شعار سال: روستا‌هایی در حاشیه چابهار وجود دارد که همچنان بی‌آب هستند و حتی یک مترآب لوله‌کشی ندارند.

حکایتی عجیب از گذراندن روزگار در منطقه‌ای که هم آب‌شیرین‌کن دارد هم دریا در یک‌قدمی آن است، اما مردمش لب تشنه‌اند.

روستا‌های کُمب، بله‌سر، عثمان‌آباد، هوت‌آباد و رمین با جمعیتی بیش از ۴۰ هزار نفر در نوار ساحلی دریایی به عظمت عمان قرار دارند، اما دستشان حتی یک لیوان آب‌شرب کوتاه است.

در سفر به چابهار و روستا‌های حاشیه‌ای آن، عمق فاجعه را جایی یافتم که برای تأمین آب شرب مردم این روستاها، طرح شیرین‌سازی آب دریا در سال ۹۷ به بهره‌برداری رسیده اما پس از یک‌ماه آب‌رسانی به روستاها، تعطیل شده و حالا سه سال است که خاک می‌خورد.

طرحی که به گفته پارسا مدیرعامل آن از سال ۹۱ به بعد حدود ۳۰ میلیارد تومان برای احداث آن هزینه شده است  اما کج سلیقی برخی مدیران و نبود خرید تضمینی آب باعث شده هم سرمایه میلیاردی این سرمایه‌گذار خاک بخورد و هم مردم در تشنگی روزگار سختی داشته باشند.

میایی رئیس شورای روستای کمب شهرستان چابهار می‌گوید: ۹۸ درصد مردم روستا از حوضچه‌های آب استفاده می‌کنند و تنها ۲ درصد مردم روستا از تانکر روی پشت بام منازل برای تأمین آب شرب استفاده می‌کنند.

یردشتی یکی از جوانان این روستا می‌افزاید: استفاده از حوضچه‌ها برای انبار آب غیر بهداشتی است، اما مجبوریم این شرایط را تحمل کنیم، چون در روستا حتی یک متر لوله کشی آب وجود ندارد.

او می‌گوید: پرکردن این حوضچه‌های غیر بهداشتی هم مبالغ سنگینی بر دوش خانواده‌های روستایی می‌گذارد هم باید بین ۳ تا ۴ روز در انتظار بمانیم تا بتوانیم این حوضچه‌ها را پر کنیم.

میر دشتی ادامه می دهد: هر تانکر ۵ هزار لیتری را مجبوریم ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومان بخریم و در این حوضچه‌ها تخلیه کنیم که بتوانیم از آن برای آشامیدن استفاده کنیم که در بسیاری از مواقع آب در این حوضچه‌ها می‌گندد و لجن می‌گیرد.

این حکایت تلخ فقط مختص روستای کمبِ ۱۳ هزار نفره نیست. روستا‌های رمین، عثمان آباد، بله سر و هوت آباد هم شرایط مشابهی همچون کُمب دارند.

تانکر آب شرب دولتی ۲۵۰ هزار تومان/ تانکر آب شرب غیردولتی ۵۰ هزار تومان!

در حال حاضر هر تانکر ۵ هزار لیتری آب شرب ۲۵۰ هزار تومان به روستاییان فروخته می‌شود، اما سرمایه گذار بخش خصوصی می‌گوید با راه اندازی دوباره این طرح، هر تانکر آب شرب را می‌توان ۵۰ هزار تومان به روستاییان رساند، یعنی یک پنجم ارزان تر.

سه هفته قبل برای پیگیری این موضوع با معاون عمرانی استاندار و شرکت و آب و فاضلاب استان سیستان و بلوچستان تماس‌های مکرری گرفتیم، اما در این خصوص حاضر به پاسخ نشد. 

به سراغ تقی‌زاده خامسی معاون وزیر نیرو در پایتخت که رفتیم در این باره گفت: اگر در قراردادی خرید تضمینی آب شرب دیده شود ما مشکلی در خرید آن نداریم.

این صحبت‌های معاون وزیر نیرو نشان می‌دهد گویا حتی وزارت نیرو هم پس از افتتاح این طرح، آن را به فراموشی سپرده تا مردم محروم این روستا‌ها همچنان در بی‌آبی سر کنند.

پس از انتشار گزارش "تشنگانِ لب دریا" در سایت باشگاه خبرنگاران جوان، مسئولان استانی آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان به آن واکنش نشان دادند.

سلیمانی مدیر روابط عمومی آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان در تماس تلفنی مشکلات موجود طرح این را گردن مجری آن انداخت و گفت: تعهداتی که مجری این طرح باید اجرا می‌کرد، اجرا نشده است و نظر کارشناسان آبفای استان را جلب نکرده است.

او  در جواب به این سؤال که کدام‌یک از تعهدات مجری طرح انجام نشده است افزود: از خود مجری طرح بپرسید کدام‌یک از تعهدات او انجام نشده، ما نمی‌گوییم کدام تعهدات انجام نشده است، ولی مجری طرح شما را دور زده است. از رسانه برای اهداف شخصی خود استفاده کرده است و رسانه به نفع او پیگیری می‌کند.

مدیر روابط عمومی آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان حتی اجازه نداد برای پیگیری این موضوع با مدیرکل آبفای استان صحبت کنیم تا شاید گره کور این طرح پس از سه سال باز شود.

پس از  تماس تلفنی، با مدیرعامل طرح آب‌شیرین‌کن که به گفته خود مجبور شده دیگر در ایران سرمایه‌گذاری نکند و به کشور عمان رفته است، صحبت کردم.

او می‌گوید: مگر می‌شود ۱۳ مجوز از ادارات و نهاد‌های مختلف اخذ کنیم و حدود ۳۰ میلیارد تومان سرمایه شخصی را در این بیابان سرمایه‌گذاری کنیم آن هم بدون هدف یا بدون هماهنگی یا اخذ مجوز؟

پارسا می‌گوید: من با تمام وجود پای کار بوده‌ام و هزینه هم کرده‌ام و در هیچ تعهدی کوتاهی نکردم. اگر می‌گویند من به تعهداتم عمل نکردم بیان کنند؟ چه تعهدی بالاتر از این‌که سرمایه گذاری میلیاردی کردم بدون این‌که حتی یک ریالی برایم سود داشته باشد؟

اگر در حوزه دیگری یا کشور دیگری سرمایه‌گذاری می‌کردم خیلی زودتر به سود کلان می‌رسیدم، اما وقتی دیدم مردم منطقه مشکل تأمین آب‌شرب دارند به کمک مردم آمدم، اما حالا پس از این‌که طرح به بهره‌برداری رسیده است هیچ‌کس پیگیری نمی‌کند تا آب شرب در سریع‌ترین زمان ممکن و با کم‌ترین قیمت به دست مردم برسد.

دولت هر تانکر ۵ هزار لیتری را تا ۲۵۰ هزار تومان به مردم این روستا‌ها می‌فروشد، اما این در حالی است که با افتتاح این طرح می‌توان آب شرب را با یک پنجم قیمت فعلی، به دست مردم رساند.

صدای مردم تشنه به وزارت نیرو رسید؟  

حالا پس از سه هفته از پخش این گزارش در رسانه ملی و انتشار آن، رضا اردکانیان وزیر نیرو پس از مطرح شدن مشکل این طرح در نشست خبری این وزارت‌خانه در جواب به سؤال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: این مورد خاص با بیان مشکلات و شرح ماجرا و گلایه‌هایی که وجود دارد را مکتوب و به دفترم ارسال شود تا به صورت ویژه پیگیری و مشکل این طرح مرتفع شود.

هرچند وزیر نیرو وعده پیگیری و رفع مشکل این طرح را داده تا آب شرب، کام خشک روستاییان را‌تر کند، اما سه سال از خاک خوردن این طرح می‌گذرد و مردم همچنان در بی‌آبی سر می‌کنند.

شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۹۹، کد خبر: ۷۶۸۷۷۶۰، www.yjc.ir.