شعار سال: فرشته طائرپور در یادداشتی نوشت: چاره‌ای نداریم جز اینکه امیدمان را به مجلسی دیگر، نمایندگانی فهیم‌تر و کمیسیون‌هایی فرهنگی‌تر از کمیسیون فرهنگی این دوره از مجلس ببندیم. ماه‌هاست که در حال مذاکره با نمایندگان ذیربط در مجلس و توضیح واقعیت‌های عرصه فرهنگ و هنر به آن‌ها و به مشاوران اقتصادی دولت هستیم.

آقایان و خانم‌هایی که بعنوان نماینده ملت در مجلس نشسته اند و هنوز نمی‌دانند که معنای واقعی سلبریتی چیست و اساسا چند درصد از فعالان حوزه فرهنگ و هنر، دارای درآمد‌های مکفی و یا درآمد‌های متوسط، اما پایدار برای پرداخت مالیات هستند، با تصویب چنین قانونی، نقش تاریخی، فرهنگی و حتی اقتصادی خودرا امروز به بدترین شکل ممکنه ایفا کردند و جامعه فرهنگی-هنری کشور این اقدام آن‌ها و این روز خسارتبار را هرگز از یاد نخواهد برد.

شاید تصمیم امروز مجلس به زعم نمایندگان موافق این قانون، در افزایش نارضایتی هنرمندان از دولت فعلی -در آستانه پایان کارش- موثر و مفید باشد، اما نقش آسیب رسان قوه مقننه در این مقطع، بخاطر درازمدت بودن خساراتش، بیش از نقش قوه مجریه، در زندگی و حافظه این قشر از جامعه تاثیر خواهد داشت.

از میان بیش از هشتصد بازیگر اصلی و فرعی، پرکار و کم کار و بیکار، چه تعدادی را این نمایندگان مجلس می‌توانند نام برند که بر اساس شایعاتی که درمورد آن‌ها شنیده اند، قانون رفع معافیت را برای همه آحاد سینمایی و تئاتری و... تصویب کرده اند؟!

از شرایط زندگی و مشکلات معیشتی بیش از پنجاه هزار هنرمند نامی و ناشناس و بی پناه در رشته‌های مختلف سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی، چه اطلاعات دقیقی داشته اند که فکر کردند بجای وضع قوانین حامیانه برای کمک به آن‌ها و جبران خسارت‌های ایام بیکاری‌های ماهانه و سالانه شان، بهترست تنها امتیاز قانونی آن‌ها راهم منتفی کرده و بابت انتقاد‌ها و موضع گیری‌های اجتماعی شان، انتقامی از آن‌ها گرفته شود!

این تصمیم مجلس در سال کرونا، که فعالیت‌های هنری زودتر و بیشتر از همه فعالیت‌ها و مشاغل با تعطیلی و زیان مواجه شدند، بی شک یک خطای بزرگ و جبران ناپذیر در مدیریت روانی جامعه به حساب می‌آید.

در چنین تنگنا‌های فزاینده و شرایط آزاردهنده ای، چگونه انتظار می‌رود نویسندگان، فیلمسازان و سایر عوامل دست اندرکار عرصه فرهنگ، از امید و نشاط و آرمان قصه بسازند و اوقات مردم کشور را شاد کنند، در شرایطی که اوقات خودشان مدام تلخ‌تر و تلخ‌تر می‌شود؟!

از کارشناسان اقتصادی دولت و سازمان مالیاتی می‌پرسیم: «این بود پاسخ مناسب به رفتار مثال زدنی اهالی سینما به قانونمند شدن برای انجام تکالیف قانونی شان طی همه سال‌های اخیر؟»

از نمایندگان مجلس در کمیسیون فرهنگی می‌پرسیم: «این بود عمل به وعده‌های انتخاباتی تان در مورد برقراری عدالت و اعتنا به فرهنگ و هنر کشور؟!»

و از ملت ایران می‌پرسیم: «..؟»

***

یادمان می‌ماند که پنجم اسفند سال ۹۹ را تا همیشه روز جفای مجلس یازدهم به جامعه هنری و سینمایی کشور بنامیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از اعتمادآنلاین، تاریخ انتشار ۵ اسفند ۹۹، کد خبر: ۴۶۶۹۸۶، etemadonline.com