پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

با توضیحات علی اکبر صفایی مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی، «آرش اشتری» کارشناس دفترداری مجتمع بندری امام به عنوان مسوول اختلاس ۲ میلیون دلاری اخیر از حساب‌های این بندر معرفی شده است. در شبکه‌های اجتماعی نیز فیلمی از آرش اشتری منتشر شده که او به صورت تقطیع شده با لبخند و رو به دوربین در پاسخ به این سوال که «تعریف حسابداری چیست؟» می‌گوید: «حسابداری یک فن است!». فنی که برای یک سازمان دولتی دو میلیون دلار هزینه برداشته و فرد متخلف از کشور گریخته و با «فن» خاصی پول‌ها را هم به صورت ارز دیجیتال خارج کرده و گویا به کانادا گریخته است. درباره همسر متهم این پرونده یعنی خانم «آ. ش» و نقش احتمالی وی در شکل‌گیری این اختلاس شائبه‌هایی مطرح شده و بنابر اطلاعات موجود، این خانم مدیر یکی از شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ «الف» و فعال در حوزه صنایع غذایی است که قرارداد‌های کلانی با بندر امام داشته است. گزارش کمیسیون اصل ۹۰ مجلس نشان می‌دهد که در یک فقره این سازمان مبلغ ۲۰ میلیون دلار در قالب خرید‌های سازمان بازنشستگی به یکی از افراد نزدیک خود واگذار کرده و وی هم با دریافت تمامی این مبلغ از کشور متواری شده و حتی ادعا می‌شود که حمله سایبری اواخر سال ۹۹ به این سازمان عمدی و در راستای از بین بردن برخی مدارک و سرپوش گذاشتن بر سوء مدیریت‌ها و فساد‌های کلان مجموعه بوده و بررسی اولیه خسارت این اتفاق را هزار میلیارد تومان برآورد کرده اند. گزارشاتی از تخلفات گسترده در واگذاری بنادر نفتی خلیج فارس، واگذاری محوطه‌های بندری و اسکله‌ها بدون مناقصه ارایه شده است. افکار عمومی منتظر است، وزیر راه و شهرسازی، توضیحات کافی و غیر توجیه گرانه در این خصوص ارایه دهد. آیا ما با فساد‌های موردی روبرو هستیم یا سازمانی بی در و پیکر که امکان فساد سیستماتیک را فراهم ساخته است؟

راهیابی به حوزه مدیریت و مسندهای اجرائی در ایران، نیازمند اثبات وفاداری و تعهد به سیستم است. از آنجا که حکومت در ایران دینی است، از این‌رو شرط مهم ورود به قدرت، اظهار دینداری و انجام ظواهر شرع مانند نماز و حتی ظواهر ی مانند داشتن ریش و امثال آن است. از نظر سیاسی نیز داشتن وفاداری کامل به اصل پنجم و دیگر اصول مرتبط نیز شرط اساسی است؛ به‌گونه‌ای‌که در استخدام‌ها و انتخابات، بر همین اساس گروه‌هایی رد می‌شوند و افرادی که از این صافی با موفقیت عبور می‌کنند، مؤمن، متدین، دیندار و انقلابی تلقی می‌شوند. سوال اینجاست که آیا فساد با دینداری سازگار است؟ در دین مدیران اجرایی فاسد باید شک کرد یا در عدم حساسیت های نظارتی و کامل پنداری انها؟

رهبر معظم انقلاب صبح روز سه شنبه ۲۶ دی ماه ، در دیدار نمایندگان ولی‌فقیه و ائمه جمعه سراسر کشور در حسینیه امام خمینی (ره) حضور، خواست و اقدام مردم را یک اصل اساسی در اسلام خواندند و با تحسین وفاداری، صبوری، علاقمندی، هوشمندی و فداکاری ملت ایران، گفتند: این مردم حتی با ظواهر متفاوت، مؤمنند و دل شان با خداست و باید به معنای واقعی کلمه قدر آنان را دانست و عمیقا به آنها محبت ورزید. امامک خامنه ای تاکید نمودند که نیازسنجی و مخاطب شناسی از الزامات خطبه های نماز جمعه است .

سید محمد صدر عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام در بخشی از اظهارات خود به تحلیل مهمترین مسائل کشور در حوزه داخلی پرداخته و بیان می دارد که جامعه فقیر نمی‌تواند ایدئولوژیک باشد . در واقع صدر اذعان می کند که گروهی تندرو در جامعه فقر مشغول دست و پا زدن برای نیازها، اقتصاد و قدرت بوده و تمام داد و فریادهای زنده باد و مرده بادشان ،برای کسب منافع و ارتقا جایگاه خودشان است . این داستان در مقابل باورمندی دینی و هزینه کرد برای ایدئولوژی واقعی، قرار دارد و نباید فریب ظواهر دارای پرده نفاق را خورد.

محمد باقرزاده خبرنگار اعتماد از محدودیت‌های کاری خود درباره تهیه گزارش درباره مرگ آرمیتا گراوند می‌گوید.این خبرنگار در توییتی نوشت: در حدود ۱۰روز گذشته من و همکارم پیگیر پرونده آرمیتا‌ گراوند بودیم و باحضور در مدرسه و بیمارستان، تماس با رئیس بیمارستان، مدیر تیم پزشکی، رئیس مترو و..تلاش کردیم وظیفه خود را انجام دهیم که در اکثر موارد به در بسته خوردیم.

مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی در واکنش به قتل داریوش مهرجویی و همسرش نوشت: اگر بررسی‌ها به واقعیت تلخی از قبیل ارتکاب این جرم توسط باند‌های توطئه‌گر داخلی منتهی شد، مبادا ملاحظه‌ای صورت بگیرد و با توسل به توجیهات غیرشرعی و غیرقانونی از اعلام اسامی و برخورد با افراد آن باند‌ها خودداری شود. مهاجری تاکید کرد:مبادا ملاحظه‌ای صورت بگیرد و با توسل به توجیهات غیرشرعی و غیرقانونی از اعلام اسامی و برخورد با افراد آن باند‌ها خودداری شود. در نظام اسلامی آحاد مردم با هر دین و مذهب و مرام و سلیقه و گرایشی دارای کرامت انسانی هستند و قانون باید از آن‌ها حمایت کند. مسئولان نظام فقط با اِعمال چنین روشی است که می‌توانند از این نظام پاسداری کنند.

به نظر می‌رسد جریانی که تنها بخشی از آن را با نام جبهه پایداری می‌شناسیم در حال یک تسویه و خالص‌سازی درونی جدی از طرق مختلف است. برچسب صورتی برای نیرو‌هایی است که همگام با دیدگاه‌های پایداری‌ها یا طیف‌هایی تندروتر از پایداری‌ها قدم برندارند. تنها یک استراتژی برای تحقق این خالص‌سازی است یا به اندازه ما پرسروصدا و تند هستی یا صورتی؛ حد وسط هم ندارد.

به خاطره کمال تبریزی درباره فیلم مارمولک و صحبت های حسن روحانی در زمان تصدی ریاست شورای عالی امنیت ملی ،کاری نداریم.چه خوشمان بیاید و چه مخالف این نظر باشیم، نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بشدت در برابر سه حوزه نفاق و منافق ، نفوذی خودی و در نهایت تندروها ،آسیب پذیر بوده و دائما در حال پرداخت هزینه است. کافی است محاسن را بلند کنی و ظواهر شرعی و مناسک را رعایت کنی و با نوعی بدعت گذاری مستمر سلیقه محور، با هر کس و هر چیز مخالفت کنی و با رویکردی تکفیری ، همه را ضد انقلاب و ضد ولایت بدانی. نبردبانی درست می شود که شما را به سمت بالا هدایت می کند. این طرز تفکر را هسته مرکزی منظومه فکری قرار داده و گروه های تشکیلاتی درست می کنی و با سایر گروه ها و تشکیلات در بخش اشتراکی خودتان متحد می شوید و تمام. هزینه حضور این خائنین را در حال و اینده چه کسی باید بدهد، مردم و نظام و نسل های اینده. برخی از این افراد با طی زمان اندکی آرام تر و منطقی تر می شوند که ان هزینه را هم باید مردم و نظام ،پرداخت کنند. سوال اینجاست که چرا از روز اول، با تعادل بخشی بین سه رکن جمهوریت ، انقلابی گری و اسلامیت نظام و تاکید بر شایسته سالاری و تعادل جویی بین قانون- فرمان-حکم، راه بر بی خاصیت ها بسته نشود و کشور با سرعت بیشتری در مسیر توسعه و تمدن سازی قرار نگیرد؟ دلمان به غریبی تمدن سازی اسلامی- ایرانی می سوزد.

وزیر علوم در دولت های سازندگی و اصلاحات گفت: بالاترین خسارت به ساحت انسانی و عرصه‌های علمی، فرهنگی و اخلاقی کشور افول ارزش‌ها و اخلاقیات اجتماعی است. سیل مهاجرتی که در کشور شاهد هستیم اعم از به خارج رفتن پزشکان متخصص، مدیران، سرمایه‌گذاران و استارت‌آپ‌ها بسیار بالا است.

مصطفی معین، وزیر علوم در دولت‌های سازندگی و اصلاحات گفت:. وزیر کشور دولت رییسی زنده نگه‌داشتن افکار مرحوم مصباح یزدی را برای آماده کردن جوانان برای گام دوم انقلاب و عصر ظهور اعلان نمود. در این تفکر جمهوریت، دموکراسی و حق انتخاب نوع حکومت توسط مردم اموری شرک‌آلود و رای مردم در انتخابات امری نمایشی و زینتی است. افق دید برخی در حدی است که اگر فساد و بی‌عدالتی، دزدی‌های کلان از بیت المال و آسیب‌های اجتماعی فراگیر شود، باز مسئله اول کشور می‌شود بهشت زوری، حجاب اجباری!

عاشورا را می‌توان از چند جنبه یا زاویه دید نظیر مناسکی و مصیبتی و رویکرد حماسی و تربیتی، مورد توجه قرار داد. حال سوال اینجاست که تاکید در عاشورا باید روی مناسک و بیان مصیبت باشد یا بر حماسه و تربیت استوار گردد. دو منظر بنیادگرایی و سنت گرایی، مسلما تاکید بر برپایی مناسک و ذکر مصیبت نموده و رویکرد‌های اخلاق گرایی، فرهنگی و معنویت گرایی، تاکید بر حماسه و تربیت دارند. سوال دوم ما این است که جامعه فعلی با تاکید بر جوانان، نیاز به کدام رویکرد دارند؟

روحانیت، در مسند چونان پیامبرى قرار دارد و نیابت از چنان شخصیتى را عهده دار است؛ و اینک در برابر امواج خرافه هاى سنتى و مدرن، کهن و نوپیدا، دینى و قومى و… این پرسش اساسى مطرح است که آیا حوزه و روحانیت، به مسؤولیت اساسى خویش در این زمینه آگاه است؟ و آیا در برابر این طوفان سهمگین، مواجهه اى درخور و شایسته را از خود نشان داده است؟این جُستار، به علل و زمینه‌ها و بسترهایى اشاره مى دارد که حضور روحانیت را در این جهاد فکرى، کم رنگ کرده و در عمل زمینه هاى بروز و فعالیت جبهه خرافه سازان را فراهم‌تر ساخته است. قبل از پرداخت به این پرسشهاى اساسى، از باب مقدمه، اشاره اى به جایگاه و اهمیت موضوع خواهیم داشت.روحانیت، در مبارزه با خرافات، شناخت کافى در موضوعات ندارد. این نقیصه، موجب مى شود که فتاوى کلى و یا پیامهاى چندپهلو صادر شود و خرافه سازان در ترویج مرام و رفتار، در امنیت به سر برند. این نکته، در مقولاتى چونان (قمه زنى) , قفل بر بدن زدن و… به روشنى خود را مى نمایاند.

غلامرضا مصدق گفت: من معتقدم در مورد جنگ ما هم باید قدری صبر کرد تا غبار نبرد بنشیند، آن وقت باید از آن روز‌ها با افتخار به عنوان برگ زرینی از تاریخ ایران و حتی تاریخ اسلام بالید؛ اما این عقیده نباید باعث شود که افت و خیز‌های راه زنده نگهداشتن نام و یاد دفاع مقدس و شهدا را فراموش کنیم. زمانی ما در جبهه‌ای می‌جنگیدیم که می‌دانستیم پشت سرمان دوست و مقابلمان دشمن ایستاده. اما حالا اوضاع خیلی فرق کرده. دیگر از شفافیت آن روز‌ها خبری نیست و نمی‌شود یک مرز مشخص مابین دوست و دشمن گذاشت. به نظرم وقت آن رسیده که هر کس در هر پست و مقام و جایگاهی است خودش را در قبال خون شهدا و انتقال این فرهنگ برای جوان‌تر‌ها مسئول بداند و از هیچ تلاشی دریغ نکند. در این راه هم بهترین کار این است که به عنوان بازماندگانی از آن حادثة سرشار از شرافت، رفتارهایمان را برای بقیه الگو کنیم. اگر پیامد ما اخلاق حسنه نداشت، مطمئن باشید کسی در محضرشان جمع نمی‌شد.

نمی‌دانم به‌خاطر دارید یا نه. سال ۹۷ فردی با عنوان کارشناس فضای مجازی در یک برنامه تلویزیونی حاضر شد و در مقابل دوربین‌ها و مخاطبان قصه‌ای درباره بارداری یک دختر نوجوان با دو گیگ اینترنت رایگان تعریف کرد .

دوران امام رضا از دوران‌هایی است که بحث‌های کلامی از ناحیه جریانات گوناگون فکری به سرعت رو به رشد و توسعه گذاشته و در هر زمینه اختلاف نظر پدید آمده است. دو گروهی که ما آن‌ها را به نام‌های «معتزله» و «اهل حدیث» می‌شناسیم، در برپایی این جدال‌ها و کشمکش‌های فکری، بیشترین سهم را دارا بودند. خلفای عباسی نیز هرکدام به نحوی در این مسائل مشارکت می‌کردند، اما هیچ کدام با مامون قابل مقایسه نیستند.

شاید در هیچ برهه‌ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی مانند امروز مسأله حجاب، موضوع مشترک میان متن جامعه و نخبگان علمی، سیاسی و حاکمیتی نبوده باشد. موضوع فوت مرحومه مهسا امینی در سال گذشته باعث شد تا مسأله پوشش زنان در سطحی بالاتر از قبل به نقطه نزاع میان تفکرات مختلف تبدیل شود. در این میانه اخیرا کتابی در این حوزه منتشر شد که گرچه در دهه ۱۳۹۰ تدوین و تألیف شده، اما انتشار آن با اتفاقات اخیر مصادف شد. نویسنده آن نیز «محمدحسین مطهری» نوه نویسنده شهیر کتاب «مسأله حجاب» استاد شهید مرتضی مطهری است که به اتفاق دو نفر دیگر کتاب یاد شده را تألیف کرده است.محمدحسین مطهری گفت: یکی از مشکلات ما با سیاست‌های حاکم بر حوزه حجاب، کاریکاتوری بودن اسلام است و فقط رگ افراد درباره حجاب تکان می‌خورد و کلفت می‌شود، اما در حوزه‌های دیگر اینگونه نیست. حضرت آیت الله نوری همدانی هم اخیراً گفتند کاش همین کاری که برای حجاب شد برای ربا هم می‌شد.

مشکل مسکن در ایران دلایل مختلفی دارد که باید اصلاح شود و به‌طورمسلم زمان زیادی را می‌طلبد، اما این سوال سال‌ها است که در ذهن کارشناسان وجود دارد که چرا دولت از توان و ظرفیت‌های موجود در بخش مسکن استفاده نمی‌کند و ما باید باوجود انبوه‌سازان، مهندسان و معماران باتجربه و خبره چند وقت یک‌بار به فکر واردات نیرو و تکنولوژی ساخت از کشور‌هایی نظیر چین و ترکیه بیفتیم؟چند روز پیش بود که خبر مذاکرات ایران و چین بر سر ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی توسط سرمایه‌گذاران چینی مطرح و این خبر البته از سوی وزارت راه و شهرسازی تکذیب شد، اما هنوز زمزمه حضور چینی‌ها در پروژه‌های مسکن ایران مطرح است. اکنون این سوال مطرح است که چرا باوجود ظرفیت انبوه‌سازان داخلی باید از سرمایه‌گذار خارجی برای اجرای این طرح استفاده کرد؟

آیت‌الله مرتضوی در مراسم عزاداری حضرت زهرا(س) گفت، یکی از مهمترین آسیب های جوامع دینی، ظاهرگرایی و تقدم فروع بر اصول است، یعنی همان جامعه‌ای که به فاطمه زهرا(س) ظلم می‌کند و دربرابر تضییع حق مسلمش بی‌تفاوت است، می‌خواهد برایش تشییع جنازه باشکوه بگیرد تا ثواب ببرد و وصیت حضرت زهرا مبنی بر تشییع مخفیانه، مقابله با این کج فهمی جامعه و انحراف در دین است. فقهای بزرگ ما، قاعده ای دارند به نام «حرمت تنفیر»، یعنی رفتار و فعلی که موجب تنفر مردم و جامعه از دین شود، حرام است، حالا ببنید در این دوره چقدر از جوانها و مردم از دین زده شده‌اند، آیا رفتار ما شامل این قاعده نمی‌شود؟