شعار سال : به رغم اعلام رسمی دامپزشکی مبنی بر توقف روند مرگ پرندگان در تالاب میانکه، اما تلف شدن پرندگان در این تالاب بین‌المللی همچنان ادامه دارد. دو روز پیش «حسینعلی ابراهیمی کارنامی» مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران نیز به ادامه‌دار بودن مرگ‌ومیر پرندگان در تالاب میانکاله اقرار کرد و گفت: تلف شدن پرندگان هنوز در مناطق مختلف شمال، جنوب و محدوده ساحلی تالاب ادامه دارد. تالاب میانکاله استان مازندران امسال میزبان مهربان و امنی برای پرندگان مهاجر نبود. اوایل بهمن ماه بود که مردم محلی به یک باره با لاشه‌های زیادی از پرندگان رنگی و سرخ و سفید در تالاب میانکاله مواجه شدند، آنها خبر مرگ دسته‌جمعی پرندگان را به سازمان‌های مربوطه گزارش دادند. بعد از این گزارش بود که عکس‌های غم‌انگیزی از این پرنده‌کشی به رسانه‌ها راه یافت. تعداد پرندگان تلف شده آن قدر زیاد بود که در باور نمی‌گنجید، برخی تعداد پرندگان تلف‌شده شده را 8هزار اعلام کردند برخی دیگر میزان آن را تا 15هزار نیز تخمین زدند.
اکنون بیش از دو هفته از قلع و قمع شدن پرندگان در تالاب میانکاله می‌گذرد، اما هنوز علل و منشأ مرگ پرندگان مهاجر این تالاب مشخص نیست، دلایل و اظهارنظرهایی که در این زمینه صورت گرفته است، در حد گمانه‌زنی است و همین گمانه‌زنی باعث تردیدها و ابهامات زیادی شده است. در روزهای اول این فاجعه زیست محیطی رئیس سازمان دامپزشکی کشور در گفت‌وگو با ایسنا مرگ پرندگان در تالاب میانکاله شهرستان بهشهر را به سم بوتولیسم گره زد، اما سازمان محیط‌زیست نظر دیگری داشت و انگشت اتهام خود را به سمت آلاینده‌های صنعتی نشانه رفت. احمدرضا لاهیجان‌زاده، معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست مقصر مرگ‌ومیر پرندگان تالاب میانکاله را فاضلاب‌های شهری، آلاینده‌‌های صنعتی و سموم کشاورزی آلوده اعلام کرد. برخی نیز مرگ دسته‌جمعی پرندگان را به بیماری آنفولانزای فوق حاد پرندگان ربط دادند و برخی از بیماری نیوکاسل سخن به میان آوردند.
در شرایطی که هر سازمان و نهادی مقصر مرگ و میر پرندگان را به عوامل متفاوت گره می‌زدند؛ بسیاری از کارشناسان محیط‌زیست عامل دیگری را رونمایی کردند. آنان معتقد بودند از این پرنده‌کشی وحشتناک بوی انتقام می‌آید و این حادثه را به تقابل شکارچیان و سازمان‌های محیط‌زیست گره زدند. کاری که مسبوق به سابقه است و پیش‌تر نیز شکارچیان غیرمجاز وقتی از خوان شکار پرندگان دست‌شان کوتاه می‌شد، ناراحتی و اعتراض خود را با ریختن سم در تالاب بر سر پرندگان خالی می‌کردند، مانند آنچه که در دهه 70 در مازندران اتفاق افتاد.
حادثه‌ای مشابه آنچه که امسال در تالاب میانکاله اتفاق افتاد در دهه 70 در مازندران پیش آمد. حادثه‌ای که از ذهن مدیرکل محیط‌ زیست مازندران نیز پاک نشده است. وی در گفت‌وگو با شهروند با اشاره به آن حادثه و یادآوری آن روزها گفت: «محیط‌ زیست صیدهای شکارچیان غیرمجاز را از آنها گرفته بود و شکارچیان به تلافی چند ١٠لیتر سم آفت‌کش مرکبات را داخل تالاب ریختند که چند صد‌هزار پرنده مردند و تالاب تا ماه‌ها بوی تعفن می‌داد».
یک فعال محیط‌زیست و طبیعت‌گرد بومی منطقه میانکاله ابهام این روزها در زمینه مسموم کردن عمدی تالاب را دور از ذهن ندانست. «حر منصوری عبدالملکی» با اشاره به مناقشه‌برانگیز بودن همیشگی این منطقه به اعتماد آنلاین: «این منطقه در تمامی این سال‌ها مناقشه‌برانگیز بوده است. دعوای بین سازمان محیط‌زیست و مردم محلی و شکارچیان داستان جدیدی نیست. به نظر می‌رسد این بار هم از این ماجرا بوی انتقام می‌آید. کمااینکه در موضوع آتش‌سوز‌ی‌های گسترده بهار و تابستان این منطقه هم بیش از اینکه بساط آتش توریست‌ها نقش داشته باشد، تعارض منافع و انتقام موثر بود. به همین دلیل باید پیگیری قضایی صورت گیرد و نباید اجازه داد موضوع به دست زمان سپرده و فراموش شود.»
اسماعیل کهرم، فعال شناخته شده محیط زیست نیز تقابل شکارچیان با سازمان محیط زیست را با مرگ دسته جمعی پرندگان در تالاب میانکاله بی‌ارتباط نمی‌دانست. وی در گفت‌وگو با «همدلی» گفت: «در خصوص ماجرای میانکاله واقعیت این است که در تالاب سم ریخته‌اند. برای اینکه ما در آن حوالی شکارچی داریم، صیاد ماهی داریم، گله‌دار داریم، گاومیش‌دار داریم، کشاورز داریم و در این میان البته سازمان حفاظت از محیط زیست هم داریم. اینها وقتی که به دلایلی با یکدیگر به مشکل می‌خورند و وضعیت پیچیده می‌شود و برخی اوقات از سوی برخی از آنان چنین اقداماتی صورت می‌گیرد و در تالاب سم می‌ریزند، مثلا کسی از محیط‌بانی دلخور است برای جبران کردن دلخوری خود می‌رود چندین بار اخطار می‌دهد و بعد تهدید به ریختن سم هم می‌کند و در نهایت تهدید خود را عملی می‌کند.»
کهرم با یادآوری اتفاق‌های مشابه در سال‌های پیش افزود: «البته این نخستین بار نیست که چنین واقعه‌ای رخ داده و چندین بار در گذشته همین تالاب میانکاله تجربه چنین اتفاقی را داشته است، برخی از شکارچیان متاسفانه برای گرفتن انتقام چنین کارهایی را انجام می‌دهند و این وضعیت را برای پرندگان ایجاد می‌کنند. حالا وقت آن است که مسئولین به مردم راستش را بگویند، در میانکاله سم ریخته‌اند، همانطور که در سال 1373 و همچنین در سال 1382 همین کار را در میانکاله انجام دادند. اخباری مانند بوتولیسم یا هر بیماری دیگری درست نیست.»
این فعال محیط‌زیست با اشاره به سم بوتولیسم که پیش‌تر برخی از مسئولان آن را دلیل مرگ پرندگان تالاب میانکاله دانستند، تصریح کرد:«بوتولیسم در اثر فاسد شدن گوشت قرمز یا گوشت سفید مانند ماهی به‌وجود می‌آید و یک شبه ایجاد نمی‌شود و زمان‌بر است. اکنون چطور می‌توان پذیرفت بوتولیسمی که تا الان آنجا نبوده در ظرف دو روز ظاهر شده و حدود هشت هزار پرنده را از بین ‌برده؟!! خیر چنین نیست. البته آنجا استخرهای پرورش ماهی هم وجود دارد که هر سال با آهک شست‌وشو می‌دهند می‌شورند و آن آب در تالاب میانکاله سرازیر می‌شود و آب را مسموم می‌کند، اما باز می‌گویم که دلیل اصلی سم است.»
این استاد دانشگاه به تجربه خود در این زمینه اشاره کرد و گفت: «من یک زمانی در اروپا و آمریکا پرنده‌هایی را که مسموم می‌شدند معالجه می‌کردم و به نوعی متخصص این کار هستم، موقعی که کار معالجه این پرنده‌های مسموم را انجام می‌دادم، باید تمام معده آنها را شست‌وشو می‌دادم تا معالجه شوند، البته این برای زمانی بود که هنوز زنده بودند، بنابراین من می‌دانم پرنده‌ای که مسموم شده باشد چگونه است؛ پرنده‌های دارای مسمومیتِ با سم، فضله‌های زرد رنگ دارند، من اتفاق اخیر را پرسیده‌ام، تمام این پرنده‌هایی که افتادند دارای فضله‌های زرد رنگ هستند.»

شعار سال ، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه همدلی ، تاریخ انتشار 16 بهمن 98 ، کد خبر : 627 ،hamdelidaily.ir