شعار سال: احتمال وقوع حریق در واحدهای تولید عایق‌های حرارتی بواسطه ماهیت کار و استفاده از مواد اولیه‌ای همچون نفت و قیر بسیار بالاست و در صورتی که یک واحد صنعتی در مکانی مانند شهرک صنعتی گرفتار حریق شده و به موقع اقدامی برای مهار آتش صورت نگیرد، این بلای خانمانسوز منزل به منزل سرایت کرده و خود را به دیگر واحدهای صنعتی می‌رساند.

همین مسایل نشانگر اهمیت وجود واحد‌های اطفاء حریق یا همان آتش‌نشانی در شهرک‌های صنعتی و نقش بسیار مهمی است که آنها در حفاظت از جان و مال صنعتگران ایفا می‌کنند.

اغلب واحدهای صنعتی شهرستان دلیجان را واحدهای صنعتی تولید عایق‌های رطوبتی تشکیل می‌دهد. این واحدها در قطب صنعتی بوعلی، ناحیه‌های صنعتی راونج و دودهک و شهرک صنعتی دلیجان در کنار دیگر واحدهای تولیدی مشغول به فعالیت هستند.

علاوه بر اهمیت و حساسیت این موضوع فاصله این مکان‌های صنعتی از مرکز شهر دلیجان نکته‌ای قابل توجه است.

قطب صنعتی بوعلی در چهار کیلومتری جنوب غربی، شهرک صنعتی دلیجان در هفت کیلومتری جنوب، ناحیه صنعتی راونج در 18 کیلومتری و حدودا در شرق و ناحیه صنعتی دودهک حدودا در 19 کیلومتری شرق دلیجان واقع شده‌اند.

حال به فرض در صورت بروز آتش‌سوزی به صورت هم‌زمان در دو شهرک صنعتی یا اصلا در یکی از آنها این سوال وجود دارد که آیا آتش‌نشانی آن‌قدر تجهیزات دارد که بتواند این مسافت‌ها را به موقع پوشش دهد؟

*بالای 70 درصد موارد اطفاء حریق دلیجان مربوط به واحدهای صنعتی است

سخن‌گوی شورای شهر دلیجان در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به وجود شهرک و واحد و قطب صنعتی در نقاط مختلف دلیجان گفت: به جرأت می‌توان گفت بالای 70 درصد عملیات آتش‌نشانی محدوده شهری دلیجان مربوط به اطفاء حریق واحدهای صنعتی است.

وی مناطق صنعتی دلیجان را فاقد آتش‌نشانی یا فاقد تجهیزات لازم و کافی عنوان و بیان کرد: واحد آتش‌نشانی شهر دلیجان در صورت بروز حوادث باید به این مناطق خدمات ارائه دهد.

رحمان دلاوری با بیان اینکه اکثر واحدهای صنعتی دلیجان را واحدهای تولید عایق‌های رطوبتی و قیر تشکیل داده است، افزود: به همین جهت امکان بروز آتش‌سوزی در دلیجان بیش از سایر نقاط است و خطرات جدی واحدهای صنعتی را تهدید می‌کند.

این عضو شورای شهر با بیان اینکه در سال 1385 یک آتش‌نشان و یک کارگر کارخانه در جریان آتش‌سوزی جان باختند، افزود: عدم وجود تجهیزات مورد نیاز و پرسنل کافی سبب بروز حوادث ناگوارتری می‌شود.

وی ضمن اشاره به قرار گرفتن دلیجان در کریدور شمال جنوب بیان کرد: واحد آتش‌نشانی دلیجان باید در عملیات امداد و نجات جاده‌ای نیز مشارکت داشته باشد.

دلاوری با بیان اینکه آتش‌نشانی دلیجان در چند ساله اخیر به لحاظ تجهیزات و امکانات رشد مطلوبی داشته است، افزود: با همه اینها این واحد آتش‌نشانی باید به مناطق صنعتی، حوادث جاده‌ای و حوادث شهری خدمات‌رسانی داشته باشد، و این حجم کار با تجهیزات، پرسنل و امکانات موجود همخوانی ندارد.

