوک خانه درست کردیم که الان هم فرسوده است و توان نوسازی هم نداریم وبا ترس و لرز در آن می‌خوابیم.

درخواست سالمندان و جوانان
پایین کوه تعدادی غرفه گل فروشی راه اندازی شده و کنارش پارک کوچکی است که این سالمندان محله می‌گویند اگر تعدادی نیمکت بتنی در این پارک گذاشته شود، می‌توانند در آنجا بنشینند.

جوانان نیز می‌گویند از شهرداری می خواهیم این پارک را توسعه دهد تا خانواده ها هم بتوانند در آنجا بنشینند و کودکان بازی کنند. آنها از احداث پله که راه ارتباطی را ایجاد کرده است، از شهردار منطقه ۲ بندرعباس قدردانی می‌کنند.

تیربرق های چوبی

تیربرق های چوبی در این محله دیده می‌شود و تاریکی کوچه ها هم باعث گلایه اهالی شده که سرقت و زورگیری را به همراه داشته و از اداره برق می‌خواهند روشنایی محله را تامین کنند.

گویا لوله های آب مسجد امام محمدباقر(ع) هم چندمرتبه توسط سارقان و معتادان به سرقت رفته است.

راه نفس‌گیر برای بانوان

خانمی جوان را می‌بینم که به سختی از سینه کش کوه از میان کوچه با عرض حدود یک متر و نیم می آید بالا و نفسش می گیرد و چند جا می‌ایستد تا نفسی تازه کند و وقتی به بالا می‌رسد، نای حرف زدن ندارد و فقط فاضلاب روان در کوچه را نشانم می‌دهد که علف های هرز در دو طرف جوی روییده اند.

مسیر رفت و آمد در برخی کوچه ها شاید برای پیران غیرممکن است و ما نیز به سختی از آن می‌گذشتیم.

در برخی کوچه هاکه آبراهه بتنی هم احداث شده است، اما برخی اهالی آب یا فاضلاب شان را به داخل کوچه رها کرده اند که باعث کثیفی کوچه و پاشیده شدن آب بر روی رهگذران در زمان عبور خودروها می‌شود وحتی گذر عابران از میان این فاضلاب صورت می‌گیرد که ساکنان بایستی به طرح فاضلاب شهری متصل شوند.

در مناطقی هم که هنوز انشعاب ندارند، فاضلاب را از طریق لوله یا آبراهه انتقال دهند و از رها کردن فاضلاب خودداری کنند و خودشان به بهداشت و نظافت محله اهمیت دهند.

برخی تصور می‌کنند که همه موارد را بایستی شهرداری انجام دهد، درصورتی که مشارکت اهالی و ساکنان نیز در زیبایی و ارتقای بهداشت محلات هم اهمیت دارد.

البته زیرساخت‌های لازم بایستی توسط دستگاه های خدمات‌رسان در محلات فراهم شود، تابلوی کوچه دلاور ۵ وجود ندارد که مشخص نیست به سرقت رفته یا اتفاقی دیگر افتاده است.

تنها ابتدای بیشتر کوچه های اصلی تابلوی نام کوچه دیده می‌شود و داخل محله از نامگذاری خبری نیست که اهالی از این موضوع ناراضی بودند.

وقتی از کوچه شاهد 22 در ضلع جنوبی خیابان 20 متری شاهد می‌رویم، در آنجا هم کوچه های فرعی نامگذاری نشده و برخی خاکی اند.

اما سنگ بست ها و احداث پله توسط شهرداری در این کوچه ها دیده می‌شود که اهالی هم قدردانی می‌کنند وهم می‌گویند ای کاش حفاظ‌هایی هم بر روی پله ها نصب می‌شد تا کودکان و پیران سقوط نکنند و برخی نقاط دیگر هم که نیاز به سنگ بست دارد را انجام دهند.

گذر از برخی نقاط که روی کوه و یا زیر کوه است وخانه های زیادی بنا شده اند بایستی با احتیاط صورت گیرد که هم سقوط نکنید و هم با شیشه و لامپ های شکسته و...که داخل کوچه ها ریخته شده اند، زخمی نشوید که بنظرم اگر شهرداری و خود اهالی دست به دست هم دهند، می‌توانند کوچه ها را پاکسازی کنند واز آن طرفی از ریختن شیشه و... در کوچه ها خودداری کنند.

