شعارسال: به‌واقع چه چیزی در پس پرده قراردادهای اخیر به‌ویژه قراردادهای مربوط به پژو وجود دارد که محتوای آن محرمانه است؟!

آیا در حقیقت ما به‌طرف مقابلمان امتیازهایی داده‌ایم که به خاطر آن از مردممان خجالت می‌کشیم؟! آیا درخواست‌های نامربوط محرمانه‌ای از طرفین در این قراردادها وجود دارد؟!

آیا همچنان قراردادهای امروزی مثل قراردادهای دیروزی و پریروزی باید به‌صورت تارنما باشد و همچنان نباید معلوم و مشخص باشد که قیمت کرسنت چند و به نام چه کسی تمام‌شده است؟!

آیا در شکایت ترکیه در مورد نفت در دادگاه بین‌المللی که رأی نیز به نفع ترکیه صادرشده است، ملت مظلوم ایران باید چوب بی‌تدبیری‌های برخی دولتمردان کشور را بخورند و مفاد این قراردادها همچنان باید مخفی بماند؟! اساساً چرا مخفی‌کاری و چرا نگرانی از شفافیت؟!

آیا می‌شود در قراردادی منافع ملی رعایت شود اما مردم چیزی از مفاد آن ندانند؟!

این‌یک نوع مدیریت ابهامی است که متأسفانه در سوابق اقتصادی کشور و در دولت‌های گوناگون شاهد آن بوده‌ایم.

شاید دولت‌ها، وزرا و برخی مدیران خود را در این ماجرا ذی‌حق می‌دانند و آنچه را تشخیص می‌دهند راز می‌پندارند. رازی که اگر مکشوف شود، منافع اشخاص زیر سؤال خواهد رفت.

همکاران رسانه‌ای من بدون تعارف و بدون نگرانی جناحی و دسته‌ای با چشمانی تیز، پرسش‌های ریز خود را از تمام مسوولان در رابطه با همه قراردادها مطرح کنند تا این واقعیت مشخص شود که منافع ملی دراین‌بین چگونه رعایت می‌شود.

مهم نیست این دولت یا آن دولت، این وزیر و یا آن وزیر، این تفکر یا آن تفکر، مهم سلامت کار است.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری موج، تاریخ انتشار خبر 19 بهمن 1394، کدمطلب: 20490، www.mojnews.ir