شعار سال: جوان و نیروی شگفت انگیز جوانی از دیرباز مورد توجه جوامع مختلف بوده و در تاریخ بشر عصاره زندگی انسان ،مرحله جوانی عنوان شده است.
جوانی مرحله طلایی اما گذرای زندگی است که در صورت مدیریت صحیح این نیروی شگفت انگیز توسط مسئولان یک ملت، می توان گام های موثری برای آن ملت برداشت به طوری که اثرات مثبت آن قرن ها در جوامع بشری به یادگار بماند.
انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) و با پشتوانه جوانان انقلابی و جان برکف شکل گرفت، 8 سال دفاع مقدس با جانفشانی و فرماندهی جوانان انقلابی با سرافرازی به پایان رسید و در تمامی صحنه های دشمن شکن انقلاب شاهد صفوف متراکم جوانان هستیم.
هر کجای کشور به جوان و نیروی جوانی اعتماد شد و به جوانان بها داده شد، شاهد پیشرفت چشمگیر در آن زمینه بودیم، اگر به تکنولوژی پیچیده هسته ای دست یافتیم به مدد جوانان انقلابی و جهادگر بود، ایران مقتدر اسلامی شتاب علمی، توسعه فناوری های موشکی، هسته ای، پزشکی و پیشرفت در تمامی سطوح بین المللی و منطقه ای را مدیون جوانان است.
جوانی که بازوی توانمند نظام اسلامی است تاکنون هر جا که لازم بود تمامی نیروی خود را در اختیار مسئولان قرار داد و به بهترین نحو ممکن به اعتماد مسئولان پاسخ مثبت داد اما روی دیگر این سکه مطالبه جوانان است.
آیا تاکنون مسئولان ما برای پاسخ به مطالبات جوانان کشور گامی موثر و قابل ذکر برداشته اند؟ آیا مسئولان از خود پرسیده اند که تاکنون برای جوانان چه کردند؟
آیا جوان تنها به درد این می خورد که مانند زنبور عسل وحشی، تمامی داشته هایش را از وی بگیریم و در بیراهه های هزار توی اجتماع کنونی به امان خدا رهایش کنیم؟
جوانان شایسته تکریم هستند، شایسته بهترین ها هستند ؛به فرمایش امام راحل(ره)"جوانان به ملکوت اعلی نزدیک ترند"
بهره کشی از قدرت جوانان و بی توجهی به خواست آنها، هر وجدان بیداری را می آزارد اما تکرار این حقیقت تلخ توسط برخی از جریان ها، گروه ها و مسئولان جای بسی تامل و تاسف دارد.
چرا باید در کشور اسلامی ما هنوز برخی از مسئولان به جوانان اجازه عرض اندام ندهند اما برای بهره کشی از آنان در راستای منافع خود، در کمال وقاحت از هر ترفندی استفاده کنند؟
نخبگان و فرهیختگان ما در شرایط کنونی چه جایگاه و پایگاه اجتماعی دارند؟آیا جوان ما تنها برای سیاهی لشکر یک عده خاص خلق شده است؟
جوان امروز ما میراث دار خون هزاران جوانِ دیروز است که در عرصه شکل گیری و دفاع از انقلاب جان دادند اما چه کسانی نمی گذارند راه برای ورود این جوانان به عرصه های مختلف کشور باز شود؟
جوان با غرور جوانی خود مانند آهوی چموشی است که نیاز به مراقبت و توجه ویژه دارد و گرنه با یک رمیدن پایش به گردابی باز می شود که ته آن نامعلوم است.
روز گذشته در یکی از لائیک ترین کشورهای دنیا یک چهره جوان رئیس جمهور منتخب شد(امانوئل ماکرون،فرانسه) اما در کشور اسلامی ما هنوز ضرب المثل "آرزو بر جوانان عیب نیست"، رایج است تا سرپوشی باشد برای کنار زدن جوانان لایق از بدنه مدیریتی کشور و ضایع شدن آشکار حقوق جوانان این مرز و بوم که نتیجه آن خرد شدن غرور جوانی، فرار مغزها، انزوای نخبگان و یا پناه بردن به دامان شوم آسیب های اجتماعی است.
چرا به جوانان ما اعتماد نمی شود؟چرا سرمایه عظیمی که می تواند کشتی انقلاب را به سرمنزل مقصود برساند در منجلاب آسیب های اجتماعی گرفتار باشد و بیکار و آواره و بی خانمان چشم به راه آینده ای نامعلوم باشد؟
چرا از نهادهای کلان مربوط به جوانان تنها یک نام بر سَردَر و سربرگِ آن ادارات باشد؟راستی! متولی امور جوانان در کشور چه نهادیست؟
با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی ایل بانو، تاریخ انتشار 17 اردیبهشت 96، کد مطلب: 71605: www.il-bano.ir