گرچه می‌توان گفت که این محصول غذایی را نیز درصف طولانی دیگر محصولات غذایی قاچاقی که در فروشگاه‌ها هستند گنجاند اما از جمله مواردی که این موضوع را جالب تر می‌کند این است که برخی تناقض گویی ها درباره ورود آب بسته‌بندی به بازار توسط دستگاه های متولی امر نظارت بر بازار و واردات وجود دارد.

پیمان فروهر – دبیر انجمن تولیدکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی- با اشاره به رویکرد نهادهای مربوط به آب های خارجی موجود در بازار می‌گوید گمرک و سازمان غذا و دارو، دو نهاد مرتبط با این موضوع هستند که هر دو هرگونه ارائه مجوز برای واردات آب را به شدت تکذیب می‌کنند.

این گفته‌های فروهر در حالی است که چندی پیش نیره پیروز بخت - رئیس سازمان ملی استاندارد - گفت که "اگر آب ها از مبادی گمرکی و مرزهای رسمی وارد شوند مورد بازرسی و بررسی قرار می گیرند و اجازه ورود به بازار را پیدا می‌کنند. مواردی بوده که مجوز برای واردات آب‌های معدنی و آشامیدنی صادر شده است و ما هم بر مبنای استانداردهای آب معدنی و آب آشامیدنی آنها را کنترل کردیم".

تکذیب گمرک و سازمان غذا و دارو و تایید سازمان ملی استاندار درباره صدور مجوز برای واردات آب آشامیدنی در حالی است که بر ابهام در این باره می افزاید.

با وجود تمام این ها به گفته پیمان فروهر، حجم آب‌های معدنی خارجی که به هر طریقی وارد بازار شده‌اند با توجه به قیمت و جامعه هدفی که دارد از چشم صنایع تولید کننده آب بسته‌بندی در ایران کاملا قابل صرف‌نظر کردن است اما نکته بدیهی این است که همین مقدار هم بیش از چیزی است که بتوان آن را به تجارت چمدانی نسبت داد و اگر فرض را بر صداقت ادعای گمرک و سازمان غذا و دارو مبنی عدم صدور مجوز برای واردات آب بگذاریم، باید گفت که آب های آشامیدنی خارجی گران قیمت که در بازار و فضای مجازی به فروش می رسند، قاچاق هستند.

دبیر انجمن تولیدکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی همچنین قاچاق بودن این نوع کالا را علیرغم تمام اطمینانی که شاید به برندهای بزرگ و لوکس آب معدنی می توان داشت را همراه با پتانسیل رویدادهای غیر بهداشتی و خطر آفرین دانست. زیرا از آنجاکه این محصولات از طریق مبادی و پروتکل های رسمی وارد کشور نشدند، ممکن است در فرایند جابجایی و شرایط نگهداری دچار آسیب های خارج از استاندارد شوند.

بررسی آمار گمرک درباره واردات آب نشان می‌دهد که کد تعرفه ۲۲۰۲۱۰۰۰ با عنوان «آب (همچنین آبهای معدنی و گازدار شده)، که به آن قند، شیرین کننده ...، افزوده شده باشد»، تنها تعرفه موجود در جدول واردات شش ماهه ابتدای سال ۱۳۹۵ بوده که ارزش ۳۷ دلار و وزن پنج کیلوگرم از مبدأ اتریش به ایران وارد شده است.

این در حالی است که از همین کد و تعرفه در سال گذشته محموله هایی از آلمان با وزن حدود ۱۶ تن و به ارزش ۴۱۳۱ دلار و از اسپانیا نیز به ارزش ۱۸ هزار و ۸۱۵ دلار و حجم حدود ۴۳ تن واردات صورت گرفته است.

مجموع این آمار و ارقام، گذشته از آن که پاسخ یک پارچه ای از سوی مسئولان نداشته است، در صنعتی صورت می‌گیرد که شاید تنها صنعتی در ایران باشد که تمام شرکت های بزرگ دنیا از جمله کوکا، پپسی، نستله و دنون به عنوان سرمایه‌گذاری یا تولید مشترک در آن حضور دارند و حتی اگر صاحبان داخلی صنعت آب بسته بندی این پدیده را به عنوان تهدید نبینند، برای موضوع سلامت غذایی، عدم نظارت و پاسخگویی تصدیان و موضوع قاچاق کالای لوکس جلوه مناسبی در بازار داخلی ندارد.