شعار سال: می‌گویند گاهی اوقات سکوت از ساعت‌ها گفتار و سطر‌ها نوشتار معنادارتر است؛ سکوت طیف قابل توجهی از اهالی ورزش در مقابل کارت زرد‌های مجلس به وزیر ورزش و جوانان و شایعات منتشره در فضای مجازی مبنی بر استعفای وزیر و تغییر در راس وزارتخانه را باید در گروه همان سکوت‌های معنادار دسته بندی کرد چرا که تکذیب این شایعات از سوی وزارتخانه نیز همچنان با همان سکوت معنادار همراه بود!

جامعه ورزش و اهالی واقعی آن، حتما نسبت به موضوعات جاری ورزش کشور حساسند و آنچه در این عرصه می‌گذرد برای آن‌ها مهم است، اما چه شده و چه می‌شود که در مقابل موضع صریح نمایندگان خود در خانه ملت نسبت به وزیر ورزش، هیچگونه واکنشی نداشته و عملا حمایتی قاطع و گسترده از شخص وزیر که از جنس ورزش و دارای تحصیلات عالیه ورزشی است، صورت نمی‌پذیرد.

مگر آرزوی اهالی ورزش قرار گرفتن وزیری از جنس خودشان در راس وزارتخانه نبود و سال‌ها از سیطره سیاسیون بر ورزش، گلایه نمی‌کردند؟ مگر دو سال قبل و کم و بیش در همین ایام بسیاری از چهره‌های شاخص ورزشی از طرق مختلف چه با برگزاری جلسات و گارگروه‌های تخصصی، چه رایزنی با مجلس و دولت و چه مصاحبه‌های مختلف با رسانه‌ها و بیعت با دکتر سید حمید سجادی، اعتبار چندین و چند ساله خود را برای وزیر شدن وی خرج نکرده و مدافعی تمام قد برای سجادی نبودند؟

در این دو سال چه رخ داد که طیفی از مدافعان سرسخت سجادی به منتقدان جدی وی تبدیل شدند تا جایی که حامیان گذشته و منتقدان امروز، حتی در مقابل شایعه حضور مدیری غیر ورزشی در راس وزارتخانه نه تنها موضعی انتقادی ندارند، بلکه در محافل خصوصی به نوعی از این تغییر استقبال هم می‌کنند!

این تغییر نگرش پیش از هر چیز به نحوه عملکرد و نوع رفتار وزیر در مقابل حامیان دیروز و منتقدان امروز مربوط می‌شود.

به عنوان مثال، نوع انتصاب‌های انجام شده در وزارتخانه به نحوی که در مواردی افرادی که سابقه و رزومه آن‌ها نسبت به طی شدن مدارج و مراتب مدیریتی اعلام نشده و محل ابهام است، به یکباره در قواره مدیرکل و … قرار گرفته و در راس معاونت‌های کلیدی نیز عمدتا گزینه‌هایی خارج از مدیران باسابقه شاغل در وزارتخانه منصوب شده‌اند، موضوعات خرد و کم اهمیتی نیستند تا جامعه ورزش نسبت به آن‌ها بی تفاوت باشد چرا که همین مدیران هستند که در ستاد، فدراسیون‌ها و صف، طرف تعامل با ورزشی‌ها قرار دارند و تصمیمات و برخورد‌های چالشی و بعضا نسنجیده آن‌ها باعث ایجاد دلسردی و دلشکستگی طیفی از ورزشی‌ها شده است.

از طرفی میزان تحقق برنامه‌های راهبردی وزیر که در روز رای اعتماد در صحن علنی مجلس به دفاع از آن‌ها پرداخت و ارزیابی عملکرد وی در زمینه‌های مختلف که از حوصله این مطلب خارج است، به خوبی بیانگر واقعیت‌های عملکردی وزارتخانه در دو سال اخیر است.

چه بسا اگر آنچه که از عملکرد یک وزیر ورزشی تصور می‌شد و مطلوب و ایده آل درصد بالایی از اهالی ورزش و بهارستان نشین‌ها بود تحقق می‌یافت، دفاع قاطع ورزشی‌ها از وزیر نه تنها کار را به کارت زرد سوم نمی‌کشاند بلکه حضور میدانی و پر رنگ آن‌ها در کنار وزیر، پایه‌های وزارت را مستحکم می‌کرد و دورانی بی تکرار و تاریخی را در ورزش کشور رقم می‌زد.

البته می‌توان با خوشبینی نیز به اوضاع فعلی مدیریت ورزش کشور نگریست و همچنان نسبت به تحقق وعده‌ها و اصلاحات ساختاری امیدوار ماند چرا که به قول معروف انسان به امید زنده است؛ شعری منتسب به حکیم سنایی می‌تواند ختم این مقال باشد:

دوستی گفت صبر کن زیراک
صبر، کار تو خوب زود کند

آب رفته به جوی باز آید
کار‌ها به از آنکه بود، کند

گفتم ار آب رفته باز آید
ماهی مرده را چه سود کند

نویسنده: حمیدرضا حصارکی_ دکترای مدیریت ورزشی

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت صدای چراغ امیدنیوز، تاریخ انتشار:۲۳ تیر ۱۴۰۲، کدخبر: ۲۷۲۴۸، sedayecheragheomidnews.ir