شعار سال:زمانی که گوگل و فیس بوک و دیگر الگوریتم ها به پیشگویانی همه چیز دان بدل شوند، ممکن است به کارگزار و سپس حاکم و فرمانروا تبدیل شوند؛ برای درک این نکته نرم افزار ویز را در نظر بگیرید:

نرم افزار مسیریابی متکی بر جی‌پی‌اس که این روزها بسیاری از رانندگان از آن استفاده می کنند. ویز تنها نقشه نیست، میلیون ها کاربر پیوسته آن را در وضعیت راه بندان و تصادف خودروها و ماشین های پلیس روزآمد می کنند. همین علت است که ویز می‌داند چطور شما را از راهبندانی سنگین دور کند و از کوتاهترین مسیر به مقصد برساند. وقتی به تقاطعی رسیدید و حس شما گفت به راست بپیچید و ویز گفت به چپ بپیچید، دیر یا زود متوجه می شوید بهتر است به جای احساسات به ویز گوش دهید.

در آغاز به نظر می رسد الگوریتم ویز تنها مانند پیشگو عمل می کند؛ ما سوالی می پرسیم و پیشگو جواب می دهد اما تصمیم گیری به عهده خودمان است.اما اگر این پیشگو در جلب اعتماد ما موفق شود،

 به طور منطقی گام بعدی این است که به عامل یا کارگزار بدل شود. ما تنها هدفی نهایی برای الگوریتم تعیین می کنیم و سپس او بدون نظارت ما برای تحقق آن هدف وارد عمل می‌شود.
 
درباره ویز این اتفاق زمانی روی می دهد که آنرا به خودرویی خودران وصل کنیم و به او بگوییم که برای رفتن به خانه از کوتاهترین راه برو یا از تماشایی ترین مسیر برو یا از راهی برو که کمترین میزان آلودگی هوا را ایجاد کند.

ما صاحب اختیاریم. اما این امتیاز را به ویز واگذار می‌کنیم تا دستورهای مان را عملی کند. سرانجام ممکن است ویز فرمانروایی کند احتمال دارد او با قدرت بسیار زیاد و دانشی بسیار بیش از ما به دستکاری کردن در وجود ما شکل دادن به خواسته های ما و تصمیم‌گیری به جای ما بپردازد.

پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال، برگرفته از کانال رسمی دکتر سعید خزائی