وی ضمن اشاره به کمبود نیروی انسانی متخصص در این حوزه بیان کرد: متأسفانه تعدادی از پرسنل آتش‌نشانی حتی استخدام رسمی هم نیستند و در این وضعیت می‌توان گفت امنیت شغلی و جانی ندارند.

سخنگوی شورای شهر دلیجان تصریح کرد: شهرداری باید این موضوع را مورد پیگیری قرار می‌داد و با تبدیل وضعیت، حکم استخدام عادی و قراردادی به رسمی تبدیل می‌شد.

دلاوری در ادامه از عدم حمایت مسئولین در خصوص تجهیز و راه‌اندازی واحدهای آتش‌نشانی مناطق صنعتی انتقاد و بیان کرد: با توجه به وجود واحدهای تولید عایق‌های رطوبتی در دلیجان سرعت امدادرسانی و اطفاء حریق بسیار مهم است و به این موضوع باید نگاه ویژه‌ای شود.

به گزارش ایسنا، با وجود حجم بالای واحدهای تولید عایق در این شهرستان، نبود امکانات اطفاء حریق یک خلاء بزرگ محسوب می‌شود که می‌تواند فاجعه خلق کند، ولی به هر حال عادت همیشگی ما که ابتدا تجربه و در مرحله بعد اقدام را رقم می‌زند مانع عملکردی مطلوب می‌شود، در صورتی که اهمال در این زمینه بازی با جان و مال مردم است.

قطعا فاصله‌ای که ماشین‌های آتش‌نشانی شهر دلیجان تا شهرک‌ها می‌پیمایند سبب از دست رفتن زمان و گسترده شدن محدوده آتش‌ می‌شود و حجم خسارت افزایش پیدا می‌کند، در حالی که با توجه به وجود مواد آتش‌زا سرعت عمل اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

*پول‌هایی که صرف بازسازی کارخانه سوخته شده می‌شود

به گزارش ایسنا، عضو هیأت امنای شهرک‌ صنعتی دلیجان ضمن اشاره به وجود دو ماشین آتش‌نشانی در این شهرک گفت: در این شهرک حدود 50 واحد تولید عایق‌ وجود دارد و این دو ماشین کفاف واحدهای صنعتی موجود در این شهرک در زمان بروز حوادث بزرگ را نمی‌دهد.

محمدرضا خلیلی ضمن انتقاد از مسئولین به جهت کوتاهی در این رابطه افزود: سوختن یک کارخانه در حقیقت سوختن اموال یک شخص نیست، بلکه هدر رفتن سرمایه ملی است و ما در حقیقت هزینه خرید ماشین آتش‌نشانی را صرف بازسازی کارخانه سوخته شده می‌کنیم.

این عضو هیأت امنا در پاسخ به این سوأل که نیروی متخصص جهت اطفاء حریق در شهرک‌ و واحدهای صنعتی وجود دارد، تصریح کرد: شش نفر پرسنل جهت اطفاء حریق در شهرک جاده اصفهان و شهرک راونج آموزش دیده‌اند، ولی قطعا این تعداد جهت امدادرسانی به این مناطق کافی نیستند.

خلیلی ادامه داد: با توجه به وجود مواد آتش‌زا در شهرک‌ها، در بیشتر مواقع بکار گرفتن امکانات موجود و حتی اعزام تیم آتش‌نشانی از دلیجان نیز جوابگو نیست و از محلات و نراق کمک می‌خواهیم.

وی ضمن اشاره به آتش‌سوزی در یک واحد تولیدی الیاف و تشک خوشخواب که حدود 15 روز قبل در شهرک صنعتی جاده اصفهان رخ داد، بیان کرد: ما به تجهیزات و امکانات بیشتری نیاز داریم که بتوانیم با حوادث این مناطق مقابله کنیم.

*ضرورت استقرار آتش نشانی در شهرک‌های صنعتی

به گزارش ایسنا، رییس آتش‌نشانی دلیجان نیز در خصوص تجهیزات و امکانات موجود در این واحد گفت: پنج ماشین که شامل دو ماشین نیمه‌سنگین و سه ماشین سبک است را در اختیار داریم و 17 نفر نیز تیم پرسنل این واحد را تشکیل می‌دهند.

محمد بیگی با بیان اینکه این واحد جهت ارائه خدمات شهری در نظر گرفته شده است، بیان کرد: با اینکه مناطق صنعتی در حوزه مسئولیت ما تعریف نشده‌اند ولی به دلیل نبود امکانات کافی در این مناطق در زمان بروز حوادث تیم آتش‌نشانی اعزام می‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که در صورت اعزام نیرو به شهرک‌ها و همزمانی بروز حادثه در محدوده شهری، در امدادرسانی خللی وارد خواهد شد، افزود: مواقعی که در شهرک‌ها حادثه‌ای اتفاق می‌افتد بخشی دو ماشین از پنج ماشین موجود در واحد آتش‌نشانی نگه داشته شده و مابقی اعزام می‌شوند، همه تیم و پرسنل نیز فراخوانده می‌شوند.

رییس آتش‌نشانی دلیجان با بیان اینکه در ارائه خدمات شهری کمبود نیرو و امکانات وجود ندارد، افزود: به دلیل کمبود امکانات و نیرو در شهرک‌های صنعتی بیشتر مواقع از این واحد باید نیرو اعزام شود. چنانکه در طول سال در محدوده شهری به ندرت آتش‌سوزی را شاهد هستیم و اکثر خدمات به شهرک‌های صنعتی ارائه می‌شود.

بیگی با این توضیح که آتش‌سوزی واحد‌های صنعتی به خصوص واحدهای تولید عایق‌های حرارتی سریع گسترش می‌یابند، بیان کرد: نیاز است که در شهرک‌ها واحد آتش‌نشانی احداث شود چراکه ممکن است در برخی موارد توان ما به اندازه دامنه حوادث نباشد.

*سرمایه‌هایی که دود می‌شود

به گزارش ایسنا، عضو هیئت امنای شرکت عمران قطب صنعتی بوعلی نیز گفت: علیرغم وجود واحدهای خطرآفرین در این قطب صنعتی قدیمی، آتش‌نشانی در این منطقه وجود ندارد.

محمود نصیری ضمن اشاره به فعالیت حدود 10 واحد صنعتی در این قطب صنعتی بیان کرد: این واحدها میزان سرمایه بالایی دارند و آتش‌سوزی در آنها حادثه بزرگی را رقم می‌زند.

وی با بیان اینکه حدود 70 واحد صنعتی در این قطب فعال هستند، گفت: این قطب صنعتی سابقه‌ای طولانی دارد و واحدهای مهمی در آن مشغول فعالیتند، براین اساس، وجود آتش‌نشانی در این منطقه بسیار اهمیت دارد.

عضو هیات امنای قطب صنعتی بوعلی افزود: این قطب صنعتی به محدوده شهری نزدیک است، اما با توجه به اهمیت زمان در کنترل آتش‌سوزی، انتظار کشیدن برای دریافت خدمات از آتش‌نشانی شهر دلیجان در زمان بروز حادثه شاید خیلی راهکار مناسبی نباشد.

*این قصه در راونج هم جریان دارد

به گزارش ایسنا، ناحیه صنعتی راونج نیز وضعیت چندان مناشبی ندارد و به گفته مدیرعامل این ناحیه صنعتی، یک ماشین آتش‌نشانی با ظرفیت دو هزار لیتر آب تنها سرمایه این ناحیه صنعتی برای کنترل آتش است.

مسلم ضیائی ضمن اشاره به فعالیت 50 واحد صنعتی این ناحیه بیان کرد: این ماشین قطعا جوابگوی نیاز واحدهای صنعتی موجود نیست.

وی با تاکید بر اهمیت زمان در اطفاء حریق خاطرنشان کرد: در صورت بروز حادثه‌ای که امکانات موجود در ناحیه جوابگوی آن نباشد، از آتش‌نشانی مرکز دلیجان کمک گرفته می‌شود که با توجه به فاصله حدود 18 کیلومتری این ناحیه صنعتی با دلیجان، گسترده شدن آتش‌ و بروز خسارات جانی و مالی فراوان سرنوشت ناگزیر واحد صنعتی حادثه‌دیده و دیگر واحدهای همسایه است.

مدیر عامل ناحیه صنعتی راونج ادامه داد: در بسیاری از مواقع شاهد بوده‌ایم که ثانیه‌ای تاخیر در رسیدگی به حادثه‌ای در این منطقه عمق فاجعه را بیشتر کرده است.

وی عدم همکاری سرمایه‌داران و کارخانه‌داران این ناحیه را از دیگر دلایل نبود تجهیزات کافی دانست و افزود: در صورتی که هر کارخانه‌دار به ازای هر متر مربع از واحد صنعتی خود مبلغ 200 ریال بپردازد می‌توانیم آتش‌نشانی را تجهیز کنیم.

ضیائی با انتقاد از عدم توجه مسئولین مرتبط در این زمینه گفت: با این شرایط سرمایه‌گذاران باید جهت تامین ایمنی واحد خود اقدام کنند.

به گزارش ایسنا، حتی بازسازی تصویری ذهنی از وقوع حوادثی همچون انفجار تجهیزات صنعتی یا بروز آتش‌سوزی‌های وحشتناک در یکی از این مناطق یا واحدهای تولیدی عایق رطوبتی ترسناک است بویژه اینکه انتقال سریع آتش در چنین مواقعی به هر علت که رخ داده باشد، دیگر واحدهای صنعتی را نیز به سرنوشتی بسیار دردناک دچار می‌کند و نمونه آن آتش سوزی مهیبی است که چند سال پیش در یکی از واحدهای صنعتی شازند رخ داد و خانواده‌های بسیاری را داغدار کرد.

بی‌گمان کل ماشین‌های آتش‌نشانی موجود در دلیجان که چندان هم مجهز نیستند در حال حاضر نمی‌توانند جوابگوی نیاز محدوده شهری و شهرک‌ها و نواحی صنعتی این شهرستان باشند، بویژه اینکه 23 نفر پرسنل هم به نظر نمی رسد بتوانند از پس چنین شهرستانی برآیند و قطعا تا زمان رسیدن نیروی امدادی از شهرهای هم‌جوار حجم آتش‌سوزی افزایش خواهد یافت.

عدم توجه به زیرساخت‌های مناسب در زمان استقرار واحدهای صنعتی در استان مرکزی قصه تازه‌ای نیست، اما آنچه هیچگاه کهنه نمی‌شود، داغ‌هایی است که چنین بی‌توجهی‌هایی بر دل مردمان گذارده و تاسف بابت سرمایه‌های عظیم انسانی و مالی است که در اثر چنین بی‌توجهی‌هایی از دست می‌روند.

عدم وجود تجهیزات و نیروی انسانی کافی در شهرک صنعتی شهید بابایی شازند پس از واقعه دردناکی که چند سال پیش رخ داد و چندی پیش در گزارش دیگری توسط این خبرگزاری از آن سخن به میان آمده است، یکی از مصادیق اینگونه بی‌توجهی‌هاست که در نهایت چوبش را مردمان می‌خورند نه مسئولان.

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از وب سایت خبرگزاری ايسنا، تاریخ انتشار: 26 آبان 1394، کد مطلب: 94082615672:www. isna.ir