وی افزود: محمد ابن زكريای رازی، دانشمند بزرگ و تمدن ساز در تاريخ طب و علم در دو مجلد از تاليفات با ارزش خود به صراحت سلامت معنوي را مطرح و تبيين کرده‌ است.

محققی ادامه داد: در كتاب طب منصوري عمدتا جنبه‌هاي جسماني و در كتاب طب روحاني عمدتا جنبه‌هاي معنوي مطرح و در هر دو كتاب، اين جنبه‌ها لازم و ملزوم هم دانسته‌اند.

وی بیان کرد: ساير آثار اين دانشمند نيز مشحون از تجليات معنوي در طبابت است و شايد بدون اغراق بتوان ادعا کرد كه همه آثار فاخر طب در تمدن اسلام و ايران نيز جنبه‌هاي معنوي را با وضوح و صراحت مطرح کرده‌اند. طب معاصر نيز فاقد جنبه‌های معنوي نيست كه استنباط شود از مرحله‌اي آن را مطرح و وارد کرد.

محققي خاطر نشان كرد: آنچه به عنوان سلامت معنوي در دهه هاي اخير در محافل علمي غرب و اسناد در سازمان جهاني بهداشت مطرح شده است، يك گرايش بسيار دير هنگام به يك بعد بزرگ سلامت است كه در سده‌هاي قبل در آن جوامع مورد غفلت قرار گرفته است.

وی تصریح کرد: همه آنچه كه به عنوان سلامت معنوي در فرهنگ طبابت غربي مطرح شده است، الزاما با برداشت‌هاي فرهنگي و ديني در جامعه ما انطباق ندارد و وجوه توافق و اختلاف فراواني موجود است.

عضو گروه سلامت معنوي فرهنگستان علوم پزشکی یادآوی شد: موضوع معنويت، اعم از آموزش و بازتاب در وظايف حرفه‌اي و كاربرد در مصاديق حرفه‌اي، تنها به پزشكان اختصاص ندارد و مجموعه جامعه سلامت را شامل مي‌شود.

وي افزود: پرداخت علمي و پژوهشي و بازتاب حرفه اي موضوع سلامت معنوي به اهتمام فرهنگستان علوم پزشكي كشور و ساير نهادهاي ذ‌‌‌‌ي‌صلاح، آثار و بركات فراواني در همه حيطه‌ها از جمله حيطه‌هاي پيشگيرانه در نظام سلامت خواهد داشت.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری بین المللی قرآن، تاریخ انتشار: 3 دی 1395 ، کدخبر: ۳۵۵۵۷۴۳، www.iqna.ir