شعار سال: سال هاست که بحث کم آبی بر کشاورزی کشور سایه انداخته و تولیدات این بخش را با فراز و فرودهایی مواجه کرده و همه برنامه‌های کشت را تحت تأثیر قرار داده، تا جایی که تولید بیشتر محصولات منوط به تأمین حداقل آب شده و دولت برای رسیدن به تولید ثابت در بسیاری از زیربخش‌های کشاورزی با چالش مواجه شده است. خشکسالی‌های سالیان اخیر، مسئولان و حتی خود کشاورزان را به این باور رسانده که دیگر وقت آن است که کمبود آب را به‌عنوان یک واقعیت بپذیریم و برنامه‌های کشت را بر این اساس پایه‌ریزی کنیم. در اصل کشاورزان باید با توجه به میزان منابع در اختیار، نسبت به انتخاب نوع و زمان کشت محصول اقدام کنند. بسیاری از کارشناسان درباره راهکارهای برون رفت از این چالش پیشنهادهایی را ارائه داده‌اند. یکی از این طرح‌ها، توسعه کشت چغندرقند پاییزه به جای کشت بهاره به منظور تغییر الگوی کشت، استفاده مناسب از آب و...است. بر همین اساس وزارت جهاد کشاورزی با ارائه خدمات حمایتی مانند تأمین بخشی از هزینه ادوات تخصصی چغندرقند به صورت یارانه و پرداخت 50 درصد بهای بذر، زمینه را برای توسعه کشت پاییزه این محصول فراهم آورده است. با وجود آنکه این طرح در بسیاری از استان‌ها در حال اجراست، اما توسعه کشت این محصول در خوزستان با توجه به سازگاری چغندرقند با شرایط اقلیمی و از سوی دیگر کمبود شدید منابع آبی استان مورد توجه قرار دارد. چغندرقند در این استان به‌عنوان یک گیاه کاملاً استراتژیک محسوب می‌شود. تراکم بوته‌های آن باعث می‌شود براحتی بتوان از سایر نهاده‌ها استفاده کرد. از سوی دیگر همزمانی دوره رشد چغندرقند پاییزه در مناطق شمالی استان با ماه‌های سرد و مرطوب زمستان باعث سهولت کار کشاورزان و حفظ منابع آبی می‌شود و همچنین توجیه بالایی از نظر اقتصادی دارد. کمبود آب خوزستان باعث شده تا در چند سال اخیر کشت بهاره چغندرقند حذف و زمان کشت آن در شمال این استان به پاییزه منتقل شود.