اگر رسانههای آمریکایی و انگلیسی، هر روز خبر از فرار مسئولان کشور میدهند، میدانیم به ساده دلی دختران و پسران ما در خیابان دل بسته اند. دختران و پسرانی که باور کرده اند رهبران انقلابی قریب الوقوع شده اند! باور کرده اند جهانی به احترام شجاعت و جسارت آنها ایستاده و کف میزند! باور کرده اند دنیا عظمت کار نکرده آنها را به نظاره نشسته است! این جوانان معصوم البته تقصیر چندانی ندارند، ما آنها را از خود رانده ایم و دشمن با آغوش باز پذیرفته و سپس فریفته است. آنها بلاخره از وعدههای هر روزه و بی سرانجام دشمن خسته خواهند شد. وقتی دشمن به دنبال چاره کردن زمستان سرد خود رفت، از او زده خواهند شد. آنوقت به خانه باز خواهند گشت. کاش اینبار آنها را بپذیریم، حرف هایشان را بشنویم و دردهایشان را درمان کنیم. کاری کنیم تا چند صباحی دیگر دوباره سراغ غریبهها نروند.
شعار سال: شبکه فاکس نیوز آمریکا خبر از فرار مسئولان نظام از کشور داده است! نشریه انگلیسی دیلی اکسپرس هم گزارش کرده که روزانه پنج پرواز چارتر، خانواده مقامات فراری را از ایران خارج کرده و به سمت اروپا میبرد. برابر اعلام رسانه ها، دو نماینده پارلمانهای انگلیس و کانادا از دولتهای خود خواسته اند به مقامات فراری، اجازه اقامت و پناهندگی ندهند! همزمان جمعی از ایرانیان خارج از کشور شکوه کرده اند که کشورهای اروپایی و آمریکا اجازه کنار زدن جمهوری اسلامی را به معترضان نمیدهند!
عجب بلبشویی! اینها بخشی از اخبار دو روز گذشته رسانههای فارسی زبان بیگانه است. با این دست فرمانی که این رسانهها پیش میروند، الان نباید مسئولی در کشور باقی مانده باشد. حکما اینهایی هم که ما میبینیم همه بدل هستند! جالبش این است که در انقلاب ۵۷ هم، مسئولان حکومت پهلوی به همین آمریکا و انگلیس فرار کردند. گویا قرار است بین دو نیمه ای، فقط یک تعویض جا بین مسئولان صورت بگیرد. یعنی بعد از چهل سال، آن قبلیها از آمریکا و انگلیس برگردند ایران و این فعلیها به جای آنها بروند آمریکا و انگلیس. حتما بعدش آنها میشوند انقلابی و اینها میشوند ضدانقلاب و اپوزسیون خارج نشین! ملت ایران هم که فقط تماشاگر نیمکت نشین؟!
مانده ام چرا اینقدر همه چیز به آمریکا و انگلیس ختم میشود؟! یک بار دیگر مرور کنید: اینهایی که الان در خیابان هستند از رسانههای آمریکایی و انگلیسی شنیده اند که چهل سال پیش با توطئه آمریکا و انگلیس، نظام شکوهمند شاهنشاهی سرنگون شده و ایران به ورطه بدبختی افتاده است! آنوقت الان، همین رسانهها و سیاستمداران آمریکایی و انگلیسی، به معترضان توصیه میکنند برای بازگشت آن شکوه، جمهوری اسلامی را ساقط کنند و البته خبر میدهند که قرار است مسئولان فعلی تان بیایند پیش خودمان در آمریکا و انگلیس!
ما که آخر نفهمیدیم بلاخره از نظر این دوستان معترض و آن رسانههای مرجع فارسی زبان شان، آمریکا و انگلیس دوست و خیرخواه ملت ایران هستند یا دشمن آن؟ اینقدر فهمیدیم که گویا اینها قبول دارند که همه چیز منوط است به خواست و اراده آمریکا و انگلیس. به عبارت دیگر، این دوستان ابدا بدشان نمیآید که عروسک خیمه شب بازی باشند در خدمت آمریکا و انگلیس.
البته اینها تنها کسانی نیستند که میخواهند سرنوشت ملت شان را به دست خدایگان آمریکا و انگلیس بسپرند. آخرین کسانی که این کار را کردند زلنسکی و هوادارانش در اوکراین و البته رهبران آلمان و فرانسه و لهستان بودند. بخاطر گل روی آمریکا و انگلیس، اصرار داشتند پرچم دشمنی با روسیه را برافراشته و اوکراین را عضو ناتو کنند. الان اوکراین ویران شده، روسیه تضعیف شده و اتحادیه اروپا گرفتار در یک بحران اقتصادی عمیق.
چه چیزی بهتر از این برای آمریکا و انگلیس؟
البته ما آمریکا و انگلیس را خدا و "فعال ما یشاء" نمیدانیم. برعکس! اگر همچنان پشت این نظام مانده ایم به دلیل آنست که اعتقاد داریم اگر با وجود همه ضعفها و ناکارآمدیها و فسادها و تبعیضهای موجود در کشور، هنوز آمریکا و انگلیس با تمام آن متحدان ثروتمند اروپایی و عرب و چشم بادامی شان به علاوه ترکیه و اسراییل و همجنس بازان و تکفیریها و وهابیها و داعش و بعثیها و پژاک و کوموله و دموکرات و الاحوازیه و بقیه تجزیه طلبها و منافقین و سلطنت طلبها و البته لشکر مسئولان خائن و نفوذی، نتوانسته اند پشت این حکومت را زمین بزنند، به دلیل آن است که خدای احد و واحدی پشت آن ایستاده است. خدایی که نه در تسبیح آن مسئول ریش دار متظاهر، که در استغاثههای نیمه شب حاج قاسمها و حججیها و صدرزادهها تجلی یافته است.
اگر رسانههای آمریکایی و انگلیسی، هر روز خبر از فرار مسئولان کشور میدهند، میدانیم به ساده دلی دختران و پسران ما در خیابان دل بسته اند. دختران و پسرانی که باور کرده اند رهبران انقلابی قریب الوقوع شده اند! باور کرده اند جهانی به احترام شجاعت و جسارت آنها ایستاده و کف میزند! باور کرده اند دنیا عظمت کار نکرده آنها را به نظاره نشسته است! این جوانان معصوم البته تقصیر چندانی ندارند، ما آنها را از خود رانده ایم و دشمن با آغوش باز پذیرفته و سپس فریفته است. آنها بلاخره از وعدههای هر روزه و بی سرانجام دشمن خسته خواهند شد. وقتی دشمن به دنبال چاره کردن زمستان سرد خود رفت، از او زده خواهند شد. آنوقت به خانه باز خواهند گشت. کاش اینبار آنها را بپذیریم، حرف هایشان را بشنویم و دردهایشان را درمان کنیم. کاری کنیم تا چند صباحی دیگر دوباره سراغ غریبهها نروند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از جامعه خبری تحلیلی الف، تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۴۰۱، کدخبر: ۴۰۱۰۸۰۶۰۸۲، www.alef.ir