برخی کوچه های محله آنقدر صعب العبور است که حتی رفتن به صورت پیاده سخت است تا چه برسد بتوانید گاری و... را برای حمل زباله ببرید.

گروه های جهادی محله هم برای کمک به برخی ساکنین محروم که خواسته اند خانه فرسوده شان را تعمیر کنند، مجبور شده اند مصالح را بر دوش بگیرند و به بالا ببرند.

خانه کربلایی فاطمه هم در همین کوچه است که دو سال قبل گزارشی از امکان ریزش خانه اش بر اثر فرسودگی منتشر کردیم و به همت بسیجیان محله و خیرین، خانه اش تعمیر شد.

یکی از اهالی می‌گوید: محله شب ها در تاریکی مطلق بسر می برد که حتی خودمان جرات رفت و آمد نداریم.

وعده بازگشایی چند خیابان در محله رد داده اند که اگر اجرایی شود، امنیت محله افزایش می یابد.

هم اکنون وضعیت بگونه ای است که نه امنیت است و نه زباله در داخل کوچه های تنگ و تاریک جمع می‌شود و اگر آتش سوزی اتفاق بیفتد ویا نیاز به امدادرسانی باشد، امکان حضور آمبولانس و آتش نشانی وجود ندارد.

ملایی یکی از جوانان مسجدی محله که به تازگی در رشته عمران فارغ التحصیل شده است وبایستی به خدمت سربازی برود هنگامی که از او می‌پرسم چرا در طرح امریه، اقدام نمی‌کنی می‌گوید برای جذب امریه افراد خاصی را جذب می کنند و نوبت به ما نمی‌رسد.

برخی از جوانان هم می گویند قرار بود سالن ورزشی در ضلع غربی ایستگاه پست برق که زمین خالی است، احداث شود که هنوز عملیاتی نشده است.

همچنین از ادارات ورزش و جوانان و شهرداری و سایر ادارات که مجموعه های ورزشی دارند، انتظار داریم سانس هایی را به نوجوانان و جوانان حاشیه نشین اختصاص دهند تا آنها هم بتوانند ورزش کنند و از تبعیض های ورزشی کاسته شود.

یکی از جوانان محله هم به کوهستان پارک پنجه علی(ع) در شمال شرقی محله اشاره می‌کند که اگر امنیت و روشنایی برقرار شود، هزاران نفر می توانند برای تفریح به آنجا بروند وا شتغال‌زایی نیز ایجاد شود که می توان ورزش های کوهستانی را هم در این منطقه رونق داد.

وی ایده دیگری دارد وآن این است که مساجد بایستی خودکفا باشند و حمایت های لازم صورت گیردتا مساجد درآمدهایی را برای هزینه‌های جاری داشته باشند.

در محله درخت سبز که 34 شهید و بیش از صد جانباز تقدیم انقلاب کرده است، ایده ای وجود دارد که نوجوانان و جوانانش مهارات های فنی و حرفه ای بیاموزند که از مسؤولان می‌خواهند زیرساخت‌های لازم فراهم شود و از نبود مرکز دخترانه دولتی فنی وحرفه ای و کمبود مراکز دولتی آقایان در محلات گلایه‌مندند.

آنها از استاندار و مدیرکل آموزش فنی و حرفه ای می خواهند حداقل چند مرکز دولتی فنی و حرفه ای را برای مناطق حاشیه نشین احداث کند تا جوانان و زنان سرپرست خانوار بتوانند از مهارت های فنی و حرفه‌ای بهره مند شوند.

در ضلع شمالی اتوبان شهید رجایی هم که هنوز ساخت و ساز نشده است، می توان چندین مرکز بزرگ مهارت آموزی برای جوانان شهر و حتی استان با خوابگاه و... احداث کرد.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس ، تاریخ انتشار 28 مهر 98، کد خبر: 13980728000399، www.farsnews.com