«حیران»، نام روستایی در گیلان است که در فاصله ۲۰۳ کیلومتری رشت و نزدیکی اردبیل قرار دارد. این روستا به دلیل زیبایی طبیعی آن، بهعنوان یکی از مناطق نمونه گردشگری در کشور بهشمار میرود و با توجه به شرایط آب و هوایی مناسب، در سالیان اخیر مورد توجه گردشگران قرار گرفته و ساخت و ساز بناهای تفریحی و گردشگری در آن افزایش یافته است. از مهمترین جاذبههای گردشگری این روستا، گردنه آن است که در مسیر راه ارتباطی آستارا - اردبیل قرار دارد و آخرین منطقه حفاظتی گیلان محسوب میشود. این گردنه در بیشتر اوقات در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی درهها و کوهپایههای آن پوشیده از گل، گیاهان جنگلی و مرتعی است.
*صیانت از اراضی ملی
«احمد سیاوش پور» رئیس کل دادگستری گیلان در این خصوص از برخورد قاطع دستگاه قضایی با متجاوزان به منابع طبیعی و محیط زیست این استان خبر داد و افزود: کمیتهای در معاونت پیشگیری از وقوع جرم دادگستری گیلان فعال شده و نقاط آسیب پذیری مانند گردنه حیران را شناسایی کرده و اقدامهای پیشگیرانه را در جهت صیانت از اراضی ملی انجام خواهد داد.
سیاوش پور، منطقه حیران را دارای 2 هزار و 220 هکتار اراضی ملی و مستثنیات ذکر کرد و افزود: یک هزار و 47 هکتار از آن اراضی ملی و یک هزار و 200 هکتار مستثنیات است و با تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته اراضی ملی مورد تصرف قرار نگرفته است.
وی
با اشاره به طرح گردشگری تله کابین حیران، خاطرنشان کرد: 6 هکتار زمین از
طریق قانونی به آنان واگذار شده و ظاهراً در اجرای این طرح، خسارت و آسیبی
به منابع طبیعی وارد نشده است.
رئیس کل دادگستری گیلان با بیان اینکه اقدامهای شتابزده و غیرکارشناسی کمکی
به حل مشکل نخواهد کرد، اظهار داشت: حساسیت، دقت، توجه و به روز بودن نظارتها
از وظایف دستگاه قضایی و نظارتی است و باید در کمال آرامش، دقت و حساسیت
به مسائل و معضلات توجه شود.
وی از دادستانهای گیلان نیز خواست، در برخورد با متعرضان به انفال، مقتدرانه ورود و عمل کنند.
در همین حال«جواد زنجانی» فرماندار اردبیل نیز خواستار رسیدگی به موضوع تخریب منطقه حیران فارغ از هیجانات و مسائل سیاسی شد.
زنجانی در جلسه شورای اداری شهرستان اردبیل گفت: مدتها پیش نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل به مقامهای عالی کشور در زمینه تخریب منطقه حیران طی نامهای هشدار داده بودند که بدون پاسخ ماند.وی افزود: طی سفر ماه گذشته «اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس جمهوری به اردبیل، آیتالله «سید حسن عاملی» امام جمعه اردبیل به صورت تلویحی به آن نامه اشاره و از ارائه نشدن پاسخ مسئولانانتقاد کرد.
*رسیدگی به تخریب حیران دور از هیجانات
فرماندار اردبیل بیان کرد: پس از این ماجرا هیأتی عالی رتبه از مقامهای کشوری در حد معاونان وزیر برای بررسی موضوع به منطقه سفر کرده و گزارشی از شدت تخریبها ارائه شد و در کنار حیران، تخریب جنگلهای «فندقلو» و «اسالم» نیز مورد بحث قرار گرفت.
وی در مورد دلیل ورود مسئولان استان اردبیل به این موضوع، گفت: جنگلهای حیران در واقع در محدوده استحفاظی گیلان است، اما در زمینه محیط زیست و اقلیم نمیتوان مرزی قائل شد چرا که آسیبهای وارد شده در نهایت دامنگیر همه خواهد شد.
*اراضی تخریبی جزو منابع طبیعی نیست
«بهزاد انگورج» معاون امور جنگلهای کشور نیز پیش از این در این باره اظهار داشت اساساً محدودهای که مورد ساخت و ساز قرار گرفته محدوده مسکونی و اراضی زراعی بوده و تغییر کاربری صورت گرفته به موجب مصوبات مربوط به طرح هادی بوده است.
وی درباره اینکه چرا تخریبی صورت نگرفته، گفت: تخریبهایی که مرتبط با منابع طبیعی باشد را مد نظر قرار میدهیم، اما در این مورد تجاوزی به محدوده منابع طبیعی نداشتیم. این اراضی جزو منابع طبیعی نیست بلکه جزو اراضی زراعی است و ما در مجموع در ارتباط با گردنه حیران تنها یک موافقت را در رابطه با تله کابین داشتیم و مابقی اراضی که تغییر کاربری پیدا کرده در حوزه اراضی زراعی است و مجموعاً در محدوده حیران، تجاوزی که به منابع طبیعی شده باشد را عملاً ندیدیم.
*بازگشت مالکیت ۲۰ هکتار از اراضی حیران به منابع طبیعی
اما در همین حال، «داوود زارع» مدیرکل منابع طبیعی گیلان هم اظهار داشت: تخلفات منطقه حیران 2 فقره در حدود 2 هکتار بود که براساس پیگیریهای صورت گرفته، در نهایت رأی قاضی به نفع منابع طبیعی صادر شد و این اراضی به این سازمان عودت داده شد.
زارع با بیان اینکه منطقه آستارا ۵ هزار و ۲۰۰ هکتار طول دارد، افزود: این منطقه در سال۶۵ بخشی از اردبیل بود که در سال۶۸ به گیلان پیوست.
وی با اشاره به جنگلکاری در ۱۰۸ هکتار از اراضی حیران، گفت: بیش از ۸۰ درصد این عملیات موفقیتآمیز بوده و ۶۰ کیلومتر مرز بین مستثنیات و منابع طبیعی را مشخص کردیم.همچنین 6/3 هکتار از اراضی گردنه حیران به موضوع گردشگری و تله کابین اختصاص داده شده است.
با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از روزنامه ايران، سال بيست و يكم، شماره 6007، شنبه 31 مرداد 1394، صفحه14