شعار سال: در ماه های اخیر شاهد خودکشی های زیادی از سوی نوجوانان و جوانان بوده ایم . اما پشت پرده این خودکشی ها چیست؟ عمل خودکشی به دلایل مختلفی صورت می گیرد که مهم ترین دلایل آن مسایل اجتماعی و مربوط به ساختار و نهادهای اجتماعی است . متاسفانه متخصصان روانشناس و . . . دلایل خودکشی را به انگیزه های روانی و شخصی تقلیل می دهند که این اولین گام اشتباه در تحلیل این اتفاقات و حوادث وحشتناک است . منکر دلایل روانی و روانشناختی و شخصی نمی توان شد، اما آیا کسی را که مدرسه یا یک مکان عمومی را به عنوان ابزار و محل نمایش اقدامش انتخاب می کند، می توان با انگیزه های روانی و شخصی تبیین کرد؟! چرا در کنج اتاقش این کار را نمی کند؟ چرا بیرون از شهر در کمال آرامش و سکوت، خودش را از یک درخت آویزان نمی کرد؟! اما می بینیم که خودش را در مدرسه یا از پشت بام یک ساختمان در مرکز شهر و شلوغی آن یا بر روی پل عابر پرت می کند .
این افراد با این نوع اقدامات پیام و معناهای زیادی را به ما منتقل می کنند اما افسوس که عامه مردم به جای دریافت و درک این پیام و معناها، تنها تصاویر و فیلم این اتفاق را دریافت می کنند و رسانه هایی که باید صدای این گونه افراد باشند، تنها به عنوان خوراک خبری و نوشته های سیاه شده بر روی کاغذهای بی جان، جهت افزایش مخاطبان خود از آن بهره برداری می کنند . از سویی دیگر دولتمردان هم تاکید می کنند علت خودکشی در دست بررسی است و هیچ وقت پرده از علت واقعی آن برداشته نمی شود و همچنان در پوشش ابهام برانگیز باقی می ماند .
خودکشی های اخیر را می توان به نوعی خودکشی های پیام رسان نامید . در این نوع خودکشی فرد به دنبال نشان دادن خشم و عصبانیت خود است . در اینجا مرگ بیشتر از اینکه هدف باشد، وسیله است .
فردی که به دنبال خودکشی است، مکان خودکشی خود را آگاهانه انتخاب می کند و برای کارش هدف خاصی دارد . او می داند که با این کار، خود را رسانه ای می کند . شبکه های اجتماعی و رشد روزافزون آنها مدعای عطش افراد مختلف جامعه به معروف شدن و دیده شدن است . در این شکل خودکشی های پیام رسان، فرد آخرین اعتراض های خود را نشان می دهد . فردی که هیچ چیز برای از دست دادن ندارد، به جز مرگ خودخواسته اش . در این روش فرد اعتراض بلند خود را به گوش جامعه و مسوولان آن می رساند .
این افراد شدیدا توسط خانواده و اعضای جامعه آزرده و خشمگین هستند و گاهی انقدر نجابت دارند که به جای اینکه خشم و غضب خود را علیه کسانی که آنها را ناراحت کرده اند به کار بگیرند از طریق نابودی خود، خشم شان را منتقل می کنند تا پیامی را حتی به دیگران برسانند . او می خواهد به جامعه بگوید که با او چه کرده اند و چگونه دیگران از مشکلات او غافل بوده اند . او در بین خانواده و شهرش خود را غریب و بی پشتیبان می بیند . از اینکه دیگران او را نمی بینند و به او توجه نمی کنند، ناراحت و دلگیر است . کسی غمخوار او نیست و نمی داند چه کند . تنها می شود و به یک استیصال می رسد . در این حالت مکانی عمومی را انتخاب می کند تا خودش را نابود کند . او با این کار، گاهی می خواهد وجدان جامعه را قلقلک دهد و با مرگ خاموش خودش مرگ جامعه و ساختارها و نهادهای آن را به گوش های ناشنوای ما برساند تا بلکه صدایش را که به گوش خانواده و اطرافیانش نرسیده به گوش جامعه و دولتمردان برساند . خودکشی در این سنین یک فریاد بر آمده از وجود است . فریادی که مدت ها خاموش مانده و به این شکل نمایان می شود و این بسی دردناک و سخت باور است .

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت پارس مطلب، تاریخ 23 آذر 96، کد مطلب: 5013874: www.parsmatlab.ir