شعار سال: و ما تا به ابد به آن‌ها که قمقمه‌ها را دفن کردند تا هوس آب نکنند مدیونیم، دیر یا زود همه خواهیم رفت، همه ما به‌سوی مقصد اصلی و جایگاه همیشگی کوچ خواهیم کرد، در رفتن هیچ شکی نیست مهم چگونه رفتن است. اللهم ‌ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیل‌الله.

وقتی برای زیارت به مزار شهدای گمنام هشترود می‌رویم، و مقبره شهدای گمنام را می‌بینیم، می‌فهمیم که چگونه شهدای گمنام مورد توجه مسئولان هستند.

اردیبهشت ماه سال ۹۲ مردم شهرستان هشترود برای نخستین بار میزبان سه شهید گمنام شدند، شهدایی که با استقبال بی‌نظیر مردم و مسئولین روبه‌رو شد و شاید هنوز خیلی‌ها تشییع و تدفین باشکوه این دو شهید بزرگوار را به خاطر داشته باشند.

شهدای گمنام به ما یاد‌آوری می‌کنند، کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، در دل و جان مردم حضور خواهند داشت و ما به خود می‌بالیم که این شهدای سرافراز را در کنار خود داریم و به وجود پربرکت آن‌ها افتخار می‌کنیم.

اکنون بعد از قریب به دو سال از این مهمانی، در تمام دهه‌های هفته مانند دهه کرامت و ولایت، دفاع مقدس، نیرو انتظامی و…یکی از برنامه‌های ثابت سازمان‌ها و ادارات عطرافشانی و غبارروبی قبور مطهر شهداست و مسئولان با افتخار در کنار این قبور با گل و گلاب عکس یادگاری می‌گیرند.

ولی آن‌چیزی که در این مدت تغییر نکرده است، بی‌توجهی مسئولان نسبت به مهمانانی است که روزگاری برای میزبانی‌ آن‌هاسر و دست می‌شکستند.

مزار شهدای گمنام شهرستان هشترود بسیار مظلوم است، زیرا رسیدگی مناسبی نسبت به مزار این شهدای عزیز نشده و این جای بسی تأسف است که فقط از طریق پرچم‌های برافراشته و کنجکاوی می‌توانیم به وجود مزار این شهیدان پی ببریم.

در طی این سال‌ها بارها کمبودها و نواقص مزار شهدای گمنام و هم‌چنین نبود راه مناسب جهت زیارت این بزرگواران، به مسئولین گوشزد شده است، اما هنوز کوچکترین اقدامی در این راستا صورت نگرفته است، نمی‌دانم! اما مطمئنا اگر مزار یکی از نزدیکان ما این‌چنین باشد در اولین فرصت برای ترمیم آن اقدام می‌کنیم ! اما این شهیدان گمنام مثل اینکه واقعا در دهدشت غریب و گمنام هستند.

در طی نشست‌هایی که در این خصوص برگزار می‌شود مسئولان هر بار با گفتن هر چه داریم از شهداست، ان‌ شاءالله به زودی این مشکل برطرف خواهد شد و قبور شهدای گمنام همچون نگین درخشان در پهنه‌ی وسیع هشترود نمایان خواهند شد، جلسه را به اتمام می‌رسانند، اما حکایت هم‌چنان باقیست.

از درست کردن یادمان برای شهدای گمنام که بگذریم، برای زائرین شهدای گمنام شهرستان هشترود حتی ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی هم در نظر گرفته نشده است، از وجود نداشتن مکانی مناسب جهت نشستن، عدم وجود نمازخانه، عدم روشنایی مسیر شهدا، نبود راه ارتباطی مناسب جهت زیارت که در زمان بارندگی و آبگرفتگی امکان تردد به آن سخت است.

حتی برای مزار شهدای گمنام حصاری در نظر گرفته نشده است تا حداقل از ورود احشام به این منطقه جلوگیری شود.

خدمت به شهدای گمنام وظیفه ذاتی هر مسئولی است، در قبال رشادت‌ها و از جان‌گذشتگی‌های آن عزیزان، انتظار می‌رود تمامی مسئولان استانی و شهرستانی نسبت به ادای دین به شهدای گمنام شهرستان هشترود، با جدیت وارد عمل شده و در راستای توسعه و محوطه‌سازی قبور این سرداران بی‌پلاک گامی بلند بردارند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی پیک هشترود، تاریخ انتشار 22 دی 94 ، کد مطلب: 30291:www.peykehashtrood.ir