معلوم نبود که آنها دقیقا همان دو دختر هستند یا نه. تماس با مسئولان انتظامی استان اصفهان بی‌نتیجه می‌ماند. در نهایت یکی از آنها که جواب می‌دهد و اصرار می‌کند که نامی از او منتشر نشود می‌گوید حتی اگر خودشان باشند هم نمی‌توانند هویت آنها را تایید کنند چون پای آبروی خانواده‌ها و تاثیر این ویدئو بر نوجوان‌ها در میان است. از حرف‌هایش می‌شود فهمید که ترجیح می‌دهد موضوع درز گرفته شود اما کاسبان اطراف پل شهید چمران که همگی فیلم را دیده‌اند تایید می‌کنند که آنها همان دو دختر هستند.

دخترهایی که اول آبان خیلی عادی روی پل قدم گذاشتند اما بعد از چند دقیقه یکی از آنها خودش را پایین انداخت و تا مردم به خودشان بجنبند دیگری هم با تردید روی لبه پل ایستاد، دوست غرق خونش را نگاه کرد و پرید. اولی در همان دقایق اول جانش را از دست داد اما دیگری که انگار عزرائیل به تردیدش پی برده بود با فرود آمدن سرش روی پای دوستش زنده ماند و با شکستگی های فراوان به بیمارستان رسید. 

یکی از کسبه اطراف پل که لحظه سقوط دخترها را دیده می‌گوید: «کلا پل شهید چمران خیلی عجیب و غریب است. قبلا هم یک نفر از روی آن پایین افتاد که بعدا گفتند چون پل حفاظ نداشته باد او را انداخته است اما در مورد این دوتا دختر اصلا پای باد در میان نبود. خودشان روی پل آمدند و پریدند پایین. قبل از آن مشغول حرف زدن بودند. ما وقتی فیلم را دیدیم بلافاصله آنها را شناختیم.»

در همان ساعت‌های اولیه که خبر این خودکشی به رسانه‌ها رسید فرمانده انتظامی اصفهان آن را به چالش نهنگ آبی ربط داد اما با فاصله کمی رئیس اورژانس اجتماعی این اتفاق را بی‌ربط به این چالش اعلام کرد و گفت: «تحقیقات نشان می‌دهد که ماجرا به نهنگ آبی مربوط نیست و نشانه‌های خودزنی روی بدن دختر فوت شده مربوط به خودکشی‌های ناموفق او در گذشته است.»

آنچه که بیشتر از اصل اقدام به خودکشی دو دختر نوجوان اصفهانی مردم را در بهت فرو برد ویدئویی از آنها بود که بعدا در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. حرف‌های سرخوشانه این دو دختر را که با خنده و شوخی درباره مرگ حرف می‌زنند  وقتی در کنار حرف‌های اطرافیان آنها می‌گذاریم تعجب‌ها چند برابر می‌شود. مثلا حرف‌های عمه دختر فوت شده که همان ابتدا به رسانه‌ها گفته بود: «اصلا به نظر نمی‌آمد که قصد دارد چنین کاری کند. دختری که می‌خواهد خودش را بکشد قبل از خودکشی به پدرش زنگ می‌زند  و یادآوری می‌کند که باید شلوار برادرش را از اتوشویی بگیرد؟ اصلا باورمان نمی‌شود که چنین اتفاقی حقیقت داشته باشد.» او حتی از اینکه برخی مسئولان مرگ مادر دخترک را هم خودکشی اعلام کرده‌ و اینطور نشان داده‌اند که او مشکل روحی داشته ناراحت بود.

 با وجود اینکه این حرف‌ها و نشانه‌ها مردم را متعجب کرده گویا کسانی که پیش از این با موارد زیادی از خودکشی رو به رو بوده‌اند از این ماجرا چندان تعجب نمی‌کنند. مهدی حسن‌زاده یکی از آنهاست. او که تنها متخصص روانشناسی با گرایش خودکشی در ایران است و مدتی هم دستیار رئیس انجمن جهانی پیش‌گیری از خودکشی بوده یکی از کسانی است که می‌گوید این ماجرا اصلا برایش عجیب نیست. او  می‌گوید: «در ایران هر دو ساعت یک نفر بر اثر خود کشی می‌میرد. این آمار جدا از کسانی است که اقدام به خودکشی می‌کنند یعنی هر 24 ساعت 12 نفر به خاطر خودکشی جانشان را از دست می‌دهند. اطرافیان خیلی از آنها می‌گویند اصلا معلوم نبود می‌خواهد خودش را بکشد و اصلا دلیلی نداشت که این کار را بکند. دلیل این حرف‌ها سطحی شدن رابطه ما آدم‌هاست. آنقدر ما با هم اصطلاحا دیسکانکت هستیم که حال همدیگر را نمی‌فهمیم. نشانه‌های فروپاشی روانی یک نفر را اصلا نمی‌بینیم که بخواهیم به آنها توجه کنیم. خیلی وقت‌ها بیماران ما تماس می‌گیرند و با ما خداحافظی می‌کنند. اگر توجه نکنیم ممکن است با خودمان بگوییم لابد می‌خواهد به مسافرت برود اما خداحافظی او برای رفتن به دنیای دیگر است.»

او ادامه می‌دهد: «آنچه که ما در ظاهر درباره شاد بودن این دخترها و خنده‌شان می‌بینیم لایه بیرونی رفتار آنهاست در حالی که اگر کسی در رفتارهای مدت اخیر آنها دقت می‌کرد امکان نداشت که نفهمد چه برسرشان آمده و چقدر آسیب دیده‌اند. می‌بینیم که آنها می‌خندند و به ظاهر شاد هستند اما نمی‌دانیم چه روزهایی داشته‌اند که الان برای اثبات خودشان وادار به استفاده از جانشان شده‌اند. از طرفی متاسفانه ما در ایران مسئله خودکشی را با آبرو گره می‌زنیم و بعد از آن سعی می‌کنیم نشان بدهیم که هیچ مشکلی نبوده است. مسئولان فرهنگی،‌ اجتماعی و سلامت کشور هم اصلا برای پیگیری موارد خودکشی کاری نمی‌کنند در حالی که باید مانند یک پزشک که جسد را کالبدشکافی می‌کند تا دلیل مرگ را بفهمد، بعد از خودکشی هم برویم سراغ دلایل اینکه چرا فرد خودش را کشت و حقایق را پیدا کنیم. در تمام این سال‌ها که من به کشور برگشته‌ام هیچ کدام از مسئولان نیامده‌اند سراغم که بیا کاری برای جلوگیری از افزایش آمار خودکشی در ایران انجام بدهیم.»

حسن‌زاده درباره اینکه چقدر تب خودکشی بین نوجوان‌ها می‌تواند مسری باشد می‌گوید: «اتفاقا این یکی از مسائلی است که باید به آن توجه زیادی نشان داد. الان تلگرام تبدیل به یکی از مشکلات ما شده. تصویر این دخترها دست به دست می‌شود و کسی هم فکر نمی‌کند که چند نفر می‌توانند از این کار الگو بگیرند. در حالی که خودکشی بسیار مسری است. بعد از خودکشی مرلین مونرو آمار خودکشی در آمریکا 12 درصد رشد داشت. از طرفی نوجوان‌ها و خیلی از مردم ما به شدت تکانش‌گر هستند. یعنی به اینکه اقدام آنها چه تبعات و نتیجه‌ای می‌تواند داشته باشد فکر نمی‌کنند. ممکن است با دلایل عجیب و غریب تصمیم بگیرند که به زندگی‌شان خاتمه دهند. ما باید حواسمان را جمع کنیم. باید با هم حرف بزنیم. سالی یک میلیون نفر در جهان خودشان را می‌کشند و 20 میلیون نفر هم خودکشی ناکام دارند. این تعداد با مرگ و میر ناشی از بیماری‌هایی مانند ایدز اصلا قابل مقایسه نیست. ما سالانه میلیاردها تومان هزینه درمان بیماران می‌کنیم تا زنده بمانند در حالی که افراد کاملا سالم و اغلب جوان خودشان را می‌کشند و ما برای توقف این روند کاری نمی‌کنیم.»