شعار سال: حجت الاسلام پوراکبر به حفظ آبرو و احترام محرومان تأکید کرد و در مورد راهکار رفع محرومیت گفت: برای رفع محرومیت در وهله اول، خود انسان‌هایی که در محرومیت هستند باید تلاش، کوشش، جدیت، پیگیری و همت داشته باشند. کمتر کسی است تلاش کند و به نتیجه نرسد. در میان ارایه راهکار برای رفع محرومیت به مسئولین امیدی نیست.

حفظ آبروی محرومان از خدمت کردن بسیار بالاتر است

حجت الاسلام پوراکبر درباره نحوه برخورد و کمک به محرومان، اظهار کرد: اولین دستوری که در قرآن مجید و روایات فراوان به آن تأکید شده است، این است که تا جایی که می‌توانیم باید به گونه‌ای به محرومین کمک کنیم که شخص مقابل اصلاً متوجه نشود. حفظ آبروی مردم، از خدمت کردن بسیار بالاتر است، حفظ آبرو از حفظ جان و مال مهم‌تر است. در روایات آمده که امامان زین العابدین (ع) و صادق (ع) بسیار به صدقه دادن معروف و مشهور بودند، این بزرگان بسیار به فقرا و محرومین کمک می‌کردند، اما مخفیانه یعنی کسی نمی‌دانست که آورنده این کمک‌ها کیست. بعد از رحلت این بزرگان افراد متوجه شدند، شخصی که این شب‌ها هدیه می‌آورد، امامان سجاد (ع) و صادق (ع) بودند؛ بنابراین کمک‌های پنهانی و حفظ آبرو و شخصیت افراد اولین اصل و مساله مهم است که باید مورد توجه قرار گیرد.

به ازای کمک به دیگران نباید انتظار پاداش و تشکر داشت

وی با تأکید بر اینکه به ازای کمک به دیگران نباید انتظار پاداش و تشکر داشت، گفت: در قرآن مجید مهم‌ترین امتیاز اهل بیت (ع)، امیرالمومنین علی (ع)، حضرت فاطمه (س) و حسنین (ع) در قصه طعام به مسکین و اسیر و یتیم این است که سه شب پی در پی غذای خود را به فقرا دادند و خود با آب به سر بردند، بعد از سه شبانه روز آیه قرآن نازل می‌شود، وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً، إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً؛ یعنی از کسی انتظار پاداش و تشکری نداشته باشید، انسان اگر کار خیری کرده است، اولاً باید تلاش کند که تا پایان ناشناخته بماند و اگر کسی هم فهمید، انتظار تشکر نداشته باشد، چون اگر انسان منتظر تشکر و قدرانی از کسی و تعریف و تمجید باشد، خداوند انسان را به همان تعریف‌هایی که مردم کردند واگذار می‌کند و دیگر پاداش الهی معلوم نیست که چقدر به انسان برسد، ممکن است که ضایع شود و چیزی برای انسان باقی نماند

وی ادامه داد: بنابراین برای اینکه انسان در این خیرات از رحمت الهی و پاسخ‌های بی نظیر خداوندی بهره‌مند باشد، راهش این است که هیچ پاداش و تشکری از هیچ کسی را نپذیرد، هر هدیه‌ای بابت این کار خیر به او می‌دهند رد کند تا نزد خدا بهترین هدیه را دریافت نماید، صریح آیه قرآن است که اهل بیت (ع)، پاداشت و تشکری نخواستند و لذا خداوند یک سوره در شأن آنان نازل کرد. البته وظیفه مردم است که همه قدردان خیرین و زحمت کشان باشیم، اما آن آدم خیر نباید منتظر تشکر دیگران باشد و نگران باشد که چرا تشکر نکردند و هدیه ندادند و قدردانی نکردند، این باید خوشحال باشد که کسی از او اسم نبرده است و او نزد خداوند بهترین پاداش را خواهد گرفت.

محرومان و محتاجان را بر خود مقدم بشمارید

پوراکبر بیان کرد: مطلب مهم دیگری که باز از آیات قرآن به دست می‌آید این است که انسان اگر به این درجه برسد که دیگران و محتاجان را بر خود مقدم بشمارد و اول به فکر دیگران باشد و بعد به فکر خود باشد، در نزد خداوند از ارزش بسیاری برخوردار است. در حقیقت «آنچه دوست داری و مورد علاقه است را اگر انفاق کردی به درجه نیکوکاری و خیر و خدمت می‌رسی» اگر بخواهید اضافات خود را خدمت کنید، اضافات هم ارزش دارد، اما درجه نیکوکاران تاریخ نمی‌رسید.

وی به راهکار‌های رفع محرومیت در شرایط فعلی اشاره و تصریح کرد: برای رفع محرومیت اولین کار این است که خود انسان‌هایی که در محرومیت هستند تلاش و کوشش و جدیت و پیگیری و همت داشته باشند. انسان از صفر هم که شروع کند کمتر کسی است که تلاش و کوشش و زحمت خود را داشته باشد و بی نتیجه بماند، بسیاری از این گرفتاری‌ها به این دلیل است که انسان از استعداد‌های الهی خود در جهت صحیح استفاده نمی‌کنند.

رفع محرومیت از خود محرومان آغاز می‌شود

وی افزود: افرادی هستند که اعضای بدنشان مشکل دارد، اما با دست معیوب و پای معیوب افراد بسیاری را از نزدیک دیدم که با معلولیت‌های بسیار سنگین کار‌های بسیار بزرگی در تاریخ انجام دادند. به عنوان مثال یک خیاط خانم فلجی بود و بسیار برای زندگی خود و خانواه مشکلی ایجاد کرده بود، اما به فکر افتاد که کاری کند، یک خیاطی زیبا و جذابی را به پا کرد و لباس‌هایی را دوخت که خیاط‌های دیگر نمی‌توانستند و بازار گرمی پیدا  کرد و هنوز هم بازار خوبی دارد، هم خودش را اداره کرد و هم اطرافیان دیگر را هم به خوبی دارد اداره می‌کند یعنی انسان‌های معلول ناتوان می‌توانند بالاترین کار را انجام دهند، من از این مثال‌ها بسیار دارم.

وی گفت: نمونه دیگر، یک روزی دیدم که کسی با معلولیت بسیار زیادی سوار اتوبوس شد، از او پرسیدم که کارش چیست؟ پاسخ داد: فروشگاه بزرگی دارم و خودم به اصفهان می‌روم و اجناسی را خریداری می‌کنم. نمونه دیگری که به آن اشاره می‌کنم، مربوط به افراد فقیر جامعه است، سه عزیز بودند که اکنون کارگاه تولیدی بسیار بزرگی در شهرستان تنکابن دارند، این افراد تولید مصالح گوناگون ساختمانی انجام می‌دهند، آن‌ها با دست خالی در انباری پدر به کار شروع کردند، با مصالح خانوادگی مصالح را شروع کردند بلافاصله این مصالح چنان مشتری پیدا کرد که به کارگاه ۳۰۰ متری تبدیل شد و الان یک کارگاه بسیار عظیم با چندین کارگر دارند و مصالحی را به سراسر کشور می‌فرستند.

وی اظهار کرد: من بسیاری از افراد را دیدم که بدون هیچ گونه پشتوانه مالی و وام کار را شروع کردند و پیش رفتند بنابراین معتقدم اولین شرط رفع محرومیت شروع از خود انسان است، دیگران هر چه کمک کنند روزمره است و تمام می‌شود، اما تا خود انسان کار را شروع نکند محرومیت هم رفع نمی‌شود.

متأسفانه امیدی به خیلی از مسئولان نیست

وی در مورد عملکرد و وظایف مسئولین در جهت رفع محرومیت تا به امروز، گفت: متأسفانه امیدی به خیلی از مسئولان نیست، خیلی از آقایان مسئول کار خود هستند و برخی تکلیف حساب نمی‌کنند. اگر مسئولین دستورات مقام معظم رهبری را در زمینه جهش تولید و رفع موانع تولید جدی می‌گرفتند، امروز اوضاع بسیار بهتر بود. سالهاست که رهبر عزیزتر از جانمان برای تولید و جهش تولید و اقتصاد مقاومتی فریاد می‌زنند، اگر این طرح‌ها اجرا می‌شد نه تنها محرومیت ایران بلکه محرومیت بسیاری از کشور‌ها را برطرف می‌کردیم، اما متأسفانه این همه دستورات سازنده و بنیادی بسیار مهم و مفید در زمینه اقتصاد مقاومتی و جهش تولید و دستورات فراوانی که رهبری هر سال به عنوان آغاز سال نو و نامگذاری‌های اقتصادی می‌کنند، مورد همت مسئولین قرار نمی‌گیرد و کار جدی انجام نمی‌دهند و مشکلات محرومیت روز به روز بیشتر می‌شود.

پوراکبر بیان کرد: از زمانی که آقای رییس به میدان آمده، بسیاری از کارخانه‌های تعطیل شده را دایر کرده و خیلی از عقب ماندگی‌ها را  جبران می‌کند، بسیاری از مسئولین باید مانند آقای رییسی کار‌های انقلابی را شروع کنند، دولت ما هم باید مانند ایشان به این سلامت و جدیت و قانونمداری و پاکی به وظایف خود عمل کند، اگر شروع کنیم محرومیت در مملکت نمی‌ماند. متأسفانه فساد تیشه به ریشه تمام مملکت می‌زند و تمام سرمایه‌های ما را بر باد می‌دهد، اگر به دستورات مقام معظم رهبری و روش آقای رئیسی برگردیم، بسیاری از محرومیت‌ها و کمبود‌ها حل می‌شود.

بهترین مراکز معتبر برای رساندن کمک‌های مردمی به محرومین نهاد‌های رسمی هستند

 وی به وظیفه علما و موسسات مردمی در جهت رفع محرومیت اشاره و خاطرنشان کرد: موسسات خیریه مردمی در کشور کم نیستند با اینکه نهاد‌های ارزشمند خدمتگذاری به جامعه هم کم نیستند از کمیته امداد که خدمات شایانی دارد و شخصاً به آنان بسیار اعتماد دارم، چون در طول تاریخ انقلاب با کمیته امداد کار کردم و همچنان رتبه اول برای آنان قائل هستم. سازمان بهزیستی هم خدمات شایانی انجام می‌دهد و گرفتاری‌هایی هم که در جامعه از فساد مطرح می‌شود، دامن آن‌ها را آلود نکرده و سالم و پاک خدمت کردند و موقعیت خود سوء استفاده نکردند. معتقدم بهترین مراکز معتبر برای جامعه همین نهاد‌های رسمی خدمتگذاری هستند به اضافه موسساات خیریه مردمی هم امروز در جامعه منشا آثار و خدمات هستند.

وی افزود: براساس تجربیاتی که دارم، دفاتر ائمه جمعه و موسساتی که با این مراکز در زمینه رفع محرومیت بسیار در ارتباط هستند، مطمئن و قابل اعتماد می‌باشند و انسان می‌تواند با خیال راحت هر مالی که می‌خواهد برای کمک به محرومین در اختیار آنان قرار دهد.

پوراکبر تأکید کرد: حوزه‌های علمیه کشور هم در این صحنه وارد میدان شدند و کار می‌کنند و قابل اطمینان هستند و کسی شکی ندارد. به طور کلی انسان اهل خیر زمانی که به میدان برود، سازمان ها، موسسات و افراد قابل اعتماد را پیدا می‌کند، چون تعداد آن‌ها کم نیست.

محرومیت مشکلات خانوادگی و اخلاقی بسیاری به وجود آورده است

پوراکبر درباره آسیب‌های ازدیاد محرومیت در کشور گفت: در حال حاضر محرومیت مشکلات خانوادگی و اخلاقی بسیاری به وجود آورده است، متأسفانه بخشی از سرقت‌ها در جامعه و برخی از نا امنی ها، به دلیل محرومیت هاست. برخی به دلیل محرومیت دست به حرکات ناروایی می‌زنند، هم مشکلات اخلاقی و امنیتی در جامعه به وجود می‌آید و هم مشکلات خانوادگی به وجود می‌آید، مسایل گوناگون خانواده هم به همین مساله برمی گردد، در حال حاضر یک خطر شدید، نسل آینده ملت ایران است که همه کارشناسان به اتفاق می‌گویند و رهبر عزیز نیز می‌فرمایند که بدن من از گزارش راجع به نسل ملت ایران می‌لرزد.   ایشان مکرر فریاد می‌زنند که برای نسل آینده اقدامی شود. مشکلات اقتصادی بهانه‌ای برای ممانعت از فرزندآوری شده است. با خطر شدیدی که در انتظار نسل آینده ایران است چندان فاصله نداریم. به زودی ملت ایران گرفتار یک بحران جمعیتی می‌شوند که نمی‌توان مانع آن شد و آن را حل کرد. باید زودتر این بهانه‌ها و عواملی که برای جلوگیری از نسل وجود دارد را برطرف کنیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از شفقنا، تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۹، کد خبر: ۱۰۶۵۶۷۶، fa.shafaqna.com