شعار سال: آیت‌الله سیدضیاء مرتضوی استاد دروس خارج حوزه علمیه قم و مدیر دانشنامه امام خمینی(ره) ، در مراسم عزاداری حضرت زهرا(س) که ازسوی انجمن اندیشه و قلم و کانون توحید برگزار شد، بیان داشت که یکی از مهمترین آسیب های جوامع دینی، ظاهرگرایی و تقدم فروع بر اصول است، یعنی همان جامعه‌ای که به فاطمه زهرا(س) ظلم می‌کند و دربرابر تضییع حق مسلمش بی‌تفاوت است، می‌خواهد برایش تشییع جنازه باشکوه بگیرد تا ثواب ببرد و وصیت حضرت زهرا مبنی بر تشییع مخفیانه، مقابله با این کج فهمی جامعه و انحراف در دین است.

وی ضمن اشاره به برخی مباحث مطرح شده در تریبون‌های رسمی مبنی بر سیاسی بودن تظلم خواهی حضرت فاطمه، گفت، برای تبیین ابعاد ظلمی که به دختر پیامبر اکرم شد، نیازی به سیاسی تحلیل کردن رفتار حضرت فاطمه(س) و براندازانه جلوه دادن آن وجود ندارد، موضوع همان گونه که به صراحت در تاریخ آمده، اعتراض حضرت زهرا(س) به تضییع یک حق مسلم و شخصی ایشان توسط حاکم و تظلم خواهی از مسلمانان برای گرفتن حق خود است و ایشان وقتی با سکوت و بی تفاوتی سران و مدعیان اسلام مواجه می‌شود، شکوه به خدا می‌برد و وصیت به تشییع و تدفین مخفیانه می‌کند؛ چرا که نمی‌خواهد جامعه ای که با سکوت و بی‌تفاوتی خود ظلم را تایید کرده است، در تشییع و تدفین او حضور یافته و نمایشی برای حفظ ظاهر اسلام درست کند.

سه رویکرد در موضوع ظلم به حضرت فاطمه(س)
استاد دروس خارج حوزه علمیه قم با برشمردن سه رویکرد در موضوع ظلم به حضرت فاطمه(س) افزود: یک رویکرد توسط شیخین و حکومت دنبال می‌شد تا موضوع را به امری عاطفی و دلگیری دختری که پدرش را از دست داده تنزل داده و با دلجویی مساله را فیصله دهند، در مقابل حضرت زهرا(س) با ارتقای مساله ظلم به مقابله با حکم الهی، شهادت دادند که ایشان را آزار دادند و مطابق با حدیث نبوی، آزار ایشان، آزار نبی و آزار نبی آزار خداست و این تضییع حق را ایستادگی در برابر خداوند تبیین کردند.

نگاه میانه‌ای هم در این موضوع وجود داشت که عباس عموی پیامبر(ص) دنبال آن بود که ضمن احترام به حضرت زهرا(س)، خواستار حفظ ظاهر و تشییع و تدفین عمومی پیکر ایشان برای زیبا نشان دادن امور دینی در جامعه بود. طبق روایت صحیح تاریخی، عباس پس از آن که به دلیل وخامت حال حضرت زهرا(س) اجازه عیادت از ایشان را نیافت، به علی(ع) پیامی محبت آمیز و محترمانه فرستاد که با ابراز اندوه از این وضعیت، خواستار حضور باشکوه مسلمانان در مراسم تشییع و تدفین حضرت زهرا(س) شده بود و امیر مومنان در پاسخ ضمن احترام، این مساله را برخلاف وصیت حضرت زهرا(س) مبنی بر تشییع و تدفین مخفیانه دانستند. این مساله شاید در نگاه اول جزئی به نظر برسد، اما نشانه بروز انحراف در جامعه اسلامی بلافاصله پس از فوت پیامبر(ص) است که اصل و فرع در دین جابجا شده و اصل که رعایت حق انسان ها و مقابله با ظلم است، تحت الشعاع فرع که حفظ ظاهر و برگزاری تشییع جنازه باشکوه است قرار گرفته، انحرافی که امروز هم جامعه ما به آن مبتلاست و جان انسان ها و حق الناس کم اهمیت و حفظ ظواهر و تشییع جنازه پراهمیت دیده می‌شود.

آیت‌الله مرتضوی با بیان اینکه مخاطب اصلی حضرت زهرا در موضوع مطالبه حق خود و مقابله با ظلم، سران مسلمانان و مهاجرین و انصار بود، تصریح کرد: ایشان چهل روز صبح پیاپی به همراه علی(ع) و حسنین به در خانه مسلمانان می‌رفت و بیعت آنان با پیامبر(ص) برای دفاع از فرزندان پیامبر را یادآوری می‌کرد، اما هیچ کس شجاعت پاسخ دادن به درخواست یاری حضرت را نداشت و یک بار که معاذ بن جبل، از شخصیت های برجسته انصار را مخاطب خاص قرار دادند، معاذ در پاسخ گفت آیا فرد دیگری هم به یاری شما آمده، و وقتی پاسخ منفی شنید، گفت از دست من پس چه کاری می‌آید؟

سکوت جامعه در برابر ظلم، نابخشودنی است
«حضرت زهرا (س) با ناراحتی سوگند خوردند که تا پایان عمر، کلمه‌ای با او سخن نگویند و داوری بین شان را به قیامت در حضور رسول خدا وعده دادند، یعنی سکوت و بی‌تفاوتی جامعه در برابر ظلم آشکار به یک انسان، آن هم دختر پیامبر که حقش قابل انکار نیست، گناهی نابخشودنی است و رعایت ظاهر دینی و عیادت و تشییع و تدفین، سرپوش گذاشتن بر این گناه بزرگ جامعه است.»

مدیر دانشنامه امام خمینی(ره) جابجایی اصول و فروع در جامعه امروز را منشا بزرگترین آسیب‌ها را به دین خواند و با اشاره به سخنان خطیب جمعه تهران که مهمترین آسیب رویدادهای اخیر را شکستن عفاف و گسست‌های عاطفی خوانده بود، گفت: شاهدیم برخی آقایان، نسبت به ریختن خون انسان ها، از هرطرف که باشد یا آسیب دیدن بسیاری از افراد و خانواده‌ها، اهمیت چندانی نمی‌دهند؛ اما حفظ ظاهر و حجاب را که البته در جای خود مهم است، بر اصول که حفظ جان انسان ها و حقوق مردم است اولویت می‌دهند که این همان ظاهرگرایی در دین است.

حرمت متنفر کردن مردم از دین
این استاد حوزه علمیه قم افزود: فقهای بزرگ ما، قاعده ای دارند به نام «حرمت تنفیر»، یعنی رفتار و فعلی که موجب تنفر مردم و جامعه از دین شود، حرام است، حالا ببنید در این دوره چقدر از جوان ها و مردم از دین زده شده‌اند، آیا رفتار ما شامل این قاعده نمی‌شود؟ آیا در قرآن نداریم که نجات جان یک انسان، نجات کل انسان ها و کشتن یک انسان غیر قاتل، کشتن همه انسان هاست؟ پس چرا به اسم دین و نهادهای حوزوی اطلاعیه‌های سخیف و بی‌مبنایی داده می‌شود که چهره نهاد هزار ساله روحانیت تشیع که باید مظهر عطوفت و رحمانیت باشد را تخریب کنیم؟

به گفته مرتضوی، وقتی امیرمومنان(ع) را با ریسمان می‌بردند، فاطمه زهرا(س) خلیفه را مخاطب قرار داد و فرمود: چرا به ما ظلم می‌کنی؟ اگر پریشان کردن مو زشت نبود، به خدا قسم موهایم را پریشان می‌کردم و شکوه به خدا می‌بردم، آنجا فردی گفت علی را رها کنید و رها کردند. آیت‌الله مرتضوی در پایان گفت: چرا باید وضع ظلم و تضییع حقوق مردم، جان انسان ها، چشم انسان ها و آزادی انسان ها به وضعی برسد که زنان راهی جز پریشان کردن مو برای تظلم و دادخواهی نداشته باشند و کسانی که ادعای دینداری دارند، نه تنها از مظلوم حمایت نکنند، بلکه با وارونه کردن اولویت ها بخواهند ظلم را توجیه کنند؟

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال با اندکی اضافات و تلخیص،برگرفته از انصاف نیوز. منتشره در هفتم دی ماه 1401. کد خبر: 389314 . http://www.ensafnews.com .