شعارسال: «زمین گرم»، سریالی است که پس از دوران کرونا می‌توان گفت اولین مجموعه تولیدی تلویزیون است، چند هفته‌ای است که مهمان خانه‌های مردم شده است.

«زمین گرم» به زندگی یک جوان روستایی ساده و مذهبی می‌پردازد که دچار تنش‌ها و اتفاقاتی می‌شود که اطرافیانش برای او رقم می‌زنند و زندگی این جوان به نحوی درگیر اشتباهات دیگران می‌شود؛ اما در ادامه چالش بزرگی که نعمت الله در این سریال به وجود می‌آورد این است که آیا این جوان خودش نیز مرتکب اشتباه می‌شود یا خیر؟! در واقع علیار را در مسیر انتخاب قرار می‌دهد و در مسیر همین انتخاب کردن هاست که انسان ممکن است راه ثواب را از ناصواب به درستی تشخیص ندهد و برای خود و اطرافیانش مشکلاتی بوجود آورد.

اتفاقی مبارک در تلویزیون

نقش اول این سریال را یک جوان (صادق برقعی) که چهره آشنایی برای مخاطب ندارد بازی می‌کند. بازیگری که کار خود را با تئاتر شروع کرده و عوامل سریال بازی او را در یکی از آخرین کار‌های تئاتریش می‌پسندند و دعوت به کار می‌شود. مسیری میانبر و تجربه‌ای موفق که برخی از کارگردان‌ها بازیگران جدید خود را از میان استعداد‌های تئاتری انتخاب می‌کنند. تلویزیون به چهره‌های جدید نیاز دارد و این همت عوامل تولید یک سریال یا فیلم سینمایی را می‌رساند تا به جای استفاده از بازیگران ثابتی که بازی و حتی چهره شان برای بیننده تکراری شده، بازیگران جدید خود را به این شکل انتخاب کنند؛ کاری که معمولا با تولید یک سریال در خارج از تهران و در سایر استان‌های کشور اتفاق می‌افتد. استفاده از بازیگران توانمند و با استعداد شهرستان‌ها که فقط زمینه بروز توانایی‌های آن‌ها مهیا نشده است.     



علیار پسر جوان مذهبی است که عاشق دختر یک روحانی می‌شود که در همان روستا زندگی می‌کند و در تب عشق او می‌سوزد، اما به یکباره پس از مردن برادرش برای این که فرزند برادرش بی سر و سامان نباشد از عشق خود دست می‌کشد و برای ثواب کردن (فروغ) همسر سابق برادرش را به عقد خود در می‌آورد، آن هم زنی که هیچگونه سنخیتی با او ندارد. فروغ زنی است که پس از مرگ همسرش اصلان برای امرار معاش دزدی می‌کند و از این طریق شکم خودش و پسرش فرهاد را سیر می‌کند، علیار با چنین فردی ازدواج می‌کند و از عشق خودش به معصومه می‌گذرد.




مجموعه تلویزیونی «زمین گرم» ساخته سعید نعمت‌ا...  حالا به میانه راه پخش رسیده و در قیاس با رقیب دیگرش «بوم و بانو» که از قضا این مجموعه هم با فاصله‌‎‌ای اندک بعد از این سریال ساخته شده و از شبکه دوم سیما پخش می‌شود، مخاطبان بیشتری را پای جعبه جادو نشانده است. سریال سی قسمتی که در کمرکش داستان قرار دارد و حالا می‌توان درباره کم و کیف آن صحبت کرد.

کاراکتر‌ها و شخصیت‌های خیالی

زمانی که در ژانر درام یا اصولا ژانر‌هایی به غیر از تخیلی، فیلم یا سریالی می‌سازیم، داستان باید به گونه‌ای باشد که بیننده بتواند با آن همزات پنداری کند، مابه ازای بیرونی آن را در اطراف خود لمس کرده و یا از زبان دیگری شنیده باشد، این سریال در داستان به ضعف‌هایی این چنین دچار شده است، به عنوان مثال شخصیت علیار که فردی مذهبی و خانواده دوست است اکنون که می‌بیند پدرش (استوار) که فردی خلافکار و قاچاقچی بوده و حتی خود علیار هم از کودکی با او زندگی نکرده است، حتی اکثر کاراکتر‌های سریال از او بدگویی می‌کنند و یا به نوعی از او لطمه دیده اند، با همه این احوال به سراغ او می‌رود تا کمکش کند و تمام هم و غم علیار کمک و نگهداری از پدرش می‌شود.

تا اینجای داستان شاید بیننده خود را راضی کند و درگیر احساسات پدر  فرزندی با ماجرا کنار بیاید؛ در ادامه زمانی که فروغ از او می‌خواهد که بین زن و بچه اش و پدرش یکی را انتخاب کند می‌بینیم که علیار استوار را انتخاب می‌کند و حتی به محل نگهداری پدر در آسایشگاه روانی می‌رود و با هزار خواهش و تمنا مدیر آنجا را راضی می‌کند تا بتواند انجا بماند و از پدرش مراقبت کند؛ در صورتی که می‌توانست با اعتدالی که نویسنده به کار می‌گیرد، هم از پدرش مراقبت کند و هم کنار خانواده اش باشد و با مهربانی دل زن و فرزندش را بدست آورد. چرا اغراق در محبت باید داستان را از مسیر واقعی خارج کند؟ مگر نه اینکه بیننده باید در مسیری درست با شخصیت سریال همذات پنداری کند تا شاید در زندگی خویش، راه حلی برای مشکلات مشابه خویش پیدا کند.  

خود خود نعمت الله

دیالوگ‌هایی که معمولا سعید نعمت الله برای آثارش می‌نویسد، منتقدان صفر و صدی به همراه دارد. این اتفاق در سریال زمین گرم هم تکرار شده که چرا دیالوگ‌ها با ادبیات جامعه امروز همخوانی ندارند و مثلا در زندگی واقعی، کی زن و شوهر و یا پدر و پسر با همدیگر اینگونه صحبت می‌کنند! شاید نوع دیالوگ‌های شاعرانه یا غیرواقعی در کار‌های متعدد سعید نعمت الله، برای مخاطبان کار‌های او به سند و امضای شخصی او بدل شده باشد. تمایزی که نسبت یه کار‌های سایرین کاملا به چشم می‌آید.  



سریال «زمین گرم» نخستین سریال سعید نعمت الله در مقام کارگردانی به حساب می‌آید. کسی که سال‌ها به عنوان نویسنده در سریال‌های مختلفی از سیروس مقدم تا بهرنگ توفیقی و دیگران، خاطرات زیادی برای بینندگان به یادگار گذاشته است. بی شک حضور او در جایگاه کارگردان با نقاط مثبت و منفی همراه شده که پس از پایان سریال، به آن خواهیم پرداخت. بی شک در این روز‌هایی که صداوسیما از خالی بودن برنامه و سریال‌های خوب رنج می‌برد، «زمین گرم» نعمتی است که باید قدرش را به خوبی دانست.

شعار سال، بااندکی تلخیص و اضافات برگرفته از دانا، تاریخ انتشار خبر: ۶ مهر ۱۳۹۹، کد خبر: ۱۶۵۱۳۳۵، www.dana.ir