شعارسال: رسانهها از بلبشوی فوتبال ایران میگویند و بازیکنانی که به هیچیک از اصول حرفهای پایبند نیستند و فقط دنبال قرارداد بیشتر میگردند. مدیرعامل استقلال از قلیان کشیدن بازیکنان و شبزندهداری آنها میگوید. اوضاع که بیریخت میشود میگوید سوءتفاهم بود! در همه این اتفاقات جای خالی یک چیز بهشدت احساس میشود: کمیته انضباطی پر قدرت و قانونمدار. کمیتهای که اهمیتی ندارد نام فدراسیون فوتبال را یدک بکشد یا باشگاه فوتبال را. مهم عمل کردن به وظیفهاش است.
روز چهاردهم شهریور مردم ایران صبح را با یک خبر عجیب آغاز کردند. تیتر این بود: «زد و خورد شدید بازیکنان استقلال با هواداران در فرودگاه + فیلم» آن روز صبح برخی بازیکنان استقلال وقتی از بازی با تراکتور در فینال جام حذفی برگشتند با چند هوادار معترض مواجه شدند و بین آنها زد و خورد شدیدی اتفاق افتاد. برخی بازیکنان استقلال همراه با هم سر یک هوادار ریختند و با مشت و لگد از خجالتش درآمدند. این خبر مثل بمب منفجر شد، اما خیلی سریع موجش فروکش کرد و اصلا کسی نفهمید چه شد. زد و خوردی که حتی میتوانست کار بازیکنان را به کلانتری بکشاند حتی در کمیتههای انضباطی و اخلاق فدراسیون فوتبال هم برای این بازیکنان محرومیتی به وجود نیاورد. تنها واکنش کمیته انضباطی به تبدیل شدن فرودگاه امام به رینگ بوکس «احضار آنها برای ادای پارهای از توضیحات بود.» بعد چه؟ هیچ! بازیکنان متخلف به همراه تیم راهی قطر شدند تا در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا شرکت کنند. حالا هم برخی از آنها از تیم جدا شدهاند و به خارج از کشور رفتهاند و دیگر برخورد با آنها محلی از اعراب ندارد. انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته.
در این میان کمیته انضباطی باشگاه مشغول چه کاری بود؟ خیلی عجیب است که وقتی کمیته انضباطی فدراسیون در قبال این مساله سکوت کرده از کمیته انضباطی باشگاه انتظار داشته باشیم با بازیکنانش برخورد کند. باشگاهی که حتی بعد از آن دعوا بیانیه داد و از بوکسورهای تیمش حمایت کرد! پس دخالت نکردن کمیته انضباطی باشگاه اصلا برای ما تعجبآور نبود ولی جالب اینجاست که قلیان بردن بازیکن در اردوی تیم و تا لنگ ظهر خوابیدن بازیکنان و درگیری با ماساژور و دکتر تیم برای مدیرعامل استقلال تعجبآور میشود. حال باید پرسید چطور ممکن است یک مجموعه اعضای خودش را به قانونشکنی تشویق کند و بعد از تخلفات آنها شگفتزده شود؟
همانطورکه گفته شد کار سختی نیست پیدا کردن دلیل عدم ورود کمیته انضباطی باشگاه به تخلفات بازیکنان و به همان نسبت اصلا سخت نیست بفهمیم چرا کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال سکوت پیشه کرده. تنها یک دلیل وجود دارد: مصلحتاندیشی. احتمالا کمیته انضباطی با خودش فکر کرده استقلال قرار است در لیگ قهرمانان آسیا شرکت کند و از لحاظ بازیکن با کمبود مواجه است. پس اگر چند تن از بازیکنان اصلی تیم محروم شوند مشکل پیش میآید و هواداران این تیم ما را به جانبداری و غرضورزی متهم میکنند. بعد احتمالا از جاهای مختلف فشار میآید روی کمیته که محرومیت بازیکنان تعلیق شود یا بخشیده. پس با همه این تفاسیر بهتر است آرام از کنار این ماجرا عبور کنیم و همهچیز را بسپاریم به گذشت زمان.
حالا زمان گذشته است. تقریبا یک ماه از زد و خورد در فرودگاه مهرآباد گذشته و همه نتایج مصلحتاندیشی کمیتههای انضباطی و اخلاق فدراسیون فوتبال مشخص شده است. کمیتههایی که هر وقت دوست داشته باشند مثل بنز از راه میرسند و خودی نشان میدهند و هر وقت بخواهند غیبشان میزند. ما یادمان نرفته محرومیت فرهاد کاظمی را به خاطر حضور در یک عروسی! همچنین یادمان نرفته داستان محرومیت مهدی رحمتی را به خاطر یک عکس در اردوی ارمنستان استقلال. سال ۹۵ مهدی رحمتی به خاطر یک عکس با یک هوادار خانم که پوشش معمولی کشور خودش را به تن داشت سه جلسه محروم شد. اما گویا کتککاری در فرودگاه به اندازه آن عکس اهمیتی برای روسای کمیتههای انضباطی و اخلاق فدراسیون فوتبال نداشته است.
همه هواداران فوتبال در ایران میدانند رویه برخورد با چنین رخدادهایی به چه صورتی است. آنها باشگاههای اروپا را به خوبی دنبال میکنند و خیلی بیشتر از مدیران فوتبال در ایران از این رشته سر در میآورند. آنها باشگاه چلسی را میبینند که یک روز بعد از انتشار فیلم سر دادن شعارهای نژادپرستانه چند هوادار منتسب به این تیم عذرخواهی و بلافاصله آن تماشاگران را از حضور در استادیوم برای همیشه محروم میکند. آنها دیدند که کمیته انضباطی باشگاه مارسی و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال فرانسه با پاتریس او را که به یک هوادار لگد زده بود چه کار کردند. تصمیم آنها باعث شد مدافع فرانسوی از فوتبال خداحافظی کند. نمونهها بسیار زیاد است و همگی به یک نتیجه ختم میشود. اینکه هیچ تساهل و تسامحی در کار نیست و تخلف با قاطعترین شکل مورد مواخذه قرار میگیرد. آخرین موردش درگیری بازیکنان پاریسنژرمن با مارسی در بازی دو تیم در لاشامپیوناست که رایها در مورد متخلفان کمتر از یک هفته صادر شد و تازه آن پایان ماجرا نبود و حالا با مشخص شدن توهین نژادپرستانه نیمار به بازیکن حریف که بعد از هزاران بار بازبینی فیلم معلوم شده قرار است ستاره برزیلی هم بهشدت مجازات شود.
ما در مورد فوتبال حرفهای حرف میزنیم. جایی که قرار است بازیکن به اندازه پولی که میگیرد تعهد و حرفهایگری از خودش نشان دهد. با این حال حرفهایگری امری ذاتی نیست یا کسی گمان نمیکند این چیزها باید در مدرسه یاد بازیکنان داده شود. هیچکس در فوتبال روز دنیا تصور نمیکند بازیکنان فقط در مستطیل سبز قابل قضاوت هستند و بیرون از آن مجازند هر کاری بکنند. نمونهاش کنار گذاشته شدن هری مگوایر از تیم ملی انگلیس به خاطر درگیری با پلیس یونان در آن کشوراست. پس در فوتبال حرفهای ابزارهای سفت و سختی برای نظارت روی رفتار بازیکنان در نظر گرفته میشود تا کسی دست از پا خطا نکند. این ابزارها در ایران هم هست، اما اینکه چرا به درستی از آن استفاده نمیشود سوال بیجواب بحث ماست. تلنبار شدن تخلفات بدون مجازات بازیکنان در هر تیمی نتیجهای جز تابوشکنی ندارد. پرداختن به مسائل فرعی نظیر عروسی رفتن یا ایستادن کنار یک هوادار در کشوری خارجی به جای پرداختن به مسائل اصلی نظیر فساد و درگیری و زد و خورد ما را به جایی رسانده که حالا هستیم. جایی که بازیکن گمان میکند به اندازه درآمدش حق دارد هر رفتاری دلش میخواهد از خودش به نمایش بگذارد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازروزنامه اعتماد، تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۹، کدخبر: ۱۵۵۸۹۶، www.etemadnewspaper.ir