شعار سال: شیوع کرونا ویروس در ایران و جهان موضوعی نیست که با یک سالنامه یا ویژه نامه خلاء اطلاعاتی و خبری مخاطب را پر کند چراکه نیازمند اطلاع رسانی لحظه ای، آموزش های لحظه ای و تحلیل های کاشناسانه لحظه ای از این ویروس و نحوه مقابله با آن است و روزنامه ها می توانستند حداقل در این ایام با انتشار نسخه های آنلاین چرخه اطلاع رسانی و آموزش را متوقف نکنند.

اگرچه امسال روزنامه هایی چون شهروند، ایران، شرق و… با آماده کردن پادکست و یا انتشار به صورت آنلاین سنت هر ساله تعطیلی عید را کنار گذاشته و به مسئولیت حرفه ای خود ادامه می دهند که جای تقدیر دارد. اما روی سخنم به سایر روزنامه ها است. روزنامه هایی که سال هاست نیاز جامعه به اطلاعات را جدی نگرفته و به استقبال تعطیلات نوروزی می روند. این درحالی است که همواره در کلاس های روزنامه نگاری از استادان و پیشکسوتان این عرصه شنیده ایم، روزنامه نگاری تعطیلی، شب و نصف شب نمی شناسد و باید هر لحظه آماده اطلاع رسانی بود. بخصوص وقتی پای اتفاق بی سابقه ای چون شیوع فراگیر کرونا ویروس و جان مردم در میان باشد. بحرانی که به دلیل ناشناخته بودنش نیازمند اطلاع رسانی و تحلیل های لحظه ای رسانه ها از زاویه های مختلف است.

سال گذشته در بحران سیلاب ها هم روزنامه ها در تعطیلات به سر می بردند و جز تعداد انگشت شماری کار اطلاع رسانی را رها کرده بودند. امسال هم گویا کرونا ویروس هم نمی تواند این سنت هر ساله را بشکند. گویا قرار نیست روزنامه ها جدی تر به میدان رقابت با رسانه های آنلاین وارد شوند و تسلیم تکنولوژی و عرصه رقابت شده اند.

کجای دنیا روزنامه ها بی توجه به بحرانی ترین شرایط به مدت چند هفته تعطیل می شوند؟ مگر روزنامه نگاری وظیفه اطلاع رسانی و ارائه اطلاعات درست، تحلیلی و علمی را برعهده ندارد؟ چرا همواره از فیک نیوزها و لزوم اعتماد به رسانه ها سخن می گوییم ولی در بحرانی ترین شرایط، روزنامه هایمان مطابق سنت هر ساله میز تحریریه را رها کرده و به تعطیلات نوروزی می روند؟

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت شفقنا، تاریخ 3 فروردین 99، کد مطلب: 493998: www.fa.shafaqna